اقتصاد هیتلری

آدولف هیتلر، متولد 20 آوریل 1889 میلادی (برابر با 31 فروردین 1268 خورشیدی) در شهر «برانا»، واقع در اتریش متولد شد. او را درواقع باید یک سیاستمدار آلمانی متولد اتریش نامید که رهبری حزب «نازی» آلمان را بر عهده داشت. هیتلر از سال 1933 تا 1945 میلادی صدر‌اعظم آلمان بود و همزمان از سال 1934 تا 1945 نیز رهبری آلمان نازی را بر عهده داشت. وی همچنین به عنوان دیکتاتور آلمان نازی، در مرکز جنگ جهانی دوم در اروپا و رویداد هولوکاست قرار داشت. هیتلر به عنوان یک کهنه‌سرباز درجه‌دار جنگ جهانی اول در سال ۱۹۲۰ میلادی به حزب کارگران آلمان (شاکله اصلی حزب نازی) پیوست و در سال 1921 به ریاست حزب نازی رسید. او در سال ۱۹۲۳ به خاطر شرکت در کودتایی نافرجام، با هدف در دست گرفتن قدرت، به 9 ماه زندان محکوم شد. وی در دوران حبس، کتاب زندگینامه خود را با عنوان «نبرد من» نگاشت. این کتاب، اولین و تنها کتاب رسمی آدولف هیتلر پیشوای آلمان نازی است. این کتاب در زمان حکومت رایش سوم (آلمان نازی) به عنوان مرامنامه حزب نازی و دولت آلمان و همه طرفداران نازی‌ها مبدل شده بود به طوری که طی حکومت رایش سوم، کتاب نبرد من پس از انجیل پر‌فروش‌ترین کتاب در آلمان بود و از آنجا که هیتلر در دوران زمامداری‌اش هیچ‌گاه حقوقی به خاطر مسوولیت‌هایش دریافت نکرد، تنها درآمدش از طریق فروش همین کتاب نبرد من بود. او پس از آزادی از زندان، با ترویج ایده‌های ملی‌گرایی، ضد‌کمونیستی، یهودستیزی و ایراد سخنرانی‌های پرشور بر ضد پیمان ورسای، حامیان بسیاری در کشور آلمان به‌ دست‌ آورد. هیتلر در سال ۱۹۳۳ به مقام صدراعظمی رسید. مجموعه ارتشی- صنعتی آلمان در زمان صدارت وی توانست قوای تحلیل رفته این کشور را ترمیم و آن را تبدیل به یکی از قدرت‌های برتر اروپا در زمان خود کند. هیتلر سیاست خارجی خود را با هدف سیاست لبنسراوم دنبال کرد و یکی از دلایل نخست و عمده وقوع جنگ جهانی دوم تهاجم به لهستان در ۱۹۳۹ بود که در نتیجه، بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلام جنگ کردند. جنگی که بین دو قدرت نیروهای محور و نیروهای متفقین درگرفت و طی این مدت اروپا و همچنین سایر نقاط دنیا شاهد ویرانی‌ها و تلفات بسیار بود. اگرچه در عرض سه سال، آلمان و نیروهای متحدش بیشتر مناطق اروپا، بخش‌های بزرگی از آفریقا، شرق آسیا و اقیانوسیه را اشغال کردند اما نیروهای متفقین از سال ۱۹۴۲ به بعد، از آنان پیشی گرفته و در سال ۱۹۴۵، رایش آلمان بزرگ را از هر سو احاطه کردند. هیتلر در ۲۹ آوریل ۱۹۴۵ در روزهای پایانی نبرد برلین با اوا براون که برای سال‌های طولانی معشوقه او بود، ازدواج کرد. در ۳۰ آوریل یعنی یک روز پس از ازدواجش، به همراه همسرش خودکشی کرد. اما وقتی اسم «آدولف هیتلر» آورده می‌شود، در ذهن همه ما، ناخودآگاه تصویر دیکتاتوری عصیانگر، با آن کوره‌های آدم‌سوزی مخوف و جنایات جنگی بی‌شمار نقش می‌بندد. اما کمتر کسی می‌داند که بزرگ‌ترین جنایتکار جنگی قرن بیستم، ذات هنرمندی داشت و نقاشی‌های بسیاری با تکنیک رنگ‌ و روغن و آبرنگ از خود برجای گذاشت. بیشتر سوژه‌های نقاشی او را گل‌ها، کلیساها و سایر کشورها تشکیل می‌داد که همه اینها نشان‌دهنده وجود روحیه‌ای لطیف در درون این شخصیت اهریمنی است. حال سوال اینجاست که اگر این دیکتاتور به‌جای سیاست، از دانشگاه هنرهای زیبا سر درمی‌آورد، چه سرنوشتی در انتظار او بود؟ آیا بازهم اورا به‌واسطه کشتار و نسل‌کشی میلیون‌ها نفر می‌شناختند یا اینکه امروز از او با عنوان یک نقاش چیره‌دست یاد می‌شد که به‌جای مشاهده آثار او در موزه‌های جنگ، آثار هنری‌اش را در موزه‌های هنرهای زیبا در کنار هنرمندانی چون پیکاسو، ون‌گوک و... شاهد بودیم. هیتلر علاوه بر جنایاتی که در طول حکومتش مرتکب شد، آلمان آن زمان را که درگیر مشکلات متعدد اقتصادی بود هدایت کرد به طوری‌ که این کشور در زمان حکومت وی، وضعیت اقتصادی و رفاه قابل قبولی داشت.