یکی از آن سه نفر

«من خونه بودم و به شدت سرما خورده بودم اما می‌دونی، تو این جور چیزها یادت میره وقتی بهت میگن نوبل رو بردی!» این قسمتی از مصاحبه نوبل کریستوفر پیزاریدس در ششم دسامبر 2010 است وقتی از او درباره احساسش هنگامی که متوجه می‌شود برنده نوبل اقتصاد آن سال شده است، می‌پرسند. او که در 20 فوریه 1948 در قبرس در خانواده‌ای پرجمعیت متولد شد، خوش‌شانس بود که در 17‌سالگی که خدمت اجباری برای مردان جوان آغاز شده بود، برای سرباز بودن زیاد از حد جوان شمرده شد و به جای آن اجازه تحصیل در خارج از کشور را به دست آورد. شانس تنها نقطه قوت پیزاریدس نبود. او به علت علاقه فراوانش به تحقیق پس از اتمام دکترایش در مدرسه اقتصاد لندن به قبرس بازگشت و در بانک مرکزی آنجا به عنوان محقق مشغول به کار شد. اما آنچه بیش از همه زندگی پیزاریدس را تحت تاثیر قرار داد تلاش‌هایش پیرامون موضوع اقتصاد نیروی کار و تئوری تطبیق بود که باعث شد سرانجام در سال 2010 نوبل اقتصاد را به طور مشترک با پیتر دایموند و دیل مورتنسن به دست آورد. این هفته نگاهی دقیق‌تر به زندگی و نظریات نوآورانه پیزاریدس می‌اندازیم.