بریده روزنامه‌ها
دانشجویانی که «گل» دوست دارند
در گزارشی درباره اعتیاد دانشجویان در تهران، به نقل از یکی از این معتادان نوشت: «اولش توی دانشگاه از گل شروع می‌شه. مخصوصاً اگر خوابگاهی باشی. چون گل تقریباً حداقل یکی در میون تو هر اتاقی هست. اولش هم می‌گن مغز رو باز می‌کنه، اما مغز رو واقعاً می‌پکونه، من ولی دوست داشتم و دارم. شبای اول با یه کام و دو کام شروع می‌شد، همون‌قد که فاز خنده برداریم، دلتنگی خانواده یادمون بره. همیشه هم فاز خنده نمی‌داد، یه وقتایی می‌زدیم زیر گریه. بیشتر گل مث سیگار می‌مونه، همه دارن، اگر خیلی باکلاس و پولدار باشن تو سیگارپیچ می‌کشن، اگر بچه معمولی باشن همین بهمن کوچیکا رو خالی می‌کنن و توش گل می‌ریزن.»
♦♦♦
نظر وزیر ورزش درباره حضور زنان در ورزشگاه‌ها
به نقل از مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش، درباره حضور زنان در ورزشگاه‌ها نوشت: من خودم سال‌های قبل از پیروزی انقلاب استادیوم آزادی و امجدیه زیاد می‌رفتم. واقعاً در آن ایام یادم نمی‌آید که شنیده باشم فحاشی با این وضعیتی که بعضاً امروز شاهد آن هستیم، باشد. شرایط حضور خانواده‌ها را حتماً باید در تعدادی از رشته‌های ورزشی فراهم کنیم. کار توجیهی نیاز داریم و باید وقت بگذاریم تا با کسانی که دست‌اندرکار هستند، بحث و گفت‌وگو کنیم تا همه به یک باور و عزم عمومی برسیم. این حق خانواده‌های ماست که واقعاً از این شور، نشاط و شعفی که در مسابقات مختلف ورزشی و در اماکن ورزشی به وجود می‌آید بهره‌مند شوند.
♦♦♦
«ماه عسل» فقر را فضیلت نشان می‌دهد
در نقدی بر برنامه تلویزیونی «ماه عسل» نوشت: مهم‌ترین وجه ماه عسل توجه به طبقات محروم اجتماعی است. اگر با دقت به جان‌مایه موضوعات این برنامه بنگریم، درخواهیم یافت که حتی موفقیت‌ها و کامیابی‌ها از دل فقر جست‌وجو می‌شود. به طوری که سعادتمندترین افراد کسانی هستند که توانسته‌اند در مقابل سخت‌ترین موقعیت‌ها تاب آورند و در شرایط حیات خود تغییری کلی یا نسبی ایجاد کنند. اساساً وقتی به مردم چنین القا می‌شود که تاب‌آوردن در مقابل فقر یک فضیلت است، مسوولیت‌های اجتماعی و سیاسی مسوولان ذی‌ربط مرتفع و همه امور به دست قضا و اراده اشخاص سپرده می‌شود. فقیر به واسطه فقرش تشویق و انتقاد از وضع موجود نوعی عصیان از تقوا برشمرده می‌شود.
♦♦♦
دکترای افتخاری برای بهرام بیضایی
نوشت: بهرام بیضایی نامی است که هر بار هنرمندان تئاتر و سینما گرد هم جمع می‌آیند، از سر زبان‌ها نمی‌افتد و چندسالی است که جای خالی‌اش در کشور عمیقاً احساس می‌شود. او که نامش اسطوره‌ای در جهان هنر ایران شده است، چندسالی است دلگیر از وضعیت برخورد با هنر در ایران، ترک وطن گفته است... حالا گروه ادبیات فارسی دانشکده زبان‌های خارجه و موسسه ایرانشناسی دانشگاه سنت اندروز تصمیم گرفته است به پاس شش دهه فعالیت‌های مستمر و خلاقانه ادبی و نمایشی در حوزه‌های پژوهش نمایش و اساطیر، نمایشنامه‌نویسی و فیلمسازی، به این نویسنده، پژوهشگر و کارگردان برجسته، دکترای افتخاری ادبیات اهدا کند. این برنامه در روز اول تیرماه ۱۳۹۶ برگزار می‌شود.
