مصیبت عظمای وزیر

دولت یازدهم هنوز آغاز به کار نکرده بود که می‌دانست با چالش پرداخت یارانه مواجه است. کار دولت هم که آغاز شد دولتمردان یکی از اولین چالش‌های خود را پرداخت یارانه عنوان کردند. پس از آن بود که دولت شعار حذف یارانه را سر داد. تبلیغات حذف آن را آغاز کرد. هزینه‌هایی را صرف این تبلیغات کرد. اعلام کرد مردم بار دیگر برای ثبت‌نام اقدام کنند. پس از آن، این بار اعلام کرد یارانه انصراف‌دهندگان را صرف بخش‌های عمومی مثل بهداشت خواهد کرد. اما نه آن شعار را توانست عملی کند و نه آنچنان پولی به دست آورد که بتواند صرف بخش‌های عمومی کند.
به همین دلیل همچنان درگیر پرداخت یارانه‌های 45 هزار و 500‌تومانی ماند که در مجموع باید ماهانه بیش از 4 /3 هزار میلیارد تومان بودجه برای این کار کنار بگذارد. اما همین بودجه بزرگ یارانه‌های کوچک مردم تاکنون باعث گلایه‌های دردناک چندین مسوول شده است. یک بار اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور که از کسری‌های آن گلایه کرده بود، یک بار بیژن زنگنه، وزیر نفت که از بلایای پرداخت یارانه با پول نفت سخن گفته بود و این بار وزیر اقتصاد که توصیف عجیبی از وضعیت دولت در پرداخت این یارانه کرده است. علی طیب‌نیا گفته است: روز ‌پرداخت یارانه در دولت «مصیبت عظمی» است، چرا که با این شرایط درآمدی باید پرداخت‌های نقدی یارانه‌ها را انجام دهیم.
وزیر اقتصاد 24 ساعت قبل از پرداخت یارانه مردادماه این سخن را در جمع خبرنگاران گفت و ادامه داد: فردا شب قرار است یارانه‌های نقدی واریز شود و چنین روزی برای ما «مصیبت عظمی» است، زیرا با این شرایط درآمدی باید پرداخت‌های نقدی یارانه‌ها را انجام دهیم و این از مشکلات جدی ما در این دولت بوده و هست. او که به واسطه سه‌کارته شدن توسط نمایندگان مجلس روزهای خوبی را پشت سر نمی‌گذارد در مورد پرداخت یارانه با لحنی متفاوت تصریح کرده است: هر ماه باید 3400 میلیارد تومان به عنوان یارانه پرداخت کنیم که این موضوع مصیبت شده، به طوری که در جلسه هیات دولت نیز مطرح شده است. اما وزیر اقتصاد تنها از این موضوع گلایه نکرده است. او به بخشی دیگر از مشکلات اقتصادی کشور هم اشاره کرده و گفته است: کشور در شرایط حساس قرار گرفته و اقتصادمان از سال‌های دور با بیماری نفتی مواجه بوده و ثمره آن، اقتصاد ضعیف، نوسانات رشد اقتصادی و سهم ناچیز بهره‌وری در رشد اقتصادی بوده است.
تمام تلاش‌مان در دو سال اخیر در وزارت اقتصاد معطوف به این بود که شرایط حاد موجود کشور و تورم لجام‌گسیخته را مهار و آرامش را در بازارها برقرار کنیم و شرایط رکودی به سمت رشد اقتصادی مثبت سوق یابد و با این شرایط و همچنین مقابله با آثار شوم تحریم‌ها بود که امکان توفیق در مذاکرات برایمان فراهم می‌شد.