تاریخ انتشار:
نیترات آب تهران سرطان‌زاست
زاغه‌نشینی در بم
منطقه‌ای که به گسل، شهرک قشمی و حتی حلبی‌آباد بین بمی‌ها مشهور است، علاوه بر داشتن آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی زیاد به حریم و عرصه ارگ بم و منظر فرهنگی آن که در فهرست آثار جهانی به ثبت رسیده
این هفته صفحات حوادث روزنامه‌ها، به غیر از خوانندگان ثابت خود، مورد توجه سایر مخاطبان رسانه‌ها قرار گرفت. از سویی شایعه عربده‌کشی و حمله ده‌ها نفر از اراذل و اوباش با شمشیر و ماسک فیلم سینمایی «جیغ» در خیابان میرداماد بسیاری را شوکه کرده بود و از سوی دیگر ماجرای هفت‌تیرکشی و تیراندازی مداح معروف که دیگر همه نام وی را می‌دانستند، به شدت از سوی مردم پیگیری می‌شد. خبر حمله اراذل در خیابان پایتخت که خدا را صد هزار مرتبه شکر کاملاً تکذیب شد. درباره مداح مشهور نیز عزیزان نیروی انتظامی اعلام کردند ایشان اجازه حمل سلاح داشته است، اما در زمینه به‌کارگیری مسوولیت فقط متوجه شخص وی است. سردار احمدرضا رادان درباره شایعاتی که خبرگزاری‌های علاقه‌مند به مداح مشهور مطرح کرده و شاکی پرونده حاج (م.ک) را از اراذل‌واوباش دانسته بودند، نیز تاکید کرد طبق قوانین این شاکیان مصداق اراذل و اوباش نیستند. در همین حال روزنامه قانون از برگزاری دادگاه جدید یکی از مسوولان سینمایی دولت گذشته به اتهام فساد مالی و اخلاقی در هفته پیش خبر داد.
جشنواره‌ای با نام‌های بزرگ
سرانجام در اواسط هفته گذشته فهرست کامل فیلم‌های بخش مسابقه سی و دومین جشنواره فیلم فجر اعلام شد. شرق در این باره نوشت: «اگر نسبت به جشنواره فیلم فجر خیال‌پرداز و ایده‌آلیست نباشیم، به روشنی در‌می‌یابیم که در جشنواره‌ای دولتی و آن هم دولتی با گرایش محرز و مشخص اعتدال نباید توقع زوایایی تیز و تند را با فیلم‌های حاضر در جشنواره داشت بلکه ترکیب لیست نهایی باید به زوایایی باز، نرم و پذیرفتنی سوق پیدا کند... در چنین قالبی باید توازن مبتنی بر اعتدال را در نظر داشت و همین حفظ توازن سبب می‌شود که فیلم‌هایی از لیست نهایی جشنواره فیلم فجر بیرون بیفتند، فیلم‌هایی مثل «آشغال‌های دوست‌داشتنی» (محسن امیریوسفی)، «بلوک 9 خروجی 2» (علیرضا امینی) و «ماهی و گربه» (شهرام مکری). با این حال باید تاکید کرد که نام‌هایی که امسال در این جشنواره حضور دارند، مطمئناً موجب استقبال گسترده مخاطبان خواهند شد. از احمدرضا درویش با فیلم رستاخیز گرفته تا بهروز افخمی و فیلم سینمایی «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» و از «امروز» ساخته رضا میرکریمی تا «چ» اثر ابراهیم حاتمی‌کیا گرفته و تا «متروپل» تازه‌ترین ساخته مسعود کیمیایی و «طبقه حساس» از آثار
کمال تبریزی. باید منتظر ماند و دید آثار به نمایش درآمده در جشنواره در قد و اندازه نام‌های سازندگان آن به شمار می‌رود کرختی عمومی یک دهه گذشته از سینمای ایران رخت بر بسته است یا نه. بحث داوری این جشنواره نیز می‌تواند معیاری برای سنجش نگاه مدیران جدید به سینما باشد. گفته می‌شود احتمال حضور اصغر فرهادی و مجید مجیدی در هیات داوران این جشنواره وجود دارد.»
نیترات آب تهران سرطان‌زاست
چند ماه پیش برخی از دلسوزان محیط زیست نسبت به آثار زیست‌محیطی برپایی باغ پرندگان در منطقه لویزان هشدار داده بودند، اما صدای آنان در میانه سورنا و دهل افتتاح این پارک جایی شنیده نشد. اما به نظر می‌رسد پس از گذشت بامداد خمار آن جشن برخی واقعیت‌ها در حال عیان شدن باشد. اعتماد در این زمینه نوشت: اعضای شورای شهر تهران با انتقاد از کیفیت خدمات و وضعیت نگهداری پرندگان در باغ پرندگان تهران، خواستار شفاف‌سازی اقدامات در این محوطه شدند. در حالی که لایحه نحوه مدیریت و بهره‌برداری از مجموعه باغ پرندگان و تعیین بهای خدمات بازدید از آن در سی و ششمین جلسه علنی روز گذشته شورای شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت، اعضای شورا نسبت به قرارداد شهرداری با پیمانکار این پروژه هم تذکر دادند. محمد حقانی عضو کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران با اعتراض نسبت به نحوه مدیریت مجموعه باغ پرندگان گفت: ...باغ پرندگان فعلی از حیث مسائل بهداشتی، سلامت پرندگان و نیز مسائل مربوط به قراردادهای پیمانکار پروژه اشکالات بسیاری دارد. اما بعد از گذشت حدود یک سال از راه‌اندازی این مجموعه هنوز مشخص نیست که دخل و خرج و درآمدهای این مجموعه به چه بخشی
واریز می‌شود، علاوه بر آنکه مجموعه 60 تا 70 هکتاری باغ پرندگان تعدادی محدود پرنده را در خود جای داده که در شرایط ناسالم و نامساعدی نگهداری می‌شوند...پیمانکاران باید نسبت به جایگزینی پرندگان و شرایط سلامت آنها مسوولیت کامل داشته باشند اما این سیاست پیگیری نمی‌شود. احمد مسجدجامعی، رئیس شورای شهر تهران هم با توجه به اظهارات اعضا درباره مخالفت با تصویب تعرفه‌ها بدون بررسی شرایط باغ پرندگان گفت: «اگر پرندگان شرایط مناسبی ندارند این مساله قابل بخشش نیست و باید مسوولان شهرداری نسبت به رفع جدی آن اقدام کنند.» شورای شهر پایتخت در هفته گذشته میزبان وزیر نیرو برای گزارش‌دهی درباره مسائل آب و برق پایتخت بود. حمید چیت‌چیان با اشاره به حادثه سیل چند سال پیش تجریش و ضمن اظهار اینکه تکمیل طرح فاضلاب نیازمند 10 هزار میلیارد تومان هزینه است، گفت: در سال‌های گذشته مرتباً روی رودخانه‌ها و مسیل‌های تهران پل زده شده است. این پل‌ها تا زمانی که سیلابی رخ نداده مشکلی ندارند، اما در زمان سیلاب، آبراه‌های زیر پل‌ها برای عبور این میزان آب کفایت نمی‌کند و آب انباشته می‌شود و هر یک از این پل‌ها ممکن است به صورت یک سد عمل کند و آب از
بالای آنها جریان یابد. در نتیجه پل‌ها تخریب می‌شود و آب سرازیر می‌شود و ممکن است زندگی و خانه‌های زیادی در معرض خطر قرار گیرد. پیشنهادم این است که حتماً در تمام پل‌هایی که روی رودخانه‌ها احداث شده، با در نظر گرفتن احتمال وقوع سیلاب بازنگری صورت گیرد.
در این جلسه رحمت‌الله حافظی از نمایندگان شورای شهر نیز از آلودگی‌های آب تهران گفت و اعلام کرد: «درباره نیترات موجود در آب شرب، هم کسانی که می‌گویند نیترات هست و هم کسانی که می‌گویند نیست، درست می‌گویند. این موضوع بستگی به منطقه دارد. سازمان بهداشت جهانی 20 میلی‌گرم نیترات در لیتر را برای کشورهای توسعه‌یافته و 45 میلی‌گرم را برای کشورهای در حال توسعه مجاز می‌داند. البته میزان مطلوب 10 میلی‌گرم است. ما تا سال 1382 به میزان 45 میلی‌گرم نیترات در آب شرب داشتیم، اما از آن پس میزان آن بالا رفت. باید بدانیم که نیترات بالاتر از 50 میلی‌گرم در لیتر سرطان‌زاست. به دلیل فرسودگی لوله‌های انتقال آب ما در جایی که لوله می‌شکند، به دلیل اختلاف فشار مکش به وجود می‌آید و فاضلاب وارد لوله می‌شود و میزان نیترات بالا می‌رود.» این نماینده در گفت‌وگویی با خبرآنلاین نیز از سرطان‌زا بودن بنزین‌های تولید صنایع پتروشیمی خبر داد.
زاغه‌نشینی در بم
در سالگرد زلزله بم که به مرگ ده‌ها هزار نفر از هموطنان‌مان انجامید، بعضی از روزنامه‌ها به حال و روز این روزهای این شهر پرداخته‌اند. فرهیختگان در گزارشی با عنوان «غمنامه بم» در این باره نوشت: «تلفات انسانی و تخریب‌های شهری شاید مهم‌ترین خسارت‌های زلزله برای یک شهر باشد اما شهرهای زلزله‌زده، غیر از اینها دچار آسیب‌ها و معضلات اجتماعی نیز خواهند شد. افسردگی شاید یکی از شایع‌ترین آسیب‌های روانی- اجتماعی است که گریبانگیر مردم زلزله‌زده می‌شود؛ آنهایی که عزیزان‌شان، خانه‌ها و دار و ندارشان را از دست می‌دهند و تا سال‌های سال با آنکه خانه‌های ناقصی برایشان ساخته‌شده، شب‌ها از ترس زلزله در کانکس می‌خوابند. اما یکی از مهم‌ترین معضلات اجتماعی گسترش حاشیه‌نشینی و زاغه‌نشینی در شهرهای زلزله‌زده است که نمونه عینی آن در بم وجود دارد؛ خطری که سایر شهرهای زلزله‌زده ایران را نیز تهدید می‌کند. زاغه‌نشینی در بم، امروزه به یکی از معضلات اجتماعی این شهر تبدیل شده. منطقه‌ای که به گسل، شهرک قشمی و حتی حلبی‌آباد بین بمی‌ها مشهور است، علاوه بر داشتن آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی زیاد به حریم و عرصه ارگ بم و منظر فرهنگی آن که در فهرست
آثار جهانی به ثبت رسیده نیز خدشه وارد کرده تا جایی که بارها ارزیابان یونسکو به مسوولان سازمان میراث فرهنگی و پایگاه میراث جهانی بم درباره تخلیه و ساماندهی این منطقه اخطار داده‌اند... سال 1382 در روزهای پس از زلزله بم که مردم درگیر از دست دادن عزیزان‌شان بودند و مسوولان شهر دغدغه آواربرداری، ساماندهی و رسیدگی به امور بی‌خانمان‌ها و آسیب‌دیدگان زلزله را داشتند، شخصی ... با سندسازی چندین هکتار از زمین‌های حومه شهر بم را که جزو منابع طبیعی بود و از اراضی ملی به شمار می‌رفت، به نام خود کرد و سپس این زمین‌ها را با قیمتی بین 300 تا 700 هزار تومان به خانواده‌های کم‌درآمد که اغلب مهاجر بودند، فروخت. پس از مدتی خبر فروش زمین‌های ارزان‌قیمت در بم دهان به دهان چرخید و خانواده‌های آسیب‌پذیر از روستاها و شهرهای دور و نزدیک به بم سرازیر شدند و به قول خودشان قطعات یک منی زمین را که حدود 250 مترمربع می‌شود، خریدند... هنوز هم در شهرک قشمی، زمین‌ها بین 5/3 تا 5/6 میلیون تومان معامله می‌شود. حالا در این زاغه‌ها حدود دو هزار نفر زندگی می‌کنند اما این محدوده جزو زمین‌های توسعه شهری نیست، روی گسل زلزله قرار دارد و در عرصه منظر
فرهنگی ارگ بم، هیچ امکانات شهری‌ای به آنها تعلق نمی‌گیرد. ساکنان این خانه‌های سیمانی، ایرانیتی و حتی کانکسی بدون آب آشامیدنی سالم و گاز شهری زندگی می‌کنند گرچه چند سال پیش به صورت غیرمجاز، برق‌دزدی شده و خانه‌ها برق دارند؛ برقی که فشار کمی دارد و تنها می‌توان برای روشنایی و نه مصارف دیگر از آن استفاده کرد. از سوی دیگر وضعیت بهداشتی ساکنان این خانه‌ها نیز خوب نیست. فاضلاب در کوچه‌های خاکی محله روان است و سگ‌های ولگرد، این سو و آن سو قدم می‌زنند. زباله‌ها هراز گاهی توسط اهالی سوزانده می‌شود و دود سیاه تمام محله را می‌پوشاند.» ان‌شاءالله که مسوولان در این زمینه اقدام عاجلی کنند تا پس‌لرزه‌های فرهنگی و اجتماعی زلزله بم سال‌ها بعد گریبان منطقه و کشور را نگیرد.
دیدگاه تان را بنویسید