تاریخ انتشار:
ترغیب سرمایه‌گذاران به تزریق پول
هشت طرح فولادی با هدف گسترش تولید فولاد در سال ۸۵ شروع شد و در هشت استان کشور در راستای تامین مالی کلید خورد. با وجود اینکه طرح‌ها با ظرفیت ۸۰۰ هزار تن تدوین شدند و این میزان از تولید حجم کمی نیست، عدم تامین مالی از پیشرفت و بهره‌وری این پروژه جلوگیری کرد.
محمدرضا سجادیان / رئیس هیات مدیره شرکت ملی فولاد
هشت طرح فولادی با هدف گسترش تولید فولاد در سال 85 شروع شد و در هشت استان کشور در راستای تامین مالی کلید خورد. با وجود اینکه طرح‌ها با ظرفیت 800 هزار تن تدوین شدند و این میزان از تولید حجم کمی نیست، عدم تامین مالی از پیشرفت و بهره‌وری این پروژه جلوگیری کرد. از سویی جانمایی این طرح مورد بررسی قرار گرفت و متوجه شدند اصلاً این طرح‌ها توجیه اقتصادی ندارند و محل خوبی برای قرار گرفتن این طرح‌ها در نظر گرفته نشده است در صورتی که این امکان وجود داشت که خوراک و گندله‌ها در محل مناسب‌تری قرار بگیرد.
یکی از اقدامات مناسبی که ایمیدرو انجام داده است، استفاده از توان بخش خصوصی است و باید در نظر گرفت که دیگر در این طرح‌ها هدف واگذاری نبوده و بلکه صحبت از مشارکت بخش خصوصی در پیشبرد اهداف طرح‌های فولادی است. با وجود این مشارکت‌ها و تامین مالی برای تک‌تک طرح‌های استانی فولادی برنامه‌ای در نظر گرفته شده و قرار است هر کدام به بخشی سپرده شود تا با استفاده از سرمایه‌گذاری از آن محل طرح‌های فولادی پیشرفت کنند و راه‌اندازی شوند.
وزارت صنعت همواره این طرح را دنبال می‌کند و به عقیده من اقداماتی که در بدنه خودش در خصوص این طرح‌ها داشته است، به نوبه خود رضایت‌بخش است. ضمن اینکه با گروه سرمایه‌گذاری ام. سی. سی چین که یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های سرمایه‌گذاری در آن کشور و جهان در حوزه ذوب فلزات محسوب می‌شود، قرارداد تامین مالی این پروژه‌ها منعقد شد و اجرای این پروژه کلید خورده است. از سویی در این مذاکرات طرفین توافق کردند همکاری‌های ام.سی.سی تنها به تامین مالی طرح‌های استانی فولاد محدود نشود بلکه این شرکت در پروژه‌های دیگر بخش معدن و صنایع معدنی ایران مشارکت و سرمایه‌گذاری داشته باشد که این موضوع نشان‌دهنده این است که در این زمینه می‌توان به آینده این صنعت امیدوار بود.
با وجود اینکه قرارداد تامین مالی پروژه‌های هفت‌گانه فولاد طی چند سال اخیر به علت نبود توافق بین دو طرف بر سر قیمت‌ها، در رفت و برگشت بود اما با حضور رئیس سازمان توسعه و نوسازی این مشکل برطرف شد و توافق جدید بین ایران و چین در گام نخست برای تزریق منابع مالی برای راه‌اندازی بخش آهن اسفنجی انجام شد که با هزینه‌هایی که صورت گرفته هر طرح میانگین 250 تا 280 هزار تن تولید دارد.
همان‌طور که در چشم‌انداز مطرح‌شده بود 55 میلیون تن تولید فولاد داشته باشیم، با احداث و راه‌اندازی این طرح‌های استانی تولید فولادمان از حدود 15 میلیون تن می‌گذرد و 5/6 میلیون تن بیشتر خواهد شد. از این لحاظ توسعه این طرح‌ها حائز اهمیت است و می‌بایست طی سال‌های آینده دستاوردهای بسیاری از این پروژه داشته باشیم. درباره واگذاری هم معتقدم نباید این چنین فکر کنیم که طرح واگذار شده ، بلکه در تامین مالی آن شریک گرفته شده است. اتفاقاً چند سال پیش یکی از این طرح‌ها واگذار شد که تا‌کنون هیچ احداث کارخانه‌ای در آن صورت نگرفته و به صورت یک زمین خالی مانده است. این طرح مشکلات حقوقی دارد و پس از واگذاری به مشکلاتی برخورده است زیرا در زمان مزایده تنها واگذار شده و مشارکت در آن لحاظ نشده است که در حال حاضر از طریق وزارتخانه در حال پیگیری است.
نکته مهم این است که اگر این طرح‌ها در این هشت سالی که گذشت هرچه زودتر گشایش اعتبار می‌شدند، مسلماً می‌توانستند مجتمع‌های خود را احداث کنند. حال که فرآیند تامین مالی و برخورداری از ال‌سی پس از مدت‌ها طی شده است و از طرفی سرمایه‌گذاران به تزریق پول ترغیب شده‌اند می‌توان به راه‌اندازی و توسعه این کارخانه‌ها و افزایش حجم تولید در سال‌های آینده امیدوار بود. احداث این کارخانه تنها در بخش صنعت تاثیر نمی‌گذارد و به طور جدی در بخش اشتغال کشور هم تاثیرگذار است. لذا ارتقای بهره‌وری در صنعت توام با اشتغال‌زایی صورت می‌گیرد یعنی با وجود راه‌اندازی این طرح‌های استانی فولاد هفت هزار شغل مستقیم و ۳۵ هزار شغل غیرمستقیم ایجاد خواهد شد.
یکی از اقدامات مناسبی که ایمیدرو انجام داده است، استفاده از توان بخش خصوصی است و باید در نظر گرفت که دیگر در این طرح‌ها هدف واگذاری نبوده و بلکه صحبت از مشارکت بخش خصوصی در پیشبرد اهداف طرح‌های فولادی است. با وجود این مشارکت‌ها و تامین مالی برای تک‌تک طرح‌های استانی فولادی برنامه‌ای در نظر گرفته شده و قرار است هر کدام به بخشی سپرده شود تا با استفاده از سرمایه‌گذاری از آن محل طرح‌های فولادی پیشرفت کنند و راه‌اندازی شوند.
وزارت صنعت همواره این طرح را دنبال می‌کند و به عقیده من اقداماتی که در بدنه خودش در خصوص این طرح‌ها داشته است، به نوبه خود رضایت‌بخش است. ضمن اینکه با گروه سرمایه‌گذاری ام. سی. سی چین که یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های سرمایه‌گذاری در آن کشور و جهان در حوزه ذوب فلزات محسوب می‌شود، قرارداد تامین مالی این پروژه‌ها منعقد شد و اجرای این پروژه کلید خورده است. از سویی در این مذاکرات طرفین توافق کردند همکاری‌های ام.سی.سی تنها به تامین مالی طرح‌های استانی فولاد محدود نشود بلکه این شرکت در پروژه‌های دیگر بخش معدن و صنایع معدنی ایران مشارکت و سرمایه‌گذاری داشته باشد که این موضوع نشان‌دهنده این است که در این زمینه می‌توان به آینده این صنعت امیدوار بود.
با وجود اینکه قرارداد تامین مالی پروژه‌های هفت‌گانه فولاد طی چند سال اخیر به علت نبود توافق بین دو طرف بر سر قیمت‌ها، در رفت و برگشت بود اما با حضور رئیس سازمان توسعه و نوسازی این مشکل برطرف شد و توافق جدید بین ایران و چین در گام نخست برای تزریق منابع مالی برای راه‌اندازی بخش آهن اسفنجی انجام شد که با هزینه‌هایی که صورت گرفته هر طرح میانگین 250 تا 280 هزار تن تولید دارد.
همان‌طور که در چشم‌انداز مطرح‌شده بود 55 میلیون تن تولید فولاد داشته باشیم، با احداث و راه‌اندازی این طرح‌های استانی تولید فولادمان از حدود 15 میلیون تن می‌گذرد و 5/6 میلیون تن بیشتر خواهد شد. از این لحاظ توسعه این طرح‌ها حائز اهمیت است و می‌بایست طی سال‌های آینده دستاوردهای بسیاری از این پروژه داشته باشیم. درباره واگذاری هم معتقدم نباید این چنین فکر کنیم که طرح واگذار شده ، بلکه در تامین مالی آن شریک گرفته شده است. اتفاقاً چند سال پیش یکی از این طرح‌ها واگذار شد که تا‌کنون هیچ احداث کارخانه‌ای در آن صورت نگرفته و به صورت یک زمین خالی مانده است. این طرح مشکلات حقوقی دارد و پس از واگذاری به مشکلاتی برخورده است زیرا در زمان مزایده تنها واگذار شده و مشارکت در آن لحاظ نشده است که در حال حاضر از طریق وزارتخانه در حال پیگیری است.
نکته مهم این است که اگر این طرح‌ها در این هشت سالی که گذشت هرچه زودتر گشایش اعتبار می‌شدند، مسلماً می‌توانستند مجتمع‌های خود را احداث کنند. حال که فرآیند تامین مالی و برخورداری از ال‌سی پس از مدت‌ها طی شده است و از طرفی سرمایه‌گذاران به تزریق پول ترغیب شده‌اند می‌توان به راه‌اندازی و توسعه این کارخانه‌ها و افزایش حجم تولید در سال‌های آینده امیدوار بود. احداث این کارخانه تنها در بخش صنعت تاثیر نمی‌گذارد و به طور جدی در بخش اشتغال کشور هم تاثیرگذار است. لذا ارتقای بهره‌وری در صنعت توام با اشتغال‌زایی صورت می‌گیرد یعنی با وجود راه‌اندازی این طرح‌های استانی فولاد هفت هزار شغل مستقیم و ۳۵ هزار شغل غیرمستقیم ایجاد خواهد شد.
دیدگاه تان را بنویسید