اعدام کارساز است؟

در میان دیدگاه‌هایی که به نحوه مجازات زورگیران می‌پردازد؛ دو دیدگاه غالب «سیاه و سفید» وجود دارد. دیدگاه نخست بر تشدید مجازات عاملان این گونه جرائم تاکید دارد و می‌گوید اعدام می‌تواند موجب کاهش جرم شود و باید رویه اعدام زورگیران ادامه پیدا کند. دسته دوم نیز معتقدند با اعدام نمی‌توان به جنگ ناهنجاری‌های اجتماعی رفت و ریشه این قبیل آسیب‌ها را باید در جای دیگری پیدا کرد. حتی وقتی در یکی از اعدام‌های این دسته از مجرمان که مربوط به اعدام زورگیران خیابان خردمند بود، عکس‌هایی از یکی از زورگیران که سر خود را روی شانه مامور اجرای حکم گذاشته بود و گریه می‌کرد، با موجی از حس ترحم و دلسوزی همراه شد؛ گفته‌های دسته دوم را مستند ساخت. شاید در قبال این دو دیدگاه، دیدگاه میانه‌ای نیاز است. اینکه هیچ کس مخالف برخورد با مجرمانی که با تهدید و ارعاب شهروندان، دست به زورگیری می‌زنند و امنیت ذهنی و فیزیکی مردم را به خطر می‌اندازند، نیست. اما بسیاری از کارشناسان وجود مجازات‌هایی مانند اعدام را در «کوتاه‌مدت» موجب ایجاد ترس در مجرمان می‌دانند و این نوع مجازات را در «دراز‌مدت» بی‌تاثیر عنوان می‌کنند. شاید با تکیه بر این دیدگاه است که در قوه قضائیه، دو معاونت تحت عنوان‌های «پیشگیری» و «راهبردی» ایجاد شده تا وقوع جرم را پیش‌بینی کند و در قبال کاهش آن، احساس مسوولیت داشته باشد تا اینکه پس از وقوع جرم، دست به مجازات‌های سنگین با هزینه‌های بالا زده شود.