بدرقه با‌عزت آقای بازیگر

آقای بازیگر، چون درختی به پهلو افتاده. اطمینان در صورتش مثل لبخندی است. آخرین لحظات عمر اوست ولی در آخرین ویدئویی که از سکانس پایانی عمر طولانی‌اش ضبط شده با همان طنازی غریزی‌اش رو به دوربین موبایل یکی از نزدیکانش خطاب به ما شاید هم خطاب به دیگری، می‌گوید؛ «من هر کاری کردم، خوب کردم!»

عزت‌الله انتظامی بچه سنگلج که در یاد چندین نسل ایرانیان حضور جاودانی دارد، تصویر آبرومندی از مردم سرزمین ایران بود. تصویری که شمایل زیبای او در طنین گرم صدایش نمایان بود. هنرمندی دارای علقه‌های انسانی به وطنش و مردم سرزمینش. او در آخرین ویدئویی که از او منتشر شده، گویی مانیفستی از 94 سال زندگی شرافتمندانه‌اش را در عباراتی ساده بیان می‌کند. می‌گوید: «من هر کاری کردم خوب کردم! یعنی مثلاً دو تا فیلم بازی کردم، خوب کردم. همشون رو دوست دارم. می‌دونم جزو فیلم‌های درجه اول تهران میشه. [من اگر] کار خیری کردم خوب کردم. همیشه یه کاری نکردم که بعد پشیمون بشم و بگم؛ وای کاشکی این کار را نمی‌کردم. من هر کاری کردم خوب کردم. خوب کردم، خوب کردم. در هر رشته‌ای. خدمت به مردم، کمک به مردم، رسیدگی به دوستام، کمک به دوستام، من هر کاری که تونستم کردم...»

او پیش از مرگ زیبایش، درخواست صمیمانه‌ای هم از خداوند دارد؛ «من خوشحالم که [خداوند] یک عمر طولانی هم به من داده و تشکر و سپاسگزاری می‌کنم. خودم هم ازش تقاضا می‌کنم که زودتر بنده رو ببره. زودتر. خیلی اذیت میشم...»

عزت‌الله انتظامی چهره تکرارناپذیر تئاتر و سینمای ایران که روز ۳۱ خرداد ۱۳۰۳ در سنگلج تهران به دنیا آمد، بعد از 94 سال عمر باعزت، روز ۲۶ مرداد ۱۳۹۷ از دنیا رفت. هنرپیشه‌ای با صدا و چهره‌ای ماندگار که در طول دهه‌ها فعالیت هنری‌اش در حوزه‌های مختلف نمایشی و غیرنمایشی خوش درخشید و اشک و لبخند را بر چهره مردم سرزمینش نشاند. او روز 28 مرداد با استقبال باشکوه مردم رهسپار خانه ابدی شد. روزی که در آن، علی نصیریان یار دیرین و بازیگر هم‌صحنه‌اش به یاد عزت‌الله انتظامی در مراسم تشییع پیکرش خاطراتی از این بازیگر بزرگ و از روزهای دور همسایگی‌شان بیان کرد و گفت انتظامی از او خواسته سر مزارش آواز بخواند و خواند:

دلُم تنگ و زمین تنگ، آسمان تنگ / فلک با بخت مو دارهِ سرِ جنگ

فلک، با بخت مو جنگ چه داری / که بارُم شیشه و هم‌صحبتم سنگ