انحراف رنو از جاده مخصوص

نهم مهرماه 95، عصر جمعه بزرگ خودروسازی ایران در پاریس رقم خورد تا برای اولین بار در تاریخ این صنعت، یک خودروساز خارجی به صورت مستقل پا به خاک کشور بگذارد. در روزهایی که خیلی‌ها منتظر بودند رنو با دو خودروساز بزرگ داخلی قرارداد همکاری مشترک امضا کند، ناگهان سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) سر برآورد و در حاشیه نمایشگاه 2016 خودرو پاریس، با حضور مسوولان بلندپایه وزارت صنعت، معدن و تجارت ایران و مدیران ارشد رنو، تفاهمنامه‌ای مشترک با این خودروساز فرانسوی امضا کرد.
بر این اساس قرار است دو طرف فعالیت مشترک خود را در قالب جوینت‌ونچر پیش ببرند و از همین رو قصد دارند در آینده شرکتی مشترک راه‌اندازی کرده و برنامه‌های خود را در قالب آن انجام دهند. اگرچه ایدرو و رنو پیشتر نیز به واسطه قرارداد پلت‌فورم مشترک X90، شرکتی مشترک به نام «رنوپارس» را تاسیس کرده‌اند، با این حال در شرکت جدید، سهم خودروساز فرانسوی بیش از گذشته است. بر این اساس، رنو سهمی 60‌درصدی را در شرکت مشترک خواهد داشت و ایدرو به سهمی تنها 40‌درصدی قناعت کرده است. نکته مهم دیگر در مورد تفاهمنامه رنو و ایدرو این است که شرکت «بن رو» (زیرمجموعه سایپا) به‌عنوان آورده ایدرو، برای تولید محصولات جدید رنو در ایران، انتخاب شده است. به‌عبارت بهتر، طبق تفاهمنامه امضا‌شده، بن رو به رنو فرانسه واگذار شده است. بنابر جزییات کمی که در مورد این تفاهمنامه منتشر‌ شده، رنو و ایدرو قصد دارند در ابتدا سالانه 150 هزار دستگاه محصول در بن رو تولید کرده و به تدریج تیراژ محصولات رنو را در ایران (شامل خودروهای فعلی و آینده این شرکت) به 500 هزار دستگاه برسانند. آغاز تولید محصولات جدید رنو در ایران اما از سال 2018 خواهد بود و بر این اساس در نخستین گام، سیمبل (نسل جدید تندر) و داستر جدید در بن رو به تولید خواهد رسید. اظهارنظر مهمی که کارلوس گون مدیرعامل رنو-نیسان در مورد این تفاهمنامه کرده، پیش‌بینی از آینده بازار خودرو ایران است، به نحوی که وی از تقاضای دو میلیون دستگاهی در این بازار طی سال 2020 صحبت به میان آورده است. به گفته گوسن، این «ظرفیت» از بازار ایران را غیر‌قابل انکار کرده است.
اما امضای این تفاهمنامه در حالی است که انتظار می‌رفت رنو ابتدا با خودروسازان ایرانی به توافق برسد و قرارداد امضا کند، با این حال خودروساز فرانسوی پروژه بزرگ خود یعنی «فعالیت مستقل در ایران» را زودتر از آنچه پیش‌بینی می‌شد، کلید زد.
هرچند ایدرو و رنو در بحث «تولید» به نوعی با یکدیگر به‌طور مشترک کار خواهند کرد و این یکی از نکات قابل تامل در این تفاهمنامه است، با این حال اتفاق اصلی در حوزه فروش و خدمات پس از فروش رخ خواهد داد. بر این اساس، رنویی‌ها عملاً خود صاحب‌اختیار فروش و خدمات پس از فروش محصولات تولیدی‌شان در ایران خواهند بود و این یعنی، تصمیم‌گیری در مورد مسائلی مانند قیمت‌گذاری و ارائه خدمات، بر عهده این شرکت و مستقل از سیستم خودروسازان داخلی است.
از آنجا که خودروسازان داخلی تجربه خوبی در قیمت‌گذاری و نحوه خدمات پس از فروش، از خود به‌جا نگذاشته‌اند، حضور مستقل رنو را بسیاری از کارشناسان، بهبود این دو مقوله مهم در بازار خودرو کشور تعبیر می‌کنند. هرچند گفته می‌شود ایدرو نباید به‌طور مستقیم وارد همکاری مشترک با رنو می‌شد، با این حال ظاهراً مسوولان سازمان گسترش قصد دارند پس از آنکه تفاهمنامه وارد مراحل اجرایی شد، به تدریج سهام خود را واگذار کنند.