تاریخ انتشار:
مجله فوربس در گزارشی نوشت: ال‌گور ثروتمندتر از میت رامنی شده است
سال‌های طلایی ال‌گور
ال‌گور تقریباً به مهم‌ترین چهره داووس تبدیل شده است. او کارآفرینی است با‌اخلاق که حتی از میت رامنی نیز ثروتمندتر است.
ال‌گور تقریباً به مهم‌ترین چهره داووس تبدیل شده است. او کارآفرینی است با‌اخلاق که حتی از میت رامنی نیز ثروتمندتر است. خانه ال‌گور در نشویل با بال‌های متقارن و ستون‌های ویکتوریایی‌اش، نور سفیدی از خود ساطع می‌کند. ال‌گور با یونیفورم و در پیراهن رسمی آبی، شلوار جین و چکمه‌های کابوی زیر ایوان این خانه ایستاده است. این کاخ سفید ال‌گور است، ویلایی با 10 هزار فوت مربع مساحت که او به اتفاق همسر سابقش تیپر در سال 2007 آن را بازسازی کردند. در حال حاضر این عمارت حتی برای سگش «بو» که اکنون در حال عوعو کردن است، متروکه شده است.
ال‌گور می‌گوید: «من به خانه خودم عادت کرده‌ام.» با استانداردهای عمارت، این خانه، خانه متوسطی است. معروف‌ترین ویژگی اتاق نشیمن این خانه، که اسباب طبل تیپر است، از زمانی که ال‌گور و تیپر در سال 2010 از هم جدا شده‌اند، دیگر در این خانه اثری از آن نیست. دورتر از اتاق نشیمن، اتاق نوشتاری ال‌گور قرار دارد، که در آن او بهترین بخش از دو سال خود، شب و تعطیلات آخر هفته را در آنجا سپری کرد، در آنجا او مشغول نوشتن آخرین کتاب خود با عنوان «آینده: محرکه‌های شش‌گانه تغییر جهانی» بود. او مدت کوتاهی پس از اتمام دست‌نوشته خود، شبکه تلویزیون کنونی خود را به ارزش 784 میلیون دلار فروخت. اکنون بر اساس مجله فوربس ال‌گور ثروتمندتر از میت رامنی شده است. کتاب‌های گور، شرکت سرمایه‌گذاری‌اش، که برنده جایزه فیلم اسکار شد، و جایزه نوبلش، شما را با داستان زندگی بی‌عیب و نقص این سوپر‌مرد آمریکایی موفق آشنا می‌سازد. ما در عمارت ال‌گور، آشپزخانه‌ای دیدیم که او در آنجا در مورد خطرات شیرین‌کننده‌های مصنوعی در نوشابه‌های رژیم غذایی تحقیق مختصری به عمل آورده بود، این شیرین‌کننده‌ها ممکن است باعث شود شما به سمت چیزهای شیرین کشیده شده و چاق شوید. این یکی از نگرانی‌های ال‌گور بود. در حیاط خلوت این عمارت، صنوبر شروع به شکوفه دادن کرده است، صنوبرهای سفیدی همچون فنجان چای. ال‌گور ما را روی مبلمان نرم ایوان کنار استخر مستطیل‌شکل نشاند. سگش بو، در این حال در نهایت آرام گرفته است و بر روی چمن لم داده بود. حیاط این عمارت حیاط کاملاً مطبوعی است، با این حال هر کجا که ال‌گور باشد، سخت است این حس را نداشته باشی که ابرهای تیره در حال کمین کردن هستند. این امر تا حدی به شخصیت اصلی گور بر‌می‌گردد، مردی که باید رئیس‌جمهور می‌شد. این همچنین به دلیل نوشته‌های آخرالزمانی‌اش است مانند عبارت «افزایش‌های طبیعت» در سراسر کتاب «وحی»، این عبارتی است که او گاهی اوقات در زمینه‌های مختلف از آن استفاده می‌کند. نوشته‌های زیست‌محیطی ال‌گور مملو از تصاویر مربوط به کتاب مقدس است که در انتظار شکل‌گیری یک دوره تخریب هستند مگر اینکه ما راه خود را تغییر دهیم. پرفروش‌ترین کتاب گور با عنوان «حمله به عقل»، نسبت به محو شدن قدرت مدرک و منطق و عار دانستن همنشینی با روشنفکران ابراز تاسف می‌کند. حتی کتاب «آینده» او اشاره می‌کند که آمریکا راه خود را گم کرده و اینکه مسیرش به سمت افول تمدن در حرکت است. من در گفت‌وگو با ال‌گور به این صورت آغاز کردم:
« به نظر می‌رسد کتاب‌های شما بیشتر حال و هوای حس از دست‌دادگی و ناامیدی دارد.» ال‌گور سریعاً فرض من را رد کرد و گفت: « اوه، نمی‌توان چنین برداشتی را از این کتاب‌ها داشت. نگاه کنید، اینجا خطرات و فرصت‌هایی وجود دارد و ما باید انتخاب‌های آگاهانه‌ای داشته باشیم. من سعی می‌کنم در برابر این ایده که نوشته‌های من از موضع اندوه و ضجه و زاری ناشی می‌شود، کناره‌گیری کنم.» من به ال‌گور گفتم:«پس آیا شما خوش‌بین هستید؟» او در جواب گفت: بله، من بسیار خوش‌بین هستم. در گذشته ما با روزهای پرچالشی مواجه بوده‌ایم. چیزهای خوب می‌تواند به سرعت اتفاق بیفتد. تصویر آلبرت گور به عنوان مردی که آسمان همیشه در برابر او زانو می‌زند، در پنج هفته پس از هفتم نوامبر سال 2000 شکل گرفت، روزی که او معتقد بود می‌خواهد در انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز شود (و هنوز هم بسیاری بر این باورند که او پیروز شد). دیوان عالی کشور، با یک رای به این رویا پایان داد. بعد از این ال‌گور از دست خودش فریاد سر داد و تصمیم گرفت هر چیزی را تغییر دهد. بخشی از استعداد ال‌گور این است که او همیشه از وضعیت‌های این چنینی، موفق به ساخت نور می‌شود.
ال‌گور می‌گوید: «من به خانه خودم عادت کرده‌ام.» با استانداردهای عمارت، این خانه، خانه متوسطی است. معروف‌ترین ویژگی اتاق نشیمن این خانه، که اسباب طبل تیپر است، از زمانی که ال‌گور و تیپر در سال 2010 از هم جدا شده‌اند، دیگر در این خانه اثری از آن نیست. دورتر از اتاق نشیمن، اتاق نوشتاری ال‌گور قرار دارد، که در آن او بهترین بخش از دو سال خود، شب و تعطیلات آخر هفته را در آنجا سپری کرد، در آنجا او مشغول نوشتن آخرین کتاب خود با عنوان «آینده: محرکه‌های شش‌گانه تغییر جهانی» بود. او مدت کوتاهی پس از اتمام دست‌نوشته خود، شبکه تلویزیون کنونی خود را به ارزش 784 میلیون دلار فروخت. اکنون بر اساس مجله فوربس ال‌گور ثروتمندتر از میت رامنی شده است. کتاب‌های گور، شرکت سرمایه‌گذاری‌اش، که برنده جایزه فیلم اسکار شد، و جایزه نوبلش، شما را با داستان زندگی بی‌عیب و نقص این سوپر‌مرد آمریکایی موفق آشنا می‌سازد. ما در عمارت ال‌گور، آشپزخانه‌ای دیدیم که او در آنجا در مورد خطرات شیرین‌کننده‌های مصنوعی در نوشابه‌های رژیم غذایی تحقیق مختصری به عمل آورده بود، این شیرین‌کننده‌ها ممکن است باعث شود شما به سمت چیزهای شیرین کشیده شده و چاق شوید. این یکی از نگرانی‌های ال‌گور بود. در حیاط خلوت این عمارت، صنوبر شروع به شکوفه دادن کرده است، صنوبرهای سفیدی همچون فنجان چای. ال‌گور ما را روی مبلمان نرم ایوان کنار استخر مستطیل‌شکل نشاند. سگش بو، در این حال در نهایت آرام گرفته است و بر روی چمن لم داده بود. حیاط این عمارت حیاط کاملاً مطبوعی است، با این حال هر کجا که ال‌گور باشد، سخت است این حس را نداشته باشی که ابرهای تیره در حال کمین کردن هستند. این امر تا حدی به شخصیت اصلی گور بر‌می‌گردد، مردی که باید رئیس‌جمهور می‌شد. این همچنین به دلیل نوشته‌های آخرالزمانی‌اش است مانند عبارت «افزایش‌های طبیعت» در سراسر کتاب «وحی»، این عبارتی است که او گاهی اوقات در زمینه‌های مختلف از آن استفاده می‌کند. نوشته‌های زیست‌محیطی ال‌گور مملو از تصاویر مربوط به کتاب مقدس است که در انتظار شکل‌گیری یک دوره تخریب هستند مگر اینکه ما راه خود را تغییر دهیم. پرفروش‌ترین کتاب گور با عنوان «حمله به عقل»، نسبت به محو شدن قدرت مدرک و منطق و عار دانستن همنشینی با روشنفکران ابراز تاسف می‌کند. حتی کتاب «آینده» او اشاره می‌کند که آمریکا راه خود را گم کرده و اینکه مسیرش به سمت افول تمدن در حرکت است. من در گفت‌وگو با ال‌گور به این صورت آغاز کردم:
« به نظر می‌رسد کتاب‌های شما بیشتر حال و هوای حس از دست‌دادگی و ناامیدی دارد.» ال‌گور سریعاً فرض من را رد کرد و گفت: « اوه، نمی‌توان چنین برداشتی را از این کتاب‌ها داشت. نگاه کنید، اینجا خطرات و فرصت‌هایی وجود دارد و ما باید انتخاب‌های آگاهانه‌ای داشته باشیم. من سعی می‌کنم در برابر این ایده که نوشته‌های من از موضع اندوه و ضجه و زاری ناشی می‌شود، کناره‌گیری کنم.» من به ال‌گور گفتم:«پس آیا شما خوش‌بین هستید؟» او در جواب گفت: بله، من بسیار خوش‌بین هستم. در گذشته ما با روزهای پرچالشی مواجه بوده‌ایم. چیزهای خوب می‌تواند به سرعت اتفاق بیفتد. تصویر آلبرت گور به عنوان مردی که آسمان همیشه در برابر او زانو می‌زند، در پنج هفته پس از هفتم نوامبر سال 2000 شکل گرفت، روزی که او معتقد بود می‌خواهد در انتخابات ریاست‌جمهوری پیروز شود (و هنوز هم بسیاری بر این باورند که او پیروز شد). دیوان عالی کشور، با یک رای به این رویا پایان داد. بعد از این ال‌گور از دست خودش فریاد سر داد و تصمیم گرفت هر چیزی را تغییر دهد. بخشی از استعداد ال‌گور این است که او همیشه از وضعیت‌های این چنینی، موفق به ساخت نور می‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید