تاریخ انتشار:
تحریم‌ها الفت ایران و روسیه را بیشتر کرد
امتیازگیری تهران از مسکو
ایران و روسیه در منطقه خزر و بیش از همه در زمینه استخراج و انتقال ذخایر هیدروکربنی، توسعه مسیرهای بین‌المللی حمل و نقل برای انتقال و ترانزیت بارهای دو کشور و همچنین کشورهای خارجی در مسیر شمال - جنوب و نیز حفظ و استفاده منطقی از ذخایر بیولوژیک این دریا منافع مشترک دارند.
اسدالله عسگر‌اولادی/ رئیس اتاق بازرگانی ایران و روسیه
ایران و روسیه در منطقه خزر و بیش از همه در زمینه استخراج و انتقال ذخایر هیدروکربنی، توسعه مسیرهای بین‌المللی حمل و نقل برای انتقال و ترانزیت بارهای دو کشور و همچنین کشورهای خارجی در مسیر شمال- جنوب و نیز حفظ و استفاده منطقی از ذخایر بیولوژیک این دریا منافع مشترک دارند. همکاری متقابل مسکو و تهران در بخش نفت و گاز از جمله از طریق ایجاد مسیرهایی برای انتقال مواد خام هیدروکربنی نه‌تنها به لحاظ اقتصادی برای روسیه سودمند است و تحکیم سیاست خارجی این کشور در جنوب آسیا، آسیای مرکزی، خاورمیانه و خاور نزدیک را در پی خواهد داشت بلکه در نهایت به تقویت امنیت اقتصادی این کشور در این منطقه جغرافیایی منجر می‌شود. در شرایط حاضر تهران نیز با عنایت به شرایط پیرامونی خود و شرایط بین‌المللی، اهمیت زیادی برای توسعه روابط ایرانی-روسی در سطح گفت‌وگوهای بین دولتی در حوزه اقتصاد قائل است. بر همین اساس نیز قرار است در اواخر فروردین‌ماه سال آینده میزبان هیاتی از تجار روسی باشد که بناست در کمیسیون مشترک همکاری‌های دوجانبه شرکت کنند. این هیات در زمان حضور در تهران به بررسی راه‌های افزایش همکاری‌های مشترک و ارتقای مناسبات اقتصادی دو کشور
که هم‌اکنون در مرز سه میلیارد دلار است، می‌پردازد. به جهت آنکه در هیات روسی علاوه بر بازرگانان شهرهای مسکو و سن‌پترزبورگ، تجاری از دیگر شهرهای روسیه نیز حضور دارند ما تلاش خواهیم کرد امکان صدور کالاهای ایرانی به این شهرها را نیز مورد بررسی قرار دهیم تا در صورت امکان بتوانیم سهم خود از بازار روسیه را که در حدود 700 میلیون دلار است به میزان تجارت روس‌ها با ایران که بالغ بر دو میلیارد دلار است، برسانیم. این سیاست اصلی‌ترین راهبرد اتاق ایران روسیه در سال 1393 است که امیدواریم با همکاری تجار روسی به مرحله عملیاتی برسد. علاوه بر این ما درصدد هستیم تا با ارائه یک برنامه منطقی و حساب‌شده تعداد سفرهای هیات‌های تجاری ایران و روسیه را در سال افزایش دهیم و به گونه‌ای حرکت کنیم که هر دو ماه یک‌بار یک هیات روسی به تهران و یک هیات ایرانی به مسکو سفر کند. در این صورت است که ما می‌توانیم زمینه‌های صادرات کالاهایمان به روسیه را از مواد غذایی، خشکبار و مواد شوینده فراتر بریم و به کالاهای دیگر نیز تعمیم دهیم و ساماندهی مناسبی در زمینه کالاهای وارداتی روس‌ها که شامل آهن‌آلات و مواد شیمیایی و چوب است، داشته باشیم. در حال حاضر
بیشتر صادرات روسیه به ایران مواد خام است و سهم فرآورده‌های مدرن بسیار کم و ناچیز است و این چیزی است که ایران باید در آن تحول ایجاد کند. برای تغییر در این ارقام از هر دو طرف انتظار می‌رود برای تحول و تغییر اراده کنند. بازرگانان روسیه به طور کامل امکانات صادراتی ایران را نمی‌دانند. ولی به تازگی برخی از امکانات صادراتی ایران برای ما مشخص شده است، برای نمونه در مورد صادرات البسه با نخ پنبه و با کیفیت بالا تجار روس با شرکت ایرانی البسکو تبادل کالا دارند. این یک نمونه ساده از یافتن بازارهای جدید است و از این دست تبادلات جای کار بسیاری دارد؛ و تمام اینها نیاز به اطلاعات کافی برای اصلاح این وضع دارد. مشکل تجارت ایران و روسیه ایجاد کمیته‌های جدید و نهادهای جدید نیست. باید خون تازه‌ای به این جریان تزریق شود. حتی برخلاف دیگر کشورها که تحریم‌ها را دلیل اصلی کاهش مناسبات اقتصادی‌شان با ایران عنوان می‌کنند این مشکل در روند همکاری‌های ما با مقامات کرملین جایی ندارد؛ بنابراین چرا از فضای موجود استفاده در‌خور توجهی نداشته باشیم؟ ما می‌توانیم در زمینه صادرات محصولات پتروشیمی و ترانزیت نفت و گاز با روس‌ها همکاری کنیم.
روس‌ها آماده هستند تا در ساخت دومین نیروگاه هسته‌ای ایران نیز با ما مشارکت داشته باشند. در این میان شاید تنها در مباحث بانکی آن هم بانک‌هایی که با آمریکایی‌ها همکاری دارند مشکلی به وجود آید که این موضوع نیز در سفر آتی هیات روسی به تهران مطرح می‌شود تا تجار روسی آن را در گفت و گو با مقامات کشورشان حل و فصل کنند. خوشبختانه الفتی که به واسطه اعمال تحریم‌ها میان ایران و روسیه به وجود آمده است در حال فزونی گرفتن است و روز به روز نیز بیشتر می‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید