دلایل کاهش سطح تقاضا

«کاهش رشد نقدینگی» و «انتظار مردم به سقوط بیشتر قیمت‌ها» مهم‌ترین دلایلی است که می‌توان برای کاهش سطح تقاضاها در اغلب بازارها نام برد. در واقع هم خریدار و هم فروشنده منتظر هستند، به همین دلیل به عنوان مثال در بازار لوازم ‌خانگی فروش‌ها متوقف شده است.

در واقع همگی با توجه به امیدواری‌هایی که در اقتصاد ایران به وجود آمده و پیش‌بینی‌هایی که از بهتر شدن اوضاع به گوش می‌رسد به نوعی منتظر کاهش بیشتر قیمت‌ها هستند. اقتصاد ایران با رکود مواجه است و همین کاهش رشد نقدینگی را تشدید کرده اما از اوایل تابستان و اواخر بهار احتمال دارد با انفجار در عرضه و تقاضا رو‌به‌رو شویم.

در این میان البته زمانی که امور مربوط به فاز دوم قانون هدفمندی شروع شد ابهام در بازار به عید تقلیل یافت و به نظر می‌رسد با توجه به موضوع فاز دوم هدفمندی و انتظاراتی که در قبال آن وجود دارد از خردادماه رونق داشته باشیم. در این میان رشد اقتصادی در کشور تا حدی از سر گرفته شده و با توجه به اینکه تحولات در اقتصاد ایران شروع شده و سقوط آزاد قطعاً متوقف شده است، تکان‌هایی در اقتصاد ایران بیشتر از ناحیه بنگاه‌های بزرگ به وجود آمده و به نظر می‌رسد در ادامه رشد اقتصادی منفی نخواهیم داشت.

این در حالی است که از اواخر سال گذشته بهبود در وضعیت اقتصادی شروع شده است؛ در بخش «خودروسازی» با توجه به آمار میزان تولید خودرو انتظار می‌رود عرضه به بازار افزایش پیدا کند. در بخش «کشاورزی» نیز به دلیل افزایش قیمت مواد ‌غذایی و تورمی که از این ناحیه ملموس است ارزش افزوده در بخش کشاورزی خواهیم داشت.

در بخش «تجارت نفت» نیز قطعاً رشد مثبت خواهیم داشت. با توجه به رکود بسیار سنگینی که در اقتصاد ایران بوده و به نوعی اینرسی‌ای که ایجاد شده، بازارها در یک حالت انتظار‌گونه‌ای به سر می‌برند تا ببینند در نهایت چه اتفاقی می‌افتد؟

قبل از عید به خریداران گفته می‌شد که نخرید و بعد از عید، هم خریدار و هم فروشنده با ابهام رو‌به‌رو شدند، در این میان تنها وظیفه دولت این است که در برطرف کردن ابهامات از خود سرعت عمل نشان دهد و بلاتکلیفی‌ای را که در بازار به همراه انتظاراتی که ایجاد شده از بین ببرد.

در بازار تردید ایجاد شده؛ خریداران امیدوارند قیمت‌ها پایین بیاید و فروشندگان نیز منتظرند قیمت‌ها بالا رود. اگر دولت در این حالت ابهام و تردیدی که وجود دارد علامت روشنی به بازارها بدهد، هم خریداران و هم فروشندگان می‌توانند تکلیف خود را مشخص کنند و هم اینکه بازار رونق پیدا می‌کند و تابع قاعده عرضه و تقاضا، شیب قیمت‌ها منطقی می‌شود. در نهایت اینکه به نظر من دولت باید در سیاستگذاری درست عمل کند، به عنوان مثال نیازی به تزریق پول بیش از حد به بورس نیست زیرا بورس بخش اصلی در اقتصاد ایران نیست. از سویی با دادن یارانه به بخش تولید، تکلیف را مشخص کند و در برخی از سیاستگذاری‌ها تجدیدنظر کند، به واسطه همین کارها می‌توان به بهبود اوضاع امیدوار بود و آینده روشنی برای اقتصاد ایران ترسیم کرد.