تاریخ انتشار:
ادعای پر‌فراز و فرودی که همچنان در صدر اخبار است
داستان دنباله‌دار پولهای کثیف
یک سالی می‌شود که عبارت «پولهای کثیف» وارد دایره لغات سیاستمداران کشور شده؛ عبارتی که به نام عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور زده شده است. او در آغاز رقابت‌های انتخاباتی مجلس دهم هشدار داد که مسوولان باید از ورود «پولهای کثیف» به انتخابات جلوگیری کنند
فرزانه آئینی/روزنامه‌نگار
یک سالی می‌شود که عبارت «پولهای کثیف» وارد دایره لغات سیاستمداران کشور شده؛ عبارتی که به نام عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور زده شده است. او در آغاز رقابت‌های انتخاباتی مجلس دهم هشدار داد که مسوولان باید از ورود «پولهای کثیف» به انتخابات جلوگیری کنند. او گفت که پولهای کثیف در مسیر انتقال قدرت و سیاست قرار می‌گیرد و بخشی از آن در حوزه سیاست وارد می‌شود و افراد در قالب انتخابات و... به آن ورود می‌کنند.
آن روزها نامه سرگشاده-افشاگرانه محمدرضا رحیمی معاون اول دولت دهم در بزنگاه کشمکش‌های سیاسی‌اش با محمود احمدی‌نژاد درباره فساد اقتصادی در دولت‌های نهم و دهم مبنی بر «پرداخت یک میلیارد و 200 میلیون تومان به 170 نماینده مجلس هشتم» در فضای سیاسی کشور غوغا به پا کرده بود. لابه‌لای این افشاگری بود که سخنان وزیر کشور مبنی بر تلاش جمعی برای ورود پولهای کثیف به انتخابات مجلس، موجی خبری را در عرصه سیاست داخلی کشور به راه انداخت. موجی که با واکنش تند علی لاریجانی رئیس مجلس اوج گرفت. او گفت: «این‌گونه گرد و مبهم حرف زدن چه فایده‌ای جز ایجاد شبهات بلاوجه برای کشور دارد؟»
بعد از نکوهش سخنان وزیر کشور از سوی لاریجانی، با تایید سخنان رحمانی‌فضلی از سوی علی‌اکبر ترکان مشاور عالی ریاست‌جمهوری و مصطفی پورمحمدی وزیر دادگستری، جنجال خبری «پولهای کثیف» خبرسازتر از پیش شد. در لابه‌لای این همنوایی‌ها بود که آیت‌الله آملی‌لاریجانی، ریاست دستگاه قضا گفت: «بحث اجمالی وزیر محترم کشور درباره پولهای کثیف و ارتباطش با انتخابات مجلس نه‌تنها ناصحیح است؛ بلکه در مواردی مصداق عناوین مجرمانه همچون افتراست که طبیعتاً در چارچوب قوانین و مقررات دادستان محترم تهران باید ورود کند.» در هفته‌های آغازین سالی که گذشت بحث پولهای کثیف آنچنان داغ شده بود که مجلس، وزیر کشور را برای توضیحات درباره این ادعا به صحن علنی فراخواند. فراخوانی که وزیر کشور هم از آن استقبال کرد و از رئیس مجلس خواست جلسه به‌صورت غیرعلنی برگزار شود تا او آمار و ارقام دقیق ادعایش را بازگو کند. لاریجانی اما درخواستش را نپذیرفت. او جلسه علنی را برای شنیدن توضیحات وزیر کشور و مشاور و معاون سابقش در بهارستان مناسب‌تر دانست.
با علنی شدن جلسه مجلس، وزیر کشور از موضع هفته‌های گذشته‌اش عقب‌نشینی کرد و تقصیر جنجال برپا شده را بر گردن رسانه‌ها انداخت و گفت: «رسانه‌ها سخنانم را درست منتشر نکرده‌اند.» این عقب‌نشینی، صدای منتقدان دولت در بهارستان را بر سر رحمانی‌فضلی بلندتر کرد و منجر به درگیری لفظی وزیر کشور با روح‌الله حسینیان، عضو جبهه پایداری در صحن علنی مجلس شد. تفاوت موضع وزیر کشور در صحن علنی با سخنان روزهای قبلش آنقدر بی‌مقدمه بود که تحلیل‌ها و تفسیرهای فراوانی به راه انداخت از جمله اینکه صادق زیباکلام، استاد دانشگاه تهران درباره آن گفت: «من نمی‌دانم از کجا به آقای رحمانی‌فضلی فشار وارد شد که او طوری برخورد و عقب‌نشینی کرد که انگار وزیر کشور گینه بیسائو این اظهارات را درباره پولهای کثیف مطرح کرده است.» هر چند منتقدان، سخنان رحمانی‌فضلی را به‌شدت رد کردند، اما بودند نمایندگانی چون مسعود میرکاظمی، وزیر نفت دولت احمدی‌نژاد و الیاس نادران که از شائبه ورود پولهای کثیف به انتخابات مجلس دهم ابراز نگرانی و بر رسیدگی دولت و قوه قضائیه تاکید کردند. از آغاز سال 1394 تاکنون بحث ورود پولهای کثیف به انتخابات به چاشنی اظهارنظرهای
انتخاباتی مسوولان، صاحب‌نظران و کارشناسان سیاسی تبدیل شده است و هر از چند گاهی با اظهارنظر جدیدی باز به صدر اخبار برمی‌گردد. همچنان که ولی‌الله سیف، رئیس‌کل بانک مرکزی اخیراً در این باره گفت: «حوزه قدرت حوزه مهمی است و دارندگان پولهای کثیف می‌خواهند با ورود به آن برای خود حاشیه امن ایجاد کنند.» دنباله‌دار بودن داستان «پولهای کثیف» خبر از این دارد که نگرانی مدیران اجرایی کشور برای ورود پولهای کثیف به عرصه سیاست و قانونگذاری جدی و غیرقابل چشم‌پوشی است. بنابراین به نظر می‌رسد تا ورود جدی مسوولان قضایی و اجرایی به این بحث، حکایت همچنان باقی است.
دیدگاه تان را بنویسید