تاریخ انتشار:
علی خوشرو از فرصت‌های روحانی برای تغییر چهره ایران در داووس می‌گوید
زمان عادی‌سازی پرونده هسته‌ای ایران فرا‌رسیده است
علی خوشرو می‌گوید: «داووس مکان مناسبی برای معرفی فرصت‌های سرمایه‌گذاری ایران و جذب تجار و بازرگانانی است که بی‌صبرانه برای لغو تحریم‌های جهانی علیه تهران لحظه‌شماری می‌کنند.»
«داووس مکان مناسبی برای معرفی فرصت‌های سرمایه‌گذاری ایران و جذب تجار و بازرگانانی است که بی‌صبرانه برای لغو تحریم‌های جهانی علیه تهران لحظه‌شماری می‌کنند.» این را علی خوشرو می‌گوید، معاون بین‌الملل وزارت خارجه دولت اصلاحات. او با بیان این مطلب که دنیا آماده است تا از دیدگاه‌های رئیس‌جمهور جدید ایران که با شعار اعتدال و خردورزی و همچنین گسترش مناسبات خارجی بر مبنای احترام متقابل و برابری روی کار آمده است، آگاهی بیشتری داشته باشد، تاکید می‌کند: «سرمایه‌گذاران خارجی می‌دانند که ایران از جایگاه منحصر‌به‌فرد و استراتژیکی در منطقه و در زمینه نفت و گاز و همچنین حوزه‌های مختلف صنعتی و اقتصادی برخوردار است بنابراین تلاش خواهند کرد که از فرصت مغتنم اجلاس داووس برای اطلاع از چند و چون سرمایه‌گذاری در ایران استفاده کنند.» خوشرو در این گفت‌و‌گو به فضاسازی‌ها و تبلیغات رسانه‌ای ناصوابی که از ایران در جهان ترسیم شده است نیز اشاره می‌کند و یادآور می‌شود: «البته ما نیز می‌توانیم از فرصت اجلاس داووس بهره‌برداری مناسبی داشته باشیم و در مسیر اصلاح تصویر نادرستی که از ایران ارائه شده است، گام برداریم که یکی از راه‌های
آن هم به‌کارگیری دیپلماسی، آن هم از نوع عمومی است؛ با استفاده از دیپلماسی عمومی رئیس‌جمهور می‌تواند با تجار و صاحبان صنایع بزرگ و نخبگان سیاسی و اقتصادی که در داووس شرکت کرده‌اند سخن گوید و آنها را در جریان دیدگاه‌های خود و زمینه‌های فعالیت در ایران قرار دهد.»
چهره‌های مطرح سیاسی و اقتصادی جهان و صاحبان بنگاه‌های بزرگ تجاری و صنعتی هر‌ساله با گرد هم آمدن در اجلاس داووس ضمن تبیین مشکلات جهانی به بررسی و چاره‌جویی برای حل و فصل آنها نیز می‌پردازند. دولت اعتدال‌گرای ایران که دغدغه بهبود مناسبات با جهان و کاهش تحریم‌های غیرمنصفانه غرب را در سر دارد به چه شکل می‌تواند از فرصت این اجلاس استفاده کند و روابط به سردی گراییده خود با کشورهای دیگر را به حالت اولیه خود بازگرداند؟
اجلاس داووس هر سال فرصتی را برای بررسی مسائل اقتصادی کلان جهان فراهم می‌آورد. البته نه‌تنها مسائل اقتصادی بلکه موضوعات سیاسی و استراتژیک هم از جمله مباحث مطرح‌شده در این اجلاس هستند که از سوی میزبان به بحث و بررسی گذاشته می‌شود تا میهمانان در یک فضای غیررسمی به ارزیابی آنها بپردازند. تاکید بر رسیدگی به مسائل اقتصادی که زمینه‌ساز برگزاری اجلاس داووس است به هیات ایرانی که به دنبال گسترش مناسبات اقتصادی و تجاری خود با جهان است کمک خواهد کرد تا از فرصت این اجلاس برای دستیابی به اهداف خود استفاده کند و چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای را در زمینه سرمایه‌گذاری و فرصت‌های اقتصادی و همکاری‌های تکنولوژیک ترسیم کند. اجلاس داووس فرصت مناسبی است تا ایران بتواند در زمینه مسائل و موضوعات توسعه‌ای ارتباط بیشتر و گسترده‌تری با دنیا داشته باشد و به رشد و شکوفایی خود کمک کند. علاوه براین گمان می‌کنم در شرایط کنونی دنیا آماده است تا از دیدگاه‌های رئیس‌جمهور جدید ایران که با شعار اعتدال و خردورزی و همچنین گسترش مناسبات خارجی بر مبنای احترام متقابل و برابری روی کار آمده است، آگاهی بیشتری داشته باشد. سرمایه‌گذاران خارجی می‌دانند که
ایران از جایگاه منحصر به فرد استراتژیک در منطقه در زمینه نفت و گاز و همچنین حوزه‌های مختلف صنعتی و اقتصادی برخوردار است بنابراین تلاش خواهند کرد از فرصت مغتنم اجلاس داووس برای اطلاع از چند و چون سرمایه‌گذاری در ایران استفاده کنند. البته ما نیز می‌توانیم از این فرصت بهره‌برداری مناسبی داشته باشیم و در مسیر اصلاح تصویر نادرستی که در طول سال‌های گذشته از ایران ترسیم شده است، گام برداریم که یکی از راه‌های آن هم به‌کارگیری دیپلماسی، آن هم از نوع عمومی است. با استفاده از دیپلماسی عمومی رئیس‌جمهور می‌تواند با تجار و صاحبان صنایع بزرگ و نخبگان سیاسی و اقتصادی که در داووس شرکت کرده‌اند سخن گوید و آنها را در جریان دیدگاه‌های خود قرار دهد. از آنجایی که اجلاس داووس از پوشش وسیع رسانه‌ای برخوردار است قطعاً هر نوع تلاشی برای ارائه چهره درستی از ایران و معرفی جاذبه‌های آن به نفع ما خواهد بود.
پس از نشست مجمع عمومی سازمان ملل، داووس دومین تجربه رئیس‌جمهور برای شرکت در اجلاسی است که با حضور برخی از روسای جمهور، نخست وزیران و مقامات عالی‌رتبه جهانی تشکیل می‌شود. آیا دیدارهای حاشیه‌ای این دیدار در نزدیکی و مراودات ایران با کشورهای جهان بر پایه همان شعارهای اعتدال‌گرایانه و خردورزانه آقای روحانی که شما نیز به آن اشاره کردید تاثیرگذار است.
قطعاً همین‌طور است. حضور آقای روحانی در داووس همزمان با شرکت روسای جمهور، وزیران خارجه و دیگر مقامات عالی‌رتبه کشورهاست و ما می‌توانیم از این فرصت برای نزدیکی دیدگاه‌ها و دستیابی به یک هدف مشترک برای مقابله با مشکلات منطقه‌ای و جهانی استفاده کنیم. علاوه بر این چهره‌های سیاسی، شخصیت‌های علمی و فرهنگی و همچنین اقتصادی نیز از جمله دیگر مدعوین اجلاس داووس هستند که شاید بیش از شخصیت‌های سیاسی خواهان ارتباط با ایران باشند. همه این موارد برای کشوری مانند ایران که در طول سالیان گذشته تحت فشارهای فزاینده سیاسی و اقتصادی قرار داشته است موقعیت مناسبی است تا زمینه کاهش محدودیت‌های اقتصادی خود را فراهم کند و در جهت اعتماد‌سازی جهانی که البته موضوعی دوطرفه است گام بردارد. داووس مکان مناسبی برای معرفی فرصت‌های سرمایه‌گذاری ایران و جذب تجار و بازرگانانی است که بی‌صبرانه برای لغو تحریم‌های جهانی علیه تهران لحظه‌شماری می‌کنند.
در ضمن ما باید جهان را به نقش حیاتی خود در منطقه واقف سازیم چرا که با وجود گسترش افراط‌گرایی و خشونت‌طلبی و رشد گروه‌های سلفی و وهابی در منطقه خاورمیانه، این منطقه در وضعیت خطیری قرار گرفته است و هر روز هم بر دامنه مشکلاتش افزوده می‌شود. بر همین اساس هم تاکید می‌کنم آقای روحانی می‌تواند در دیدار با مقامات عالی‌رتبه کشورها به بیان مشکلات و مسائل منطقه‌ای و همچنین راه‌حل‌های ایران برای مواجهه با این بحران‌ها بپردازد. خوشبختانه تصویب طرح ایشان در سازمان ملل متحد نسبت به لزوم مقابله با خشونت و افراط‌گرایی نشان داد جهان نیز خواهان رد فعالیت‌های خشونت‌طلب و رادیکال است. آقای روحانی می‌تواند از فرصت اجلاس داووس برای حمایت از صلح و ثبات منطقه‌ای و نیز برای طرح دیدگاه‌های خود و ارائه راهکارهای عملی در طرد جریان‌های افراط‌گرایانه استفاده کند. نحوه مواجهه با چالش‌های منطقه‌ای و نقشی که ایران در این میان دارد از جمله موضوعاتی است که آقای روحانی می‌تواند با روسای جمهور دیگر کشورها مطرح کند و دیدگاه مثبت آنها را در جهت لزوم مقابله با این چالش‌ها جلب کند. لازم به ذکر است که اجلاس داووس فرصت مناسبی است تا ایران به بررسی و
ارزیابی آنچه طی ماه‌های اخیر بر پرونده هسته‌ای کشورمان رفته است نیز بپردازد. شما می‌دانید که تقریباً تمامی مقامات کشورهای گروه 1+5 از جمله مدعوین اجلاس ژنو هستند پس این اجلاس فرصتی خواهد بود تا ابعاد و ماهیت واقعی این پرونده که دربرگیرنده مسائل فنی و حقوقی است، تشریح شود و از یک چالش حساس امنیتی و سیاسی به پرونده‌ای عادی تغییر ماهیت پیدا کند.
بر اساس آنچه عباس عراقچی معاون امور حقوقی و بین‌الملل وزارت خارجه خبر داده است ایران و اعضای گروه 1+5 پس از چند دور مذاکرات فشرده و کارشناسی توانستند توافق ژنو را به مرحله اجرا برسانند. آیا آقای روحانی می‌تواند به همراه دیگر اعضای گروه مورد اشاره به بررسی کم و کیف اجرایی توافق ژنو طی شش ماه پیش رو بپردازد.
آقای روحانی می‌تواند با طرح مسائل راهبردی جهان را با ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران آشنا سازد. او می‌تواند به جهان اطمینان دهد که ما هیچ‌گاه به دنبال ساخت سلاح هسته‌ای نبوده‌ایم و از این روند نیز استقبال نمی‌کنیم. البته قطعاً صحبت‌های رئیس‌جمهور در اجلاس داووس بیشتر حول موضوعات کلان سیاسی و اقتصادی و نقش ایران در حل و فصل مسائل منطقه‌ای خواهد بود. ایشان بحث‌های فنی ریز را به کارشناسان امر واگذار می‌کنند و بیشتر به نقش اعتماد‌ساز و آینده‌نگر خود می‌پردازند. مطمئناً صحبت در مورد برنامه هسته‌ای نیز باید به گونه‌ای باشد که برداشت یک بحران یا چالش از آن به وجود نیاید تا پرونده هسته‌ای ایران به وضعیت گذشته خود بازگردد. این پرونده از اول هم نباید حالت سیاسی و امنیتی به خود می‌گرفت، ارجاع پرونده هسته‌ای به شورای امنیت محصول مشترک کینه‌ورزی و خام‌اندیشی بود. اکنون که ایران با حسن نیت پای میز مذاکره نشسته است باید تلاش شود پرونده هسته‌ای روند فنی و حقوقی خود را طی کند و به آژانس انرژی اتمی بازگردد و روابط سیاسی و اقتصادی ایران حول چالش‌های واقعی و فرصت‌های راهبردی حرکت کند.
امسال شعار «شکل‌دهی دوباره جهان: پیامدها برای جامعه، سیاست و اقتصاد» برای اجلاس داووس تعیین شده است. ایران چگونه می‌تواند با توسل به این شعار برای حل بحران‌های منطقه‌ای وارد عمل شود و از آنها بخواهد برای مبارزه با گسترش افراط‌گرایی و خطر بروز فعالیت‌های خشونت‌طلب در منطقه به میدان بیایند؟
همان‌طور که شما اشاره کردید منطقه خاورمیانه با چالش‌های بسیاری مواجه است که یکی از آنها بحث دموکراسی است. کشورهای خاورمیانه با بهره‌گیری از تعالیم اسلامی می‌توانند پذیرای دموکراسی باشند اما متاسفانه اغلب این کشورها، نقش مردم را در فرآیند انتخاب رهبران‌شان نا‌دیده می‌گیرند؛ و رهبران نیز خود را مالک کشور و نه نماینده مردم می‌دانند؛ و بحران‌هایی که در منطقه به وقوع پیوسته است نیز عمدتاً از این موضوع ناشی می‌شود. این موضوع مهمی است و کشورهای خاورمیانه باید نسبت به آن حساس باشند و‌الا با خطر افراطی‌گری و خشونت‌طلبی بیشتر مواجه می‌شوند. اتفاقاً طرحی که از سوی آقای روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل مطرح شد به لزوم مقابله با جریان‌های خشونت‌طلب و شکل‌دهی دوباره جهان و منطقه کمک می‌کند. برای مقابله با افراط‌گرایی ما باید بر دامنه آگاهی‌های مردمی بیفزاییم و به آزادی آنها احترام بگذاریم. علاوه بر اینها ما نیازمند آن هستیم که زمینه رشد و توسعه اخلاق مدنی را نیز فراهم آوریم. با کمک گرفتن از توان و نیروهای مردمی دموکراسی را در منطقه گسترش دهیم و از دخالت قدرت‌های خارجی بکاهیم و مشارکت اجتماعی و سیاسی و مدنی را تقویت کنیم.
پرونده هسته‌ای ایران از اول هم نباید حالت سیاسی و امنیتی به خود می‌گرفت، ارجاع پرونده هسته‌ای به شورای امنیت محصول مشترک کینه‌ورزی و خام‌اندیشی بود. اکنون که ایران با حسن نیت پای میز مذاکره نشسته است باید تلاش شود پرونده هسته‌ای روند فنی و حقوقی خود را طی کند و به آژانس انرژی اتمی بازگردد و روابط سیاسی و اقتصادی ایران حول چالش‌های واقعی و فرصت‌های راهبردی حرکت کند.
ایران در تحقق طرح صلح آقای روحانی باید از پتانسیل کدام کشورها و سازمان‌ها استفاده کند؟
به اعتقاد بنده مقابله با جریان‌ها و گروه‌های افراطی از جمله موضوعات مورد علاقه تمامی سازمان‌های مردم‌نهاد و غیردولتی است. این سازمان‌ها می‌توانند با برنامه‌ریزی و تعریف پروژه‌های مشترک که به صلحی پایدار در منطقه بینجامد مواضع خود را تبیین کنند و با شناختی که از این نوع سازمان‌ها داریم فکر می‌کنم کاری شدنی است.
اما با این حال حیات بسیاری از حاکمان کشورهای منطقه در حمایت از همین جریان‌های افراط‌گرایانه است. حتی برخی از کشورهای فرامنطقه‌ای نیز از این حرکت‌های خشونت‌آمیز حمایت می‌کنند و به عبارتی آتش‌بیار معرکه می‌شوند و اجازه فعالیت را از سازمان‌هایی که عملکرد آنها را به چالش می‌کشند، سلب می‌کنند.
سازمان‌های مردم‌نهاد همواره حرکت‌های افراط‌گرایانه را نقد کرده‌اند. این سازمان‌ها با پرسش‌ها و حرکت‌های خود به گونه‌ای رفتار می‌کنند که از اقدامات و فعالیت‌های افراط‌گرایانه و خشونت‌طلبانه پرهیز شود و کمتر کسی سودای پرداختن به آنها را در سر داشته باشد بنابراین گمان می‌کنم حتی با وجود حمایت برخی کشورها از این‌گونه حرکت‌ها موجی از مقابله با رفتارهای پرتنش که به خونریزی‌های فرقه‌ای یا قومی و قبیله‌ای می‌انجامد، آغاز شده است و می‌تواند با حمایت‌های مردمی از قوت بیشتری برخوردار شود. ما نباید اجازه دهیم این‌گونه حرکت‌های متحجرانه به فرهنگ مردم منطقه بدل شود چرا که این‌گونه اقدامات می‌تواند منافع کلیه کشورها را به چالش بکشد و منطقه را با وضعیتی دشوار مواجه سازد. سازمان‌های مردم‌نهاد به دلیل درگیری با متن مردم بهترین نهاد برای پیگیری این هدف هستند.
از ترکیب هیات ایرانی بگویید. این هیات باید با چه چینشی در داووس شرکت کند تا علاوه بر شماری قابلیت‌های سرمایه‌گذاری، در زمینه فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی و اهداف صلح‌جویانه نیز حرفی برای گفتن داشته باشد.
من جزییات چینش این هیات را نمی‌دانم اما معمولاً ترکیبی از افراد و چهره‌های دولتی و غیردولتی کشورها در اجلاس داووس شرکت می‌کنند.
عرف این است که علاوه بر چهره‌های سیاسی افرادی نیز از بخش‌های اقتصادی و علمی و حتی فرهنگی در این اجلاس شرکت می‌کنند.
همان‌طور که اشاره کردم روال بر این بوده است که افراد و شخصیت‌هایی از بخش‌های دولتی و غیردولتی مدعو اجلاس داووس باشند. در دوره‌های پیشین شخصیت‌هایی از اتاق بازرگانی یا حوزه‌های علمی کشور در این اجلاس شرکت می‌کردند. مدعوین اجلاس داووس به صورت جداگانه از سوی میزبان دعوت می‌شوند و معمولاً ترکیبی از چهره‌های یاد‌شده هستند.
همیشه این موضوع مطرح بوده است که داووس مکانی برای لابی‌گری چهره‌های ذی‌نفوذ سیاسی و اقتصادی است. یعنی این اجلاس بیش از اینکه حالت رسمی داشته باشد محلی برای تضارب آرای چهره‌های سیاسی و اقتصادی جهان است. با توجه به اینکه طیف وسیعی از تحریم‌ها و محدودیت‌ها علیه اقتصاد ما اعمال شده است آیا این اجلاس می‌تواند زمینه‌ساز کمرنگ کردن تحریم‌ها باشد؟
طبیعی است که ایران بخواهد در اجلاس داووس در رابطه با موضوع تحریم‌های ظالمانه‌ای که به صورت غیرمنصفانه علیه اقتصاد کشور اعمال شده است رایزنی و تبادل نظر کند. به نظرم حالا که ایران با حسن نیت وارد تفاهم جهانی شده و گام‌هایی برای لغو محدودیت‌های اقتصادی خود برداشته است باید به آن توجه شود چرا که این تحریم‌ها همان‌قدر که برای ایران مضر و زیانبار است برای اقتصاد جهانی نیز سودی در بر ندارد و تنها هزینه‌های سنگینی را متوجه آن می‌کند.
داووس محل گردهمایی صاحبان صنایع بزرگ جهانی نیز هست. هیات ایرانی و جناب آقای روحانی باید به چه صورت جذابیت‌های سرمایه‌گذاری کشورمان را برای غول‌های اقتصادی جهان تشریح کنند؟
داووس فرصتی برای معرفی فرصت‌های سرمایه‌گذاری ایران است. حال اینکه آقای روحانی و تیم ایرانی می‌خواهند به چه صورت از فرصت این اجلاس استفاده کنند و چه روشی در پیش گیرند موضوعی است که باید توسط هیات همراه ایشان مورد بررسی قرار گیرد.
آیا رایزنی برای ارائه جذابیت‌های سرمایه‌گذاری در ایران با وجود فعالیت‌های ضد‌ایرانی لابی یهودی فراهم می‌شود؟
ما سال‌هاست در این کارزار تبلیغاتی و سیاسی با صهیونیست‌ها و محافظه‌کاران آمریکایی و همه کسانی که علیه ایران به فعالیت می‌پردازند در چالش هستیم. اما هیچ‌کدام از این موارد موجب نشده است که ما دست از پیگیری اهداف‌مان برداریم. به عبارت دیگر با وجود تبلیغات منفی علیه ایران و اغراقی که در مورد وضعیت اقتصادی کشورمان مطرح شده است ما باید از موضع عزت و سربلندی به تعامل و همکاری با جهان اقدام کنیم.
دیدگاه تان را بنویسید