بریده روزنامه‌ها (اجتماعی)
فساد، محصول انحصار است
ایلنا نوشت: فرمانده پلیس راه کشورگفت: تولید خودروهای بی‌کیفیت توجیه اقتصادی، فنی و ایمنی ندارد. وی افزود: تاثیر این خودروها در حوادث جاده‌ای غیرقابل انکار است. در بیشتر موارد خودرو به دلیل اینکه بدنه ضعیفی داشته و از آلیاژ مقاومی تولید نشده است، بدنه آن به طور کامل جمع شده و حتی نمی‌توان اجساد را از داخل خودرو خارج کرد. سردار محمدحسین حمیدی ادامه داد: محصول انحصار فساد است. پلیس بارها و با صدای بلند اعلام کرده است، اما آنهایی که باید گوش کنند، گوش نمی‌دهند و توجه نمی‌کنند، چراکه برایشان مهم نیست. وی با بیان اینکه بی‌کیفیت‌ترین خودروها با گران‌ترین قیمت به مردم فروخته می‌شود، خاطرنشان کرد: متاسفانه کنترل و نظارتی بر خودروسازی وجود ندارد و واردات محدود است.
چرا خبر خودکشی نجفی منتشر نشد؟
اعتماد نوشت: می‌توان حدس زد که حداقل 20 نفر از مساله خودکشی آقای نجفی مطلع بوده‌اند. بیایید فرض کنیم که رسانه‌های کشور در وضعیت مناسبی بودند و در قید و بند حکومت و سیاست نبودند. در این صورت خودکشی آقای نجفی تیتر اول بسیاری از رسانه‌ها می‌شد. مگر ممکن است این خبر از دید رسانه‌های حرفه‌ای پنهان بماند یا هنگامی که رسانه‌ای مطلع می‌شود، به سادگی از کنار آن بگذرد؟ یا تیتر بزرگ و گزارش درباره آن ننویسد؟ این‌گونه اخبار خوراک مطبوعات و رسانه‌هاست. اتفاقاً انتشار آن درباره آقای نجفی، خبر زرد محسوب نمی‌شود. به نظر می‌رسد که اهمیت این خبر خیلی زیاد بود و اگر منتشر می‌شد، به احتمال فراوان قتل خانم استاد رخ نمی‌داد.
تقلید از برنامه عصر جدید، پسر ۱۲ساله را به کشتن داد
ایران نوشت: پسر ۱۲ساله بابلی که به تقلید از یک برنامه تلویزیونی در حال انجام حرکات نمایشی با ریسمان بود دچار خفگی شد و جانش را از دست داد. اقدام این نوجوان هنگامی رخ داده که اعضای خانواده او برای انجام کاری به بیرون از خانه رفته بودند و سهیل در خانه تنها بود اما پس از مراجعه به خانه با جسد حلق‌آویز فرزندشان مواجه شدند. سهیل نصیرایی ساکن بخش گتاب روستای کرتیچ‌کلا (بالا میرکلاء) بابل بود. به گفته خانواده‌اش وی با دیدن حرکات نمایشی در برنامه تلویزیونی عصر جدید قصد انجام این حرکات را داشته که به دلیل نداشتن مهارت و آشنایی کافی با فنون ریسمان پروازی جان خود را از دست داد.
نه به پلاستیک
شهروند نوشت: در زمانه‌ای که تفاهمی جهانی برای کاهش تولید و مصرف کیسه‌های پلاستیکی به راه افتاده، در ایران، نه هیچ کیسه‌ای بازیافت می‌شود و نه قانونی برای مدیریت این مشکل محیط زیستی وجود دارد. آمارهای تولید و مصرف پلاستیک در سرزمین ما هولناک است: سالانه حدود ۱۸۵ هزار و روزانه ۵۰۰ تن پلاستیک تولید می‌شود و بعضی منابع هم مصرف پلاستیک را سالانه حدود یک میلیون تن عنوان کرده‌اند. سهم دنیا از تولید پلاستیک سالانه بیش از ۱۰۰ میلیون تن است و ایران بین ۱۰ کشور پرمصرف در این زمینه، جای گرفته است. ما در ایران هر سال بیش از ۵۷۰ هزار تن زباله پلاستیکی، تولید و در طبیعت رها می‌کنیم که تجزیه‌اش بین ۲۰۰ تا ۴۰۰ سال طول می‌کشد.
