هزینه‌های توفان

توفان‌های این روزهای آمریکا، دوباره باعث لغو شدن پروازهای مختلف و ساعت‌ها معطلی مردم منتظر در فرودگاه‌های این کشور شده است. مردمی که یا منتظرند که تاریخ پرواز جدید آنها معلوم شود، یا به دنبال اولین جای خالی برای مقصد مورد نظر خود هستند یا تنها فرودگاه را برای اقامت موقت انتخاب کرده‌اند تا از بعضی هزینه‌های خود بکاهند. این روندی است که هر ساله بسیاری از کشورها با آن روبه‌رو هستند. از این نظر، زمستان سال گذشته یکی از بدترین سال‌هایی بود که مسافران آمریکایی به خود دیدند. سرما و برف و بوران شدیدی که حتی توانست باعث کاهش رشد اقتصادی این کشور شود، باعث لغو شدن یا به تاخیر افتادن بیش از یک میلیون پرواز بین ماه‌های دسامبر تا آخر فوریه در نقاط مختلف این کشور شد که بنا به آمار هزینه‌ای 500 میلیون‌دلاری برای خطوط هوایی داشت. بررسی‌ها اما، نشان می‌دهد هزینه لغو پرواز به دلیل بدی آب و هوا، برای مسافران بسیار بیشتر از خطوط هواپیمایی است. لغو پرواز به علل دیگر شامل این بررسی نمی‌شود به این دلیل که در آن وضعیت، مسافر می‌تواند به راحتی جایی در نزدیک‌ترین زمان ممکن پیدا کند. هزینه لغو یک پرواز معمولی داخلی در آمریکا برای شرکت هواپیمایی حدود شش هزار دلار است آن هم در حالتی که تمام صندلی‌های پرواز فروخته شده باشد. شرکت اگرچه باید خسارتی را به خریداران بلیت پرداخت کند، اما در هزینه سوخت، نیروی کار، استهلاک هواپیما، اجاره آشیانه و... صرفه‌جویی می‌کند. اما هزینه‌ای که باید توسط مسافران همین پرواز بابت این کنسلی پرداخت شود حدود 60 هزار دلار است. مسافران نه‌تنها باید هزینه اقامت، غذا، رفت و آمد مجدد به فرودگاه و احتمالاً هزینه‌ای برای غیبت از محل کار را پرداخت کنند و البته کنسل شدن پرواز، برخلاف شرکت هواپیمایی، هیچ صرفه‌جویی هزینه‌ای را برای مسافران ایجاد نمی‌کند. با احتساب این موضوع، هزینه یک میلیون تاخیر و لغو پروازی که در مورد زمستان گذشته بحث آن شد، برای 90 میلیون مسافر آن، بیش از 3/5 میلیارد دلار بود. امسال اما انتقادها به خطوط هوایی، بیش از صرفاً هزینه‌های لغو پروازهاست. مسافران علاوه بر لغو یا تاخیر پروازها، به قیمت‌ها نیز اعتراض دارند. سوخت هواپیماها، عمده‌ترین هزینه‌ای است که هر شرکت هواپیمایی می‌پردازد و کاهش قیمت نفت باعث شده شرکت‌های هواپیمایی صرفه‌جویی هنگفتی را در هزینه سوخت هواپیماها داشته باشند، صرفه‌جویی که مسافران اعتقاد دارند باید با آنان قسمت شده و تاثیر خود را روی قیمت بلیت‌ها نشان دهد. اتفاقی که در واقع رخ نداده است. البته این موضوع جای تعجب هم ندارد. با همین قیمت‌های فعلی، شرکت‌های هواپیمایی با تقریباً حداکثر ظرفیت خود مشغول کار هستند. در سال 2014، هواپیماها در ایالات متحده با 83 درصد ظرفیت خود به نقل و انتقال مسافران مشغول بودند که رکورد جدیدی در این زمینه محسوب می‌شود. وقتی صنعتی با قیمت‌های فعلی در حداکثر ظرفیت به کار مشغول است، به نظر نمی‌رسد دلیل اقتصادی برای کاهش قیمت‌ها وجود داشته باشد.