نژاد فدرال‌رزرو

حزب دموکرات نسبت به آنچه «‌فقدان تنوع نژادی‌» در فدرال‌رزرو خوانده شده، اعتراض کرد. آمار نشان می‌دهد 82 درصد از کارمندان ارشد این نهاد سفیدپوست هستند. هیچ یک از اعضای کمیته ارشد سیاستگذاری این نهاد سیاهپوست یا اهل آمریکای لاتین نیستند و علاوه بر همه اینها 10 نفر از 12 نفر روسای محلی این نهاد، سفیدپوست هستند.
دموکرات‌ها اعتقاد دارند این روند باید برعکس شود و به قولی انتخاب اعضا و افراد استخدام‌شده به گونه‌ای صورت گیرد که این نهاد، بیشتر بتواند نشان‌دهنده گوناگونی موجود در جامعه آمریکا باشد. این فقدان تنوع رنگ و نژادی بیشتر وقتی مورد توجه قرار گرفت که این نهاد اجلاس دوره‌ای دو‌روزه خود را در هفته گذشته برگزار کرد. این اجلاس دوره‌ای معمولاً محل بحث درباره وضعیت کلان اقتصادی دنیا و ایالات متحده و تعیین عملکرد آینده این نهاد و گرفتن تصمیمات اصلی اقتصادی‌، همچون افزایش نرخ بهره است. البته هیچ‌کس انتظار ندارد فعلاً، فدرال‌رزرو اقدام به افزایش نرخ بهره کند. اعتراض جمهوریخواهان که مدت‌هاست نارضایتی خود را از فدرال‌رزرو و رئیس آن، آشکارا بیان کرده‌اند، بیشتر به احتیاط بیش از حد این نهاد و خودداری از افزایش نرخ بهره مربوط می‌شود. حالا به نظر می‌رسد دموکرات‌ها هم هرچند به دلیلی کاملاً متفاوت، در انتقاد از یلن با رقبای خود هم‌داستان شده‌اند. جانت یلن، در حضور ماه ژوئن خود در کمیته سنا، سه بار در مورد بحث نژاد در مجموعه تحت کنترلش مورد سوال قرار گرفت. سناتور الیزابت وارن و نماینده کنگره جان کانیرز در ماه می، نامه‌ای به یلن نوشتند و در آن از اینکه «مشاغل مدیریتی در این نهاد همچنان به طرز گیج‌کننده و ناامید‌کننده‌ای در دست مردان سفیدپوست است‌» اظهار نارضایتی و نگرانی کردند. البته یلن به این نامه پاسخ داد، پاسخی که به نظر نویسندگان قانع‌کننده نبود. وی در پاسخ گفت: «از این بابت متاسفم، اما در نهایت من ترجیح می‌دهم افرادی با توانایی‌های متفاوت و دیدگاه‌های مختلف با من در این نهاد همکاری کنند تا بتوانیم همه دیدگاه‌ها را شنیده و بهترین تصمیم را اتخاذ کنیم.» اما مساله این است که دموکرات‌ها اصلاً باور ندارند که در انتخاب این عده توانایی تنها فاکتور موثر بوده است.
علاوه بر این دموکرات‌ها خواستار قطع ارتباط کاری بین وال‌استریت و فدرال‌رزروهای منطقه‌ای هستند. خصوصاً تاکید بر این است که روسای منطقه‌ای این نهاد، نباید ارتباطی با وال‌استریت داشته باشند. اینکه عده‌ای از این روسا کارمندان سابق شرکت‌های بزرگ وال‌استریت‌، از جمله سیتی‌گروپ بودند، در طول بحران مشکلات بسیاری را ایجاد کرد و خصوصاً این عقیده را به شدت در میان مردم و حتی کارشناسان گسترش داد که شرکت‌های وال‌استریت، حتی از دوران بحران هم سود برداشته‌اند و با نشاندن مدیران خود در صدر بزرگ‌ترین نهاد مالی کشور، عملاً خود تعیین‌کننده سیاست‌هایی بوده‌اند که از طریق شرط‌بندی و تحلیل آنها در وال‌استریت سود به دست آورده‌اند. عقیده‌ای که چندان هم دور از ذهن نیست.