تاریخ انتشار:
تمایل سرمایه‌گذاران به دارایی‌های دیگر
کاهش نقش سهام
با توجه به تغییر فوق‌العاده رفتار سرمایه‌گذاران در بزرگ‌ترین اقتصادهای نوظهور احتمال می‌رود نقش سهام در نظام مالی جهانی در دهه آینده کاهش یابد.
ترجمه جواد طهماسبی
با توجه به تغییر فوق‌العاده رفتار سرمایه‌گذاران در بزرگ‌ترین اقتصادهای نوظهور احتمال می‌رود نقش سهام در نظام مالی جهانی در دهه آینده کاهش یابد. گزارش جدید موسسه جهانی مک‌کینزی (MGI) با عنوان «شکاف نوظهور سهام: رشد و ثبات در چشم‌انداز سرمایه‌گذار نوین» این موضوع را مورد بررسی قرار داده است. در حالی که خانوارها در بازارهای نوظهور به سطح درآمدی می‌رسند که آنها را قادر می‌سازد دارایی‌های مالی خریداری کنند آنها به طبقه جدید و قدرتمند سرمایه‌گذار تبدیل می‌شوند که انتخاب‌هایشان می‌تواند به تعیین تقاضای جهانی برای انواع مختلف دارایی‌ها کمک کند. در مقابل اقدامات این سرمایه‌گذاران نوین تعیین می‌کند چگونه بخش تجارت، سرمایه لازم برای رشد خود را تامین کند، سرمایه‌گذاران دیگر در سراسر جهان چگونه تصمیم بگیرند و چگونه اقتصادها می‌توانند باثبات و مستحکم بمانند. تحقیق MGI مشخص کرد چگونه دارایی‌های مالی سرمایه‌گذاران در کشورهای در حال توسعه با سرعتی سه برابر سرعت رشد دارایی‌ها در کشورهای توسعه‌یافته افزایش یافت. در دهه گذشته سهم این سرمایه‌گذاران از کل ثروت مالی جهان از 7 به 21 درصد و به 3/41 تریلیون دلار رسید. تا پایان
دهه جاری سرمایه‌گذاران اقتصادهای در حال توسعه 36 درصد از ثروت مالی جهان یعنی بین 114 تا 141 تریلیون دلار را در اختیار خواهند داشت. در حال حاضر سرمایه‌گذاران بازارهای نوظهور رفتاری متفاوت با رفتار همتایان خود در اقتصادهای تکامل‌یافته نشان می‌دهند. سرمایه‌گذاران اروپا، ایالات متحده یا بخش‌های ثروتمند آسیا مانند هنگ‌کنگ بین 30 تا 40 درصد از دارایی‌های مالی خود را به صورت سهام نگه می‌دارند اما سرمایه‌گذاران نوین در جهان نوظهور، سه‌چهارم دارایی خود را به شکل سپرده‌های بانکی حفظ می‌کنند. با وجود اینکه استفاده از سهام برای تامین مالی رشد و افزایش پس‌انداز در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش است حرکت آن به کندی صورت می‌گیرد. نتیجه احتمالی آن است که در سطح جهان تخصیص دارایی‌های مالی در این دهه از سمت سهام به سوی سپرده‌ها و ابزارهای درآمد ثابت حرکت کند. این تحول به خاطر بالا رفتن سن جمعیت در کشورهای توسعه‌یافته و کاهش تمایل افراد به سهام تشدید می‌شود. در نتیجه ارزش سهام از 28 درصد دارایی‌های مالی جهان در سال2010 به 22 درصد در سال2020 نزول می‌کند. چرا روند پذیرش سهام در بازارهای در حال توسعه کند است؟ برای ریشه‌دار
شدن فرهنگ سرمایه‌گذاری در سهام باید بازارهای شفاف و مطمئنی وجود داشته باشند که از سرمایه‌گذاران خرد با قدرت حمایت کنند و نهادها و نظام‌هایی تشکیل شوند که دسترسی به بازارها را آسان می‌کنند. شاید قوانین و مقررات در بازارهای نوظهور به اندازه کافی باشند اما اعمال آنها قابل اتکا نیست. هرگاه شرایط مناسب ایجاد شود سرمایه‌گذاران به سهام سودآور روی می‌آورند. همزمان با وجود اینکه تقاضای سرمایه‌گذاران برای سهام در دهه آینده بیشتر خواهد شد این افزایش برای پوشش دادن نیاز 3/12 تریلیون دلاری شرکت‌ها کافی نیست. شکاف بین عرضه و تقاضا در بازار سهام بیشتر خود را در اقتصادهای نوظهور نشان خواهد داد. جایی که شرکت‌ها نیاز زیادی به منابع مالی خارجی برای رشد دارند. در ایالات متحده و چند کشور توسعه‌یافته دیگر تقاضای سرمایه‌گذاران برای سهام از نیاز شرکت‌ها بیشتر خواهد شد. بخشی از دلیل این پدیده آن است که شرکت‌های این کشورها آنقدر سودآور هستند که بتوانند منابع مالی مورد نیاز خود را تامین کنند. اما در اروپا استقبال از سهام کمتر شده است در حالی که بانک‌ها نیاز دارند سهام خود را عرضه کنند تا بتوانند الزامات جدید سرمایه‌ای را رعایت کنند.
بازار خود را با پر کردن این شکاف تطبیق می‌دهد اما هزینه سهام برای شرکت‌ها بالاتر می‌رود. آنها مجبور می‌شوند به جای فروش سهام به وام گرفتن روی آورند. این وضعیت باعث می‌شود تا نظام بازارهای سرمایه، اقتصادها و تجارت‌ها چندشاخه شوند.
دیدگاه تان را بنویسید