تاریخ انتشار:
کلید معمای کشاورزی در دستان بورس کالا
هفته ناامیدکننده رینگ کشاورزی
کشاورزی به عنوان یکی از مهم‌ترین بخش‌های اقتصاد هر کشوری همواره مورد توجه مدیران اقتصادی بوده و کشورهای مختلف برای تامین امنیت غذایی و البته استفاده از منافع سرشار اقتصادی نگاه ویژه‌ای به این بخش داشته‌اند.
کشاورزی به عنوان یکی از مهم‌ترین بخش‌های اقتصاد هر کشوری همواره مورد توجه مدیران اقتصادی بوده و کشورهای مختلف برای تامین امنیت غذایی و البته استفاده از منافع سرشار اقتصادی نگاه ویژه‌ای به این بخش داشته‌اند. کشور ایران به رغم داشتن منابع سرشار طبیعی و دارا بودن پتانسیل زیاد، متاسفانه همواره به عنوان یکی از بزرگ‌ترین واردکنندگان محصولات کشاورزی بوده و نتوانسته از پتانسیل این بخش به نحو احسن استفاده کند. کارشناسان دلایل زیادی برای این مشکل مطرح کرده‌اند ولی بدون شک یکی از مهم‌ترین علل آن بحث صرفه اقتصادی تولیدات کشاورزی است. اگر نگاهی به قیمت محصولات کشاورزی در فروشگاه‌های سطح شهر بیندازیم شاید این تصور را داشته باشیم که کشاورزان از محل فروش محصولات خود سود قابل قبولی کسب می‌کنند. این در حالی است که بخش اعظم این سود به جیب دلالان و واسطه‌ها سرازیر شده و کشاورزان به رغم قبول زحمات زیاد و ریسک تولید بالا به سهم سود اندکی دست پیدا می‌کنند. البته این نکته مساله جدیدی نیست و کارشناسان به دفعات به این معضل اشاره کرده‌اند. اما به راستی کلید قفل این مشکل کجاست؟ تجربه کشورهای مختلف در این زمینه کاملاً گویای نقش
پررنگ بورس‌های کالایی است. بورس‌های کالایی با ایجاد بستری مناسب برای ارتباط مستقیم بین مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان فضایی را ایجاد می‌کند تا قیمت کالاها با مکانیسم عرضه و تقاضا کشف شده و تولیدکننده و مصرف‌کننده بدون حضور دلالان به داد و ستد بپردازند. علاوه بر آن با استفاده از قراردادهای آتی این امکان برای تولیدکنندگان محصولات کشاورزی به وجود می‌آید تا خود را در مقابل نوسانات قیمت ایمن کنند و ریسک فعالیت تولیدی خود را کاهش دهند. از محاسن دیگر می‌توان به تامین مالی تولیدکنندگان محصولات کشاورزی اشاره کرد که تولیدکنندگان با فروش سلف محصولات تولیدی خود می‌توانند نقدینگی لازم برای فعالیت تولیدی خود را فراهم کنند. متاسفانه با وجود تمام محاسن و مزیت‌های رینگ کشاورزی در بورس کالای ایران، هنوز رینگ کشاورزی نتوانسته است در جایگاه مناسبی قرار بگیرد و به رغم وعده‌های وزیر محترم کشاورزی مبنی بر رونق بخشیدن به تالار کشاورزی همچنان شاهد حجم اندک معاملات در این رینگ هستیم.
رینگ صنعتی: هفته گذشته ذوب آهن و فولاد مبارکه اصفهان تنها تولیدکنندگان مقاطع فولادی بودند که توانستند محصولات خود را به فروش رسانند. ذوب‌آهن با فروش سبد میلگرد و تیرآهن و فولاد‌مبارکه هم با ورق سرد و گرم، ورق گالوانیزه و قلع اندود هفته گذشته را به پایان بردند. فولاد خوزستان 66000 تن شمش بلوم را به قیمت 15400 ریال عرضه کرد که با استقبال خریداران روبه‌رو شد. در گروه آلومینیوم شرکت آلومینیوم هرمزگان شمش 99.5 خود را عرضه کرد که با اقبال خریداران هفت درصد افزایش قیمت داشت. شرکت آلومینیوم ایران هم شمش آلیاژی خود را عرضه کرد که مورد داد و ستد قرار گرفت. شرکت ملی مس هفته گذشته انواع مس و مس کاتد و مس کم عیار را عرضه کرد. علاوه بر آن 14 لات سولفور مولیبدن این شرکت هم مورد داد و ستد قرار گرفت. البته شرکت ملی مس چهار لات کنسانتره فلزات گرانبها را نیز عرضه کرد که به دلیل کاهش قیمت جهانی طلا مورد استقبال قرار نگرفت.
رینگ پتروشیمی: در گروه پلیمرها طبق روال سنوات گذشته شاهد رونق و افزایش قیمت نمادهای عرضه شده بود. هفته گذشته در مجموع 12132 تن انواع پلیمر داد و ستد شد. در گروه شیمیایی هفته گذشته حجم معاملات قابل قبول بود و اکثر نمادها شاهد افزایش پنج درصدی نسبت به قیمت پایه بودند. گروه گازها هفته خوبی را پشت سر نگذاشتند و تنها آرگون و گاز مایع صنعتی با حجم بسیار کم مورد داد و ستد قرار گرفت. شرکت‌های نفت تهران، تبریز، بندرعباس و اصفهان هفته گذشته وکیوم باتوم تولیدی خود را عرضه کردند که نفت تهران و تبریز محصولاتشان 5 درصد افزایش قیمت را تجربه کرد. لوب کات سبک و سنگین نیز هفته گذشته عرضه شد که در مجموع 80 درصد محصول عرضه شده به فروش رسید. 34068 تن قیر هفته گذشته در تالار داخلی و صادراتی داد و ستد شد که در هیچ یک از نمادها افزایش قیمت رخ نداد.
رینگ کشاورزی: هفته گذشته رینگ کشاورزی هفته ناامیدکننده‌ای را پشت سر گذاشت و هیچ داد و ستدی در رینگ کشاورزی انجام نگرفت. تنها عرضه کشاورزی 200 تن محصول سویا بود که آن هم داد و ستد نشد.
قراردادهای آتی: هفته گذشته قراردادهای آتی در شرایطی شروع به فعالیت کرد که از یک طرف قیمت جهانی اونس با کاهش وارد کانال 1200 دلار شده و با قیمت 1287 دلار کار خود را به پایان رسانده بود و از طرف دیگر مذاکرات ایران با گروه 1+5 به رغم اظهارات مقامات سیاسی مبنی بر مثبت بودن مذاکرات بدون امضای توافقنامه به کار خود پایان داده بود. به تبع قراردادهای آتی هم هفته گذشته را با افت قیمت‌ها شروع کرد. هفته گذشته سررسید اسفندماه نیز باز شد تا قراردادهای آتی تا زمان بسته شدن سررسید آبان‌ماه با پنج سررسید کار خود را ادامه دهد. به نظر می‌رسد همچنان با ثبات نرخ ارز در بازار، معامله‌گران توجه اصلی خود را به قیمت جهانی اونس معطوف کرده‌اند.
رینگ صنعتی: هفته گذشته ذوب آهن و فولاد مبارکه اصفهان تنها تولیدکنندگان مقاطع فولادی بودند که توانستند محصولات خود را به فروش رسانند. ذوب‌آهن با فروش سبد میلگرد و تیرآهن و فولاد‌مبارکه هم با ورق سرد و گرم، ورق گالوانیزه و قلع اندود هفته گذشته را به پایان بردند. فولاد خوزستان 66000 تن شمش بلوم را به قیمت 15400 ریال عرضه کرد که با استقبال خریداران روبه‌رو شد. در گروه آلومینیوم شرکت آلومینیوم هرمزگان شمش 99.5 خود را عرضه کرد که با اقبال خریداران هفت درصد افزایش قیمت داشت. شرکت آلومینیوم ایران هم شمش آلیاژی خود را عرضه کرد که مورد داد و ستد قرار گرفت. شرکت ملی مس هفته گذشته انواع مس و مس کاتد و مس کم عیار را عرضه کرد. علاوه بر آن 14 لات سولفور مولیبدن این شرکت هم مورد داد و ستد قرار گرفت. البته شرکت ملی مس چهار لات کنسانتره فلزات گرانبها را نیز عرضه کرد که به دلیل کاهش قیمت جهانی طلا مورد استقبال قرار نگرفت.
رینگ پتروشیمی: در گروه پلیمرها طبق روال سنوات گذشته شاهد رونق و افزایش قیمت نمادهای عرضه شده بود. هفته گذشته در مجموع 12132 تن انواع پلیمر داد و ستد شد. در گروه شیمیایی هفته گذشته حجم معاملات قابل قبول بود و اکثر نمادها شاهد افزایش پنج درصدی نسبت به قیمت پایه بودند. گروه گازها هفته خوبی را پشت سر نگذاشتند و تنها آرگون و گاز مایع صنعتی با حجم بسیار کم مورد داد و ستد قرار گرفت. شرکت‌های نفت تهران، تبریز، بندرعباس و اصفهان هفته گذشته وکیوم باتوم تولیدی خود را عرضه کردند که نفت تهران و تبریز محصولاتشان 5 درصد افزایش قیمت را تجربه کرد. لوب کات سبک و سنگین نیز هفته گذشته عرضه شد که در مجموع 80 درصد محصول عرضه شده به فروش رسید. 34068 تن قیر هفته گذشته در تالار داخلی و صادراتی داد و ستد شد که در هیچ یک از نمادها افزایش قیمت رخ نداد.
رینگ کشاورزی: هفته گذشته رینگ کشاورزی هفته ناامیدکننده‌ای را پشت سر گذاشت و هیچ داد و ستدی در رینگ کشاورزی انجام نگرفت. تنها عرضه کشاورزی 200 تن محصول سویا بود که آن هم داد و ستد نشد.
قراردادهای آتی: هفته گذشته قراردادهای آتی در شرایطی شروع به فعالیت کرد که از یک طرف قیمت جهانی اونس با کاهش وارد کانال 1200 دلار شده و با قیمت 1287 دلار کار خود را به پایان رسانده بود و از طرف دیگر مذاکرات ایران با گروه 1+5 به رغم اظهارات مقامات سیاسی مبنی بر مثبت بودن مذاکرات بدون امضای توافقنامه به کار خود پایان داده بود. به تبع قراردادهای آتی هم هفته گذشته را با افت قیمت‌ها شروع کرد. هفته گذشته سررسید اسفندماه نیز باز شد تا قراردادهای آتی تا زمان بسته شدن سررسید آبان‌ماه با پنج سررسید کار خود را ادامه دهد. به نظر می‌رسد همچنان با ثبات نرخ ارز در بازار، معامله‌گران توجه اصلی خود را به قیمت جهانی اونس معطوف کرده‌اند.
دیدگاه تان را بنویسید