بریده روزنامه‌ها (اجتماعی)
درجه امنیت ایران برای توریست‌ها
دنیای اقتصاد نوشت: مخاطرات چهارگانه کشورها برای گردشگران در سال جدید میلادی سنجش شد. نتایج مطالعات یک موسسه بین‌المللی نشان می‌دهد درجه امنیت ایران در سال ۲۰۲۰ برای توریست‌های خارجی، هم‌تراز کشورهای پرگردشگر همچون فرانسه، چین و آمریکاست و دارای خدمات امنیتی موثر است. امنیت کشورهای مختلف در چهار رنگ درجه‌بندی شده؛ به‌طوری که امنیت ایران برای گردشگران خارجی، یک درجه از ترکیه، عربستان و حتی روسیه بیشتر است. بازار گردشگری جهانی در سال جدید میلادی تحت تاثیر انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، عملیات تروریستی در برخی کشورها و همچنین درگیری‌ها در خاورمیانه قرار می‌گیرد. البته بخش‌هایی از ایران به‌ویژه در نوار مرزی غرب و شرق به رنگ نارنجی و منطقه سیستان و بلوچستان کاملاً قرمز شده است.
مرگ پنهان «آلفا»
شهروند نوشت: «آلفا»، دلفین ماده دلفیناریوم برج میلاد مرده و «کاسیا»، دلفین نر در استخر کوچک‌شان تنها مانده است. مدتی است که مربی دلفین‌ها فقط تصویر یکی از آنها را منتشر می‌کند؛ دلفینی که لکه‌ای سفید روی یکی از باله‌ها دارد و هر شب ناچار است به تنهایی تماشاچیان را سرگرم کند. صاحبان این مجموعه که در تبلیغات‌شان این مرکز را مرتفع‌ترین دلفیناریوم جهان می‌خوانند، مرگ این دلفین را پنهان کرده‌اند، همان‌طور که هرگز درباره مرگ دو شیر دریایی پیش از این نگفته بودند و بنا داشتند حیوانات‌شان را به ترکیه صادر کنند. مسوولان اداره و سازمان محیط زیست می‌گویند این پنهان‌کاری برای مجموعه‌ای که حتی دامپزشک هم ندارد، تخلف است، بنابراین همه فعالیت‌های آن معلق خواهد شد.
خرج 77میلیاردی آبیاری نهال‌ها در خوزستان
اعتماد نوشت: روزی اما و اگرهای بودجه مقابله با گرد و غبار در خوزستان مهم بود حالا دو سال بعد از تخصیص میلیاردها تومان از صندوق اعتبارات، نتیجه عملی این بودجه محل پرسش است. از سوی دیگر استاندار خوزستان بحثی را تحت عنوان «مسمومیت پولی» مطرح و در آن بر این موضوع تاکید کرده است که اعتبار به استان خوزستان می‌رسد ولی هیچ پروژه‌ای با آن به نتیجه نمی‌رسد. از سال 1383 تاکنون که فاضلاب در بارش‌ها به معضل جدید اهواز تبدیل شد، این شبکه به سرانجام نرسیده و این در حالی است که در یک قلم دست‌کم 109 میلیون دلار از محل بانک جهانی برای آن وام گرفته شده است که محل هزینه شدن آن مشخص نیست.
کتاب‌سازی استادان
همشهری نوشت: برخی از استادان دانشگاه نمره‌های پایان‌ترم دانشجویان را به تهیه مقاله‌ها و ترجمه‌هایی وابسته می‌کنند که بعد آن را به‌عنوان کتاب به نام خودشان به چاپ می‌رسانند. «کتاب‌سازی» چند سالی است که به رویه‌ای عادی تبدیل شده و نتیجه آن انتشار صدها کتاب ترجمه و حتی تالیفی به نام بخشی از استادانی است که به‌عنوان کار کلاسی به دانشجویان ترجمه مقالات و انجام تحقیقاتی را پیشنهاد می‌دهند و در نهایت حاصل را به نام خود منتشر می‌کنند. سهم دانشجو تنها چند نمره برای امتحان پایان ترم است و در نهایت کتاب به نام استاد روی پیشخوان کتابفروشی‌ها قرار می‌گیرد و در این بین حداکثر زحمت استاد روخوانی نوشته‌های دانشجویان و نوشتن یک مقدمه است.
