گروگانگیری در نایروبی

مردان مسلح اسلام‌گرایی که توسط نماینده القاعده در سومالی، گروه الشباب، فرستاده شده بودند حمله‌ای خشونت‌بار را به بزرگ‌ترین مرکز خرید نایروبی انجام دادند و حداقل 67 نفر را به قتل رساندند. چهار مهاجم از جمله یک نفر با تبار نروژی- سومالیایی در مرکز خرید تیراندازی کردند. در آن روز شنبه مرکز خرید مملو از جمعیت بود. نمونه‌هایی از رفتارهای قهرمانانه مردم مشاهده شد. گروه کوچکی از شهروندان مسلح در اولین ساعات حمله صدها نفر از خریداران و کارکنان مغازه‌ها را خارج کردند. چند ساعت طول کشید تا نیروهای امنیتی کنیا بتوانند تلاشی جدی انجام دهند و کنترل ساختمان چهارطبقه را در اختیار گیرند اما تلاش نهایی آنها ناکام ماند و عملیات چهار روز به طول انجامید. تا آن زمان کل بخش عقبی ساختمان ویران شده بود. به گفته مقامات کنیا چهار مهاجم در میان آوارها کشته شدند. افراد مختلفی با 13 ملیت از جمله شش بریتانیایی در میان کشته‌شدگان بودند و بیش از 260 نفر نیز زخمی شدند. جزییات مهمی مانند هویت دو نفر از مهاجمان ناشناخته ماند. ارتش کنیا مورد سرزنش بین‌المللی قرار گرفت چرا که معلوم شد سربازان ارتش در طول عملیات و محاصره محل فروشگاه‌ها را غارت کرده بودند. روز 24 سپتامبر برای نیروهای امنیتی کنیا زمانی تاریخی بود. نبرد آنها با مردان مسلح مهاجم جبهه جدیدی در میدان جنگ آفریقا علیه تروریسم باز کرد. گزارش مجلس از قصور سازمان‌های امنیتی دولتی پرده برداشت. طبق گزارش ماه دسامبر نشریه وال‌استریت ژورنال، پلیس فاسد کنیا و ماموران مرزی به تروریست‌ها اجازه داده بودند به کشور وارد شوند. گروه الشباب که مسوولیت حمله را بر عهده گرفت ارتباط نزدیکی با سازمان القاعده در سومالی دارد. بیانیه این گروه در توئیتر اعلام می‌کرد حملات در انتقام از عملیات نظامی کنیا در سودان اجرا شد و این گروه قصد دارد میدان نبرد را به کنیا بکشاند. از همان ابتدا دولت کنیا اعلام کرد 15 تا 10 نظامی در گروگانگیری دست داشته‌اند. سپس اعلام شد پنج مرد مسلح کشته شده‌اند اما هیچ جسدی نشان داده نشد. برخی شاهدان ادعا می‌کنند زنی سفیدپوش را دیده‌اند که مهاجمان را هدایت می‌کرد. به گفته آنان هفته قبل از واقعه زنی که یکی از فروشگاه‌ها را اداره می‌کرد بسته‌هایی را به داخل مرکز خرید آورده بود. یکی از سربازان گفت صدای زنی را شنید که دعا می‌خواند و پس از آن انفجار شدیدی رخ داد. الشباب حضور هر زنی را در میان نیروهای خود انکار می‌کند. کنیاتا رئیس‌جمهور کنیا وعده داد عمق ماجرا را روشن کند اما مردم تردید دارند گزارشی ببینند یا کسی پاسخگو باشد. همه شواهد حاکی از آن است که اعتماد به دولت در پایین‌ترین سطح قرار دارد. مشکل بزرگ‌تر آن است که هم رئیس‌جمهور و هم معاونش در دادگاه جنایی بین‌المللی به جنایت علیه بشریت متهم شده‌اند. آنها به تحریک خشونت‌های پس از انتخابات سال 2007 که به مرگ هزار نفر و آوارگی هزاران نفر دیگر منجر شد متهم هستند. رهبران کنیا با حکم دادگاه مخالفند. بسیاری از رهبران آفریقا اعتقاد دارند این دادگاه روحیه ضد آفریقایی دارد. اما با بهبود اوضاع و افزایش نگرانی ایالات‌متحده از گسترش تروریسم در آفریقا بسیاری از خود می‌پرسند آیا رهبران کنیا واقعاً قصد دارند به تحقیقات ادامه دهند؟