طراح اسباب‌بازی، بهشت شبکه‌های اجتماعی را می‌سازد
زاکربرگ رقیب پیدا کرد
طراح اسباب‌بازی‌های کودکان و هنرمندی که به طراحی و فروش دوچرخه‌هایش معروف است، وارد بازار داغ شبکه‌های اجتماعی شده تا شاید مارک زاکربرگ مدیرعامل قدرتمند و ثروتمند فیس‌بوک را از میدان به در کند.
طراح اسباب‌بازی‌های کودکان و هنرمندی که به طراحی و فروش دوچرخه‌هایش معروف است، وارد بازار داغ شبکه‌های اجتماعی شده تا شاید مارک زاکربرگ مدیرعامل قدرتمند و ثروتمند فیس‌بوک را از میدان به در کند. پل باندیتز (Paul Banditz) معتقد است شبکه‌هایی چون فیس‌بوک تنها محل جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات شخصی کاربران برای فروش به شرکت‌های بزرگ برای تبلیغات بیشتر است و کاربران را به کالا تبدیل می‌کند. این طراح سایت کیدروبوت (Kidrobot) که طراحی و فروش اسباب‌بازی را انجام می‌دهد اعتقاد دارد این وضعیت جهنمی که شبکه‌های اجتماعی ایجاد کرده‌اند در آنچه او طراحی کرده وجود ندارد؛ سایتی که هیچ تبلیغی ندارد و داده‌های کاربرانش را به هیچ شرکت دیگری واگذار نمی‌کند اما برای دریافت خدمات مختلف آن باید پول پرداخت. پولی که شاید چند دلاری بیشتر نباشد اما اگر الو بتواند مورد استقبال کاربران اینترنت قرار گیرد این رقم بسیار قابل توجه خواهد شد. شبکه اجتماعی اِلو (Ello) به شبکه ضدفیسبوک هم مشهور شده چرا که هیچ نوع تبلیغاتی ندارد. این شبکه اجتماعی آن‌طور که پل باندیتز می‌گوید در هر ساعت 31 هزار درخواست عضویت دریافت می‌کند. باندیتز که از این پس
باید از او با عنوان بنیانگذار الو نام برد، در ابتدا قصد داشت این شبکه را برای ارتباط بین 90 نفر از دوستانش ایجاد کند. اما این طراح اهل ایالت ورمونت آمریکا، شبکه اجتماعی‌اش را در روز هفتم آگوست سال جاری به روی دیگران باز کرد. شبکه اجتماعی الو در مانیفست خودش تعهد کرده هیچ تبلیغی نداشته باشد و اطلاعات و داده‌های کاربرانش را نیز نفروشد. با این حال برخی کارشناسان معتقدند این روش در نهایت مشکلاتی خواهد داشت و برای ادامه او مجبور می‌شود برای برخی مشخصه‌ها و ویژگی‌های این شبکه حق عضویت اندکی دریافت کند. کاری که از هم‌اکنون در الو آغاز شده است. این سایت طراحی ساده‌ای دارد و البته به نظر نمی‌رسد که کار کردن با آن برای کاربران چندان راحت باشد. از طرفی برای عضویت در این سایت باید دعوتنامه داشته باشید. یعنی یکی از کسانی که در آن عضو شده برایتان دعوتنامه بفرستد. البته گفته می‌شود اگر هیچ کسی را نداشته باشید می‌توانید عضویت در الو را از سایت ebay هم بخرید.
الو در هفته گذشته مورد هجوم یک حمله اینترنتی هم قرار گرفت و با ترافیک مجازی‌ای که توسط این حمله برایش ایجاد شده بود در تعطیلات آخر هفته از دسترس خارج شد. پل باندیتز در همین رابطه به بی‌بی‌سی گفته بود: «ما داریم یاد می‌گیریم و جلو می‌رویم. ما یک تیم فناوری و پشتیبانی قوی داریم، کارکنان فوق‌العاده‌ای داریم و به زودی می‌توانیم مشکلات موجود را برطرف کنیم.» پل باندیتز انکار نمی‌کند که از عنوان «ضدفیسبوک» که برای سایت او در نظر گرفته شده خوشش آمده اما اصرار دارد «آنتی‌فیس‌بوک بودن» تنها مساله مهم ممکن در مورد خدمات الو نیست. او می‌گوید: «ما فیس‌بوک را به عنوان رقیب نمی‌بینیم. به نظر ما فیس‌بوک یک شبکه تبلیغاتی است در حالی که ما یک شبکه اجتماعی هستیم.» بنیانگذار الو در نظر دارد همانند اپ‌استورها شروع به فروش اپلیکیشن‌هایی با نرخ‌های پایین چند دلاری بکند تا بتواند هم هزینه‌هایش را جبران کند و هم احتمالاً درآمدزایی داشته باشد. به گفته او کاربران می‌توانند هم‌اکنون مشخصه‌های مختلف در صفحات الو ببینند و برای داشتن آن ثبت‌نام کنند. «جیمز مک‌کیووی» محقق و تحلیلگر فناوری معتقد است رایگان بودن مدل‌های سنتی شبکه‌های
اجتماعی، تاکنون کلید اصلی موفقیت آنها بوده است. او می‌گوید: «دلیل اصلی و مهمی که شبکه‌های اجتماعی چون واتس‌آپ، اینستاگرام و پین‌تر‌است کار می‌کنند این است که رایگان هستند. اگر دعوت کردن دوست‌تان به یک شبکه اجتماعی برای او هزینه‌زا باشد شما احتمالاً او را دعوت نخواهید کرد. در دنیای موسیقی دیجیتال، شما باید برای گوش دادن موسیقی پول بپردازید. در نتیجه می‌بینید که بسیاری از مردم از این خدمات استفاده نمی‌کنند. الو روی یک عادت مشتریان انگشت گذاشته که شاید قابل تغییر نباشد. آنها عادت دارند که از سرویس‌های رایگان استفاده کنند.» او همچنین معتقد است رویکرد مردم به تبلیغات و واکاوی داده‌ها شاید آنقدرها هم منفی نباشد. او می‌گوید: «ممکن است همه ما فکر کنیم که تبلیغات را دوست نداریم. ممکن است همه ما معتقد باشیم استفاده شرکت‌ها از داده‌های شخصی ما غلط باشد اما رفتار ما به شرکت‌ها این سیگنال را می‌فرستد که به ما سرویس رایگان بدهید و ما اهمیتی نمی‌دهیم که در قبال آن چه چیزی دریافت می‌کنید.»
اهمیت عدم مدیریت از نقطه صفر
روزنامه دنیای اقتصاد در اوایل هفته گذشته در مطالبی به مساله مدیریت منابع آب پرداخت و از تلاش‌های کشورهای مختلف گفت. به نوشته دنیای اقتصاد سنگاپور، راهکارهای چهارگانه برای تامین آب خود انتخاب کرد. سنگاپور کشوری کوچک و با توجه به وسعت آن پرجمعیت است و نبود منابع آبی طبیعی، مدیریت آب را به چالشی بزرگ برای این کشور تبدیل کرده است. در دهه‌های 60 و 70 میلادی، سنگاپور به شدت به واردات آب از کشور همسایه خود، مالزی وابسته و با چالش‌های شهری‌سازی مانند آلوده شدن رودخانه‌ها، کمبود آب و جاری شدن گسترده سیل روبه‌رو بود. اما در 50 سال گذشته، این کشور با سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌های آبی و اتخاذ رویکردی یکپارچه برای مدیریت آب توانسته استراتژی متنوع و پایداری برای تامین آب ایجاد کند. این استراتژی که «برنامه سبز سنگاپور» نام گرفته، در سال 2006 آغاز شد. این استراتژی شامل چهار قسمت است که هدف آن تنوع‌سازی منابع آبی بوده و عبارت است از:
1- جمع‌آوری آب باران: آب باران در سنگاپور با سیستم‌های مجزای فاضلاب از طریق شبکه جامعی از مجراهای زیرزمینی، رودخانه‌ها و کانال‌ها جمع‌آوری و در 17 ذخیره آبی جمع‌آوری می‌شود. حوزه آبخیز سنگاپور امروز دوسوم سطح خشکی این کشور جزیره‌ای را تشکیل می‌دهد و هدف آن است که تا سال 2060 به 90 درصد افزایش یابد.
2- واردات آب از مالزی: یکی از ابتدایی‌ترین راهکارهای مشکلات آب در سنگاپور، واردات از کشور مجاور، مالزی بوده است. به‌منظور تسهیل این امر، دو توافقنامه دوجانبه در سال‌های 1961 و 1962 به امضا رسید و از آن زمان آب بهداشتی از استان جوهور مالزی وارد شد. با اینکه واردات آب بخش عمده‌ای از آب سنگاپور را تامین می‌کرد، اما هنگام پایان توافقنامه دوم در سال 2061 انتظار می‌رود سنگاپور در تامین آب به خودکفایی برسد.
3- بهره‌برداری از بازیافت فاضلاب: فرآوری و استفاده مجدد از آب‌های مصرف‌شده که طی آن آب با استفاده از تکنولوژی‌های غشایی (مانند میکروفیلترسازی، اسمز معکوس و گندزدایی با اشعه ماورا بنفش) تصفیه می‌شود. در حال حاضر، 30 درصد نیاز آب سنگاپور از این روش تامین می‌شود.
4- نمک‌زدایی: رواج نمک‌زدایی آب دریا، فرآیندی برای عمل آوردن آب دریا با استفاده از اسمز معکوس (فرآیندی فیزیکی برای تهیه آب خالص) است. سال گذشته، دومین تاسیسات نمک‌زدایی سنگاپور با ظرفیت نمک‌زدایی 100 میلیون گالن آب در روز افتتاح شد که همراه با اولین کارخانه در حال حاضر 25 درصد تقاضای آب سنگاپور را تامین می‌کنند. قرار است تا سال 2030 بیش از 30 درصد مصرف آب این کشور از این طریق تامین شود.
امارات؛ به دنبال روش‌های جایگزین نمک‌زدایی
با توجه به اینکه در کشوری مثل امارات پیش‌بینی شده تقاضای سالانه آب در مراکز شهری، خانوار، بخش‌های صنعتی و تجاری و تاسیسات عمومی تا سال 2030 دو برابر شود و به 8/8 میلیارد مترمکعب برسد، روند نمک‌زدایی باید افزایش یابد که برای این کشور بسیار پرهزینه خواهد بود و کارشناسان معتقدند در کنار آن باید استراتژی‌های ذخیره‌سازی آب نیز اجرایی شود. آبی که تصفیه و نمک‌زدایی می‌شود برای آشامیدن، حمام، نظافت و... در خانه و محیط‌های کاری مصرف می‌شود که به عقیده مسوولان امارات راهکار آن ایجاد دو شبکه آبرسانی مختلف است که یکی از آنها آب با کیفیت کمتر را انتقال دهد. در پروژه‌ای که با کمک شرکت مهندسی کریس آرم ملبورن در امارات اجرایی شد، آب مصرفی یک ساختمان اداری به‌طور مستقیم به تجهیزاتی در زیرزمین منتقل می‌شود و پس از تصفیه مختصر به مخزنی که در بام ساختمان تعبیه شده و به سیفون‌های دستشویی و شیرآب‌هایی برای شست‌وشو و نظافت دفتر متصل است، انتقال می‌یابد. مارکوس فاکری، مدیر پروژه می‌گوید: «در این ساختمان قبلاً حدود 130 هزار لیتر آب شرب در یک روز برای دستشویی و شست‌وشوی
دفتر مصرف می‌شد، اما اکنون استفاده از آب شرب 62 درصد کاهش یافته است.» به علاوه بخش عمده‌ای از هدرروی آب در امارات مربوط به بخش کشاورزی است. روش متداول آبیاری به صورت آب‌پاشی اسپری‌مانند، یک‌سوم آب حاصل از تبخیر را هدر می‌دهد. سیستم‌های جدید مانند آبیاری قطره‌ای به صورت سیستم‌هایی که زیرزمین تعبیه می‌شوند می‌تواند از این هدرروی جلوگیری کند. این تکنیک‌ها با تکنولوژی‌های آبی پیشرفته در ابوظبی و دوبی به کار گرفته شده است.
چین؛ طرح انتقال آب
ذخایر آب شرب چین هر سال در حال کاهش بیشتر است و بین سال‌های 2000 تا 2009 با کاهش 13 درصدی همراه بوده است. این کشور در سال‌های 2000، 2007 و 2009 با خشکسالی شدید روبه‌رو بوده است. معمولاً مناطق جنوبی چین بیشترین بارندگی را دریافت می‌کنند و قسمت‌های شمالی و شرقی این کشور بدترین خشکسالی را طی 60 سال گذشته داشته‌اند. خشکسالی چین ناشی از فاکتورهایی است که به هم مرتبط است. تغییرات آب و هوایی زمین باعث تسریع ذوب شدن یخچال‌های فلات تبت شده و این امر بر رودخانه‌های بزرگ چین مانند یانگ‌تسه تاثیر گذاشته و الگوهای آب و هوایی را تغییر داده است. آلودگی آب نیز طی دهه‌های اخیر افزایش یافته و فاضلاب‌های صنعتی رودخانه‌ها و دریاچه‌ها را آلوده کرده است. همچنین افزایش چاه‌های غیرمجاز و برداشت از منابع زیرزمینی برای کشاورزی بر شدت خشکسالی افزوده است. به همین منظور، اقدام چین برای حل مشکل کم‌آبی در این کشور اجرای طرح جامع 62 میلیارد دلاری «پروژه انحراف آب شمال-جنوب» (SNWDP) است که طی آن قرار است رودخانه‌های یانگ‌تسه، زرد، هوآی‌هه و چند رودخانه دیگر از طریق مسیرهای سه‌گانه شرقی، غربی و مرکزی
به هم متصل شوند. علاوه بر این پروژه که قرار است تا سال 2050 کمبود آب شهرهای پکن، تیانج‌این و چند شهر دیگر را برطرف کند، چین طرح ویژه‌ای نیز برای بهره‌برداری از آب دریا ایجاد کرده که عبارت است از: 1- سیاست استفاده چرخه‌ای از آب از طریق ذخیره و بازیافت آب 2- نمک‌زدایی آب دریا و 3- استفاده مستقیم. این در حالی است که اقتصاددانان، طرفداران محیط زیست، دانشگاهیان و دیگر منتقدان در مورد پروژه SNWDP اظهار نگرانی کرده و معتقدند چون رود یانگ‌تسه پایین‌تر قرار گرفته، با گذر از مسیرهای صنعتی بسیار آلوده شده و آب‌های دیگر را نیز آلوده خواهد کرد. همچنین چون مناطق جنوبی چین هم طی سال‌های اخیر خشک‌تر شده‌اند، این نگرانی وجود دارد که انتقال آب از این مناطق دردسرساز شود. با این حال، بانک جهانی نسبت به توانایی چین برای مقابله با این چالش‌ها اظهار خوش‌بینی کرده است.
دیدگاه تان را بنویسید