شناسه خبر : 7919 لینک کوتاه
تاریخ انتشار:

افزایش هزینه‌های سربار تامین قطعات

خوش‌بین هستیم

چالش‌ها در تامین قطعه به یکی از معضلات جدی ایرلاین‌ها تبدیل شده است. در سال‌های اخیر به علت نبود قطعه تعداد قابل توجهی از هواپیماهای ناوگان غیرفعال شده‌اند و نمی‌توانند پروازی انجام دهند.

صمد سلیمانی/مدیرعامل شرکت هواپیمایی کاسپین
چالش‌ها در تامین قطعه به یکی از معضلات جدی ایرلاین‌ها تبدیل شده است. در سال‌های اخیر به علت نبود قطعه تعداد قابل توجهی از هواپیماهای ناوگان غیرفعال شده‌اند و نمی‌توانند پروازی انجام دهند. به طور مثال شرکت هواپیمایی ایران از تعداد بالایی هواپیماهای زمینگیر برخوردار است که در انتظار تامین قطعه هستند. در حالی که اگر هواپیمایی ملی که بیشترین تعداد هواپیماها را در ناوگان کشور در اختیار دارد هواپیماهای غیرفعالش در مدار عملیاتی قرار داشتند در زمینه جابه‌جایی مسافر و بار بر اساس اهداف سند چشم‌انداز در وضعیت بهتری قرار داشتیم. اگر سری به مراکز تعمیرات و نگهداری بزنید به خوبی متوجه خواهید شد ناوگان هوایی کشور تا چه میزان از نبود قطعه رنج می‌برد. درست است تحریم‌ها در بخش هوایی موضوع تازه‌ای نیستند و بیش از سه دهه صنعت هوایی از ناحیه تحریم رنج می‌برد اما تشدید تحریم‌ها و عدم فروش قطعه باعث شده مصائب ناوگان افزایش یابد.

ناوگان زمینگیر
اگرچه شرکت‌های واسطه‌ای کمک کرده‌اند تا حداقل نیازهای موجود برای ادامه فعالیت ناوگان تامین شود اما این شرکت‌ها نیز این قدر توان ندارند که بتوانند تمام قطعات مورد نیاز ناوگان ایران را تهیه کنند. از طرفی وجود این شرکت‌های واسطه‌ای باعث شد قیمت‌های هزینه و نگهداری هواپیماها نیز افزایش یابد و هزینه‌های بسیاری به آنها تحمیل شود. در نتیجه به تدریج مشکلات تشدید تحریم‌ها در تهیه قطعات باعث‌ شده شرکت‌های هواپیمایی به هر میزان هواپیمای فعال دارند به همان میزان نیز هواپیمای زمینگیر داشته باشند. اگر خبرهایی که در خصوص مجوز آمریکا به شرکت‌های بزرگ هواپیما‌سازی جهان چون بوئینگ به مرحله عملیاتی برسد و حداقل بتوانیم پس از سال‌ها قطع ارتباط با بوئینگ حتی به شکل محدود برای هواپیماهای بسیار فرسوده قطعه خریداری کنیم می‌توان امیدوار بود در گام‌های بعدی اتفاقات بهتری در تامین قطعات رخ دهد.

خوش‌بین هستیم
با توجه به خوش‌بینی‌هایی که مسوولان سازمان هواپیمایی کشوری و وزارت راه و شهرسازی دارند در حال حاضر امیدواری‌هایمان برای تحقق توافق ژنو در جهت لغو فروش قطعه نسبت به سه ماه گذشته افزایش یافته است. به هر شکل اطلاعات و نیازهای لازم برای تامین قطعات از تمام ایرلاین‌ها توسط سازمان هواپیمایی کشوری جمع‌آوری شده است و شرکت ایران‌ایر نیز به عنوان نماینده شرکت‌های هواپیمایی ایران پیگیر تامین قطعات است. در انتظار صدور مجوز از سوی وزارت خزانه‌داری برای شرکت‌های سازنده قطعاتی هستیم که لیست مورد نیاز قطعات برای آنها ارسال شده است. اگر این گام به سرعت برداشته شود دیگر کار چندانی برای ورود قطعات باقی نمی‌ماند تنها باید پول پرداخت و قطعات به تدریج وارد کشور شوند. حتی در خصوص مسائل پرداخت پول نیز تمهیداتی اندیشیده شده است که مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد برطرف شود. آنچه بیشتر نگران‌مان می‌کند این است که مقامات غربی آیا واقعاً با شرکت‌های هواپیمایی ایرانی صادق هستند یا خیر. البته امیدواریم این نگرانی جدی نباشد و مجوزهای لازم برای تامین قطعات همه هواپیماهای ایرانی صادر شود.

هزینه‌های تحریم
تحریم‌ها به ویژه در سال‌های اخیر ضربات سنگینی به ناوگان هوایی کشور وارد کرده است. در این بین نیز شرکت‌های هواپیمایی بیشترین آسیب را دیده‌اند. وقتی ایرلاین‌ها نمی‌توانند به طور مستقیم قطعه وارد کنند به سراغ شرکت‌های واسطه برای دور زدن تحریم‌ها می‌روند. طبیعی است هزینه‌های آنها افزایش یابد. ما نیز نمی‌توانستیم صنعت هوایی را متوقف نگه داریم مجبور هستیم با هزینه‌های گزاف به شکلی قطعات حساس و حیاتی را تهیه کنیم تا حداقل هواپیماهایی که می‌توانند از این طریق اورهال شوند عملیاتی شوند. هر چند تامین قطعات هزینه‌های سربار غیرمتعارف بر شرکت‌های هواپیمایی تحمیل کرده است که حتی برخی شرکت‌ها با ادامه این روند با چالش‌های جدی‌تری مواجه خواهند شد ولی چاره‌ای وجود ندارد و باید به شکلی از ایرلاین‌ها حمایت شود تا حداقل بتوانند با همین امکاناتی که دارند خدمات ارائه دهند.

7تولید قطعات را جدی بگیریم
باید به سمتی حرکت کنیم که حداقل برخی از قطعات را هر چند کوچک در داخل کشور تولید کنیم. به هر شکل باید از نقطه‌ای تولید قطعات را آغاز کنیم. البته در سال‌های گذشته گام‌هایی در این زمینه برداشته شده است اما کافی نبوده، باید برنامه‌ریزی در این زمینه انجام شود و گام‌های جدی برداشته شود. اگرچه در زمینه قطعات حساس و های‌تک با توجه به اینکه دانش فنی و تکنولوژی در اختیار نداریم نمی‌توانیم کار چندانی انجام دهیم. مگر آنکه به تدریج کلیه تحریم‌ها از صنعت هوایی برداشته شود. اما باید در نظر بگیریم وجود تحریم‌ها و محروم ماندن از تکنولوژی‌های هواپیمایی باعث شده لطمات سنگینی به ناوگان وارد شود، اگر در این شرایط نیز با توجه به نیروهای متخصص داخلی که وجود دارد کارهای هرچند کوچک انجام شود می‌توانیم امیدوار باشیم با برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری‌های وسیع‌تر حداقل در برخی از زمینه‌ها به توانمندی در تولید قطعه برسیم.

با سرمایه‌گذار آشتی کنیم
باید زمینه سرمایه‌گذاری در بخش هوایی تقویت شود. قوانین و مقررات باید به گونه‌ای باشد که سرمایه‌گذار برای سرمایه‌گذاری رغبت داشته باشد. متاسفانه در زمینه سرمایه‌گذاری به گونه‌ای عمل شده که سرمایه‌گذار مورد بی‌مهری قرار گرفته است. قوانین و مقررات بیشتر دست و پای سرمایه‌گذار را بسته است و نمی‌گذارد با توجه به سرمایه‌ای که می‌آورد سود لازم را ببرد. وقتی راه‌ها را برای سرمایه‌گذاری بسته نگه می‌داریم چطور انتظار داریم سرمایه‌گذار رغبت داشته باشد.

در انتظار آزادسازی
از طرف دیگر امیدواریم آزادسازی بلیت هواپیما نیز اجرایی شود. به‌رغم قول‌هایی که مسوولان وزارت راه و شهرسازی داده‌اند و کارهای زیرساختی در جهت تنوع‌سازی قیمت بلیت هواپیما انجام شده است اما هنوز اجرایی نشده است. این در حالی است که دیگر انجام پروازهای داخلی برای ایرلاین‌ها صرفه اقتصادی ندارد. هزینه و فایده عملیات پروازی در پروازهای داخلی اگر نگویم زیان ولی سودی هم نداریم. در واقع تنها گذران امور داریم بدون آنکه سود ببریم. بنابراین آزادسازی قیمت بلیت امر بسیار مهم و ضروری است و باید هرچه سریع‌تر این اتفاق رخ دهد. امیدواریم دولت هرچه زودتر وعده‌اش را محقق کند. چرا که آزادسازی منجر به توسعه ناوگان خواهد شد. اگر دولت به دنبال توسعه ناوگان است باید شرکت‌های هواپیمایی را به هر طریق ممکن حمایت کند و نگذارد عده‌ای دلال سود اصلی را ببرند و در این بین مردم و ایرلاین‌ها متضرر شوند. بنابراین انتظار داریم دولت و وزارت راه و شهرسازی هرچه سریع‌تر آزادسازی را اعلام کنند تا شاهد توسعه باشیم.

دراین پرونده بخوانید ...

دیدگاه تان را بنویسید

 

پربیننده ترین اخبار این شماره

پربیننده ترین اخبار تمام شماره ها