مروری بر زندگی و فعالیت‌های علمی برخی از مهم‌ترین اقتصاددانان فعال در حوزه اقتصاد سلامت
اقتصاددانان به سلامت
اقتصاد سلامت، شاخه‌ای از علم اقتصاد است که اقتصاددانان با تخصص‌های گوناگون در این زمینه فعالیت کرده‌اند. این تخصص‌ها را می‌توان شامل اقتصاد خرد، اقتصاد کاربردی و سیاستگذاری عمومی، اقتصاد اجتماعی، اقتصاد نیروی کار، اقتصاد بخش عمومی، اقتصاد رفتاری، اقتصاد مالی، نظریه بازی‌ها و شاخه نسبتاً جدید طراحی بازار دانست.
اقتصاد سلامت، شاخه‌ای از علم اقتصاد است که اقتصاددانان با تخصص‌های گوناگون در این زمینه فعالیت کرده‌اند. این تخصص‌ها را می‌توان شامل اقتصاد خرد، اقتصاد کاربردی و سیاستگذاری عمومی، اقتصاد اجتماعی، اقتصاد نیروی کار، اقتصاد بخش عمومی، اقتصاد رفتاری، اقتصاد مالی، نظریه بازی‌ها و شاخه نسبتاً جدید طراحی بازار دانست. همچنین برخی از دانشگاه‌های دنیا را نیز می‌توان در زمینه تولید ادبیات علمی در زمینه اقتصاد سلامت و در اختیار قرار دادن فضای کاری لازم برای استادان و دانشجویان نسبت به بقیه پیشتاز دانست. دانشکده امور عمومی و بین‌الملل وودرو ویلسون دانشگاه پرینستون، یکی از این مراکز علمی است که توجه زیادی به اقتصاد سلامت معطوف کرده است. پس از این دانشکده، می‌توان به دانشکده اقتصاد دانشگاه هاروارد، دانشکده اقتصاد دانشگاه ام‌آی‌تی، دانشکده اقتصاد دانشگاه شیکاگو و دانشکده اقتصاد دانشگاه پرینستون نیز اشاره کرد. نکته جالب در این زمینه، این است که در سال 2012 میلادی، جایزه نوبل اقتصاد به آلوین راث اعطا شد. او کسی است که نتایج تحقیقات و فعالیت‌های علمی‌اش منجر به پیشرفت‌های چشمگیری در عرصه پیوند کلیه شد. همچنین بازار
نیروی کار برای پزشکان نیز از نتایج تحقیقات این اقتصاددان بزرگ بی‌بهره نماند. در ادامه هفت تن از مهم‌ترین اقتصاددانان که نتایج تحقیقات‌شان به طور مستقیم و غیرمستقیم بر شاخه اقتصاد سلامت اثر مثبت گذاشته است، معرفی شده‌اند.
دیوید ام کاتلر
دیوید ام کاتلر از اعضای ارشد انجمن پیشرفت آمریکاست. او به موفقیت قابل توجهی در هر دو حوزه آکادمیک و بخش عمومی دست یافته است. کاتلر، از سال 1991 تا 1995 میلادی در هاروارد به عنوان دانشیار علوم اجتماعی مشغول به کار بود و در سال 1997 این اجازه را کسب کرد که به طور دائم در این دانشگاه به تدریس بپردازد. او در حال حاضر استاد اقتصاد کاربردی دانشکده اقتصاد دانشگاه هاروارد و همچنین دانشکده دولتی کندی در همین دانشگاه است. کاتلر از سال 2003 تا 2005 میلادی نیز به عنوان دستیار رئیس دانشکده علوم و هنر در رشته علوم اجتماعی در دانشگاه هاروارد فعالیت کرده است. او همچنین به دلیل کارهای علمی و مشاوره‌های ارزنده‌اش به دانشجویان فارغ‌التحصیل شناخته شده است. پروفسور کاتلر در زمینه اقتصاد سلامت و اقتصاد بخش عمومی، در حوزه‌های دانشگاهی و غیردانشگاهی تحسین قابل توجهی به دست آورده است. او سابقه خدمت در شورای مشاوران اقتصادی و شورای اقتصاد ملی در
دولت کلینتون را دارد و در کمپین انتخاباتی باراک اوباما نیز به عنوان مشاور ارشد در زمینه مراقبت‌های بهداشتی حضور داشته است. پروفسور کاتلر همچنین به کمپین انتخاباتی نامزد ریاست‌جمهوری، بیل برادلی، نیز مشاوره داد. از جمله ارتباطات دیگر او عضویت در موسسه ملی سلامت و آکادمی ملی علوم است. کاتلر در حال حاضر عضو پژوهشگر در اداره ملی تحقیقات اقتصادی و عضو موسسه پزشکی است.پروفسور کاتلر نویسنده کتاب «پول‌تان یا زندگی‌تان: دارویی قدرتمند برای نظام سلامت آمریکا» است که توسط انتشارات آکسفورد منتشر شده است. این کتاب و ایده‌های پروفسور کاتلر موضوع مقاله‌ای در نیویورک‌تایمز شدند به نام «کیفیت درمان» که توسط راجر لوئنشتاین نوشته شد. مجله بهداشت و درمان مدرن نام کاتلر را به عنوان یکی از 30 نفری که تاثیری شگرف در مراقبت‌های بهداشتی به جا گذاشته‌اند، مطرح کرد و مجله دی‌تیلز نیز او را به عنوان یکی از 50 فرد تاثیرگذار زیر 45 سال اعلام کرد.
جاناتان گروبر
جاناتان گروبر، متولد 30 سپتامبر سال 1965 میلادی است. او از سال 1992 مشغول تدریس اقتصاد در دانشگاه MIT بوده است. او همچنین مدیر برنامه مراقبت‌های بهداشتی در اداره ملی تحقیقات اقتصادی است و به عنوان پژوهشگر در دو مجله اقتصاد عمومی و اقتصاد سلامت فعالیت می‌کند و در سال 2009 به عضویت کمیته اجرایی انجمن اقتصادی آمریکا انتخاب شد. جاناتان گروبر عضو موسسه پزشکی، آکادمی آمریکایی علوم و هنر و موسسه ملی بیمه اجتماعی نیز هست. او در سال 2011 به عنوان یکی از مبتکرترین و اجرایی‌ترین متفکران معاصر از طرف مجله SLATE معرفی شد. گروبر نظرش را درباره کاهش هزینه درمانی در آمریکا این‌چنین شرح می‌دهد: «من می‌توانم خودم را یک بدبین کوتاه‌مدت یا یک خوش‌بین بلندمدت بدانم. در کوتاه‌مدت ما به اندازه کافی نمی‌دانیم ولی در بلندمدت مجبوریم که بدانیم. هزینه‌های درمان باید برای ما به عنوان یک ملت کاهش یابد تا زنده بمانیم و من فکر می‌کنم ما چیزهای زیادی را خواهیم آموخت. علم حقیقتاً در حال تحول است. به نظر من ما در آخر با سال‌ها پژوهش موفق خواهیم شد منحنی هزینه‌ها را نزولی کنیم. ما باید از جواب‌‌های سفید و سیاه یا اینکه بپنداریم تنها یک
راه‌حل درست وجود دارد بپرهیزیم. ما خود را برای مبارزه با هزینه‌های بهداشت و درمان برای بقای ملت‌مان آماده کرده‌ایم و این مبارزه‌ای ادامه‌دار خواهد بود. سه چیز برای کاهش هزینه‌ها باید اتفاق بیفتد، ابتدا ما نیاز به تعامل بیشتر مصرف‌کنندگان با سیستم داریم و مصرف‌کنندگان نیز نیاز به اطلاعات کامل‌تری دارند تا متوجه شوند چه کسی خدمات بهتری ارائه می‌دهد. دوم، ما نیاز داریم روش پرداخت به ارائه‌کنندگان خدمات و نیز سازمان دادن مراقبت‌های پزشکی تغییر یابد. اما هیچ کدام از اینها به خودی خود مشکل را حل نمی‌کند. به عنوان ضلع سوم این مثلث، نیاز به تحقیقات رقابتی بیشتری داریم. باید بفهمیم چه چیزی کارآمد و چه چیزی ناکارآمد است تا بتوانیم دولت یا شرکت‌های بیمه را مجبور بازپرداخت وجهی کنیم که در ازای آن خدماتی ارائه نداده‌اند. هر سه اینها باید همزمان اجرا شوند تا بتوانیم منحنی هزینه را نزولی کنیم.»
گری اس بکر
گری اس بکر، متولد 2 دسامبر سال 1930 میلادی است. او در سال 1992 برنده جایزه نوبل اقتصاد برای «گسترش دادن دامنه‌های تئوری‌های اقتصادی از منظر رفتارهای انسانی در برخورد با سایر رشته‌های علوم اجتماعی مانند جامعه‌شناسی، جمعیت‌شناسی و جرم‌شناسی» شد. بکر برنامه‌های کاربردی غیرمعمولش در اقتصاد را خیلی زود آغاز کرد. در سال 1955 تز دکترای خود را در دانشگاه شیکاگو درباره تبعیض در اقتصاد نوشت. بکر نظر مارکس درباره تبعیض را به چالش کشید و بیان کرد: «اگر یک کارفرما از استخدام یک نیروی کار صرفاً به دلیل رنگ پوست سر باز زند، این کارفرماست که یک فرصت باارزش را از دست می‌دهد. به طور خلاصه تبعیض برای کسی که تبعیض‌گذاری می‌کند هزینه بیشتری خواهد داشت.» بکر این‌گونه نشان داد که تبعیض در صنایع رقابتی کمتر موضوعیت دارد چرا که کارخانه‌هایی که تبعیض قائل می‌شوند نسبت به آنهایی که تبعیض قائل نمی‌شوند، سهم بیشتری از بازار را از دست می‌دهند. او همچنین شواهدی را
نشان می‌دهد که تبعیض میان صنایع تحت کنترل، که در آنها رقابت کمتری وجود دارد، بیشتر است. این موضوع که تبعیض موجب متضرر شدن شخص اعمال‌کننده تبعیض است، امروزه در میان اقتصاددانان امری بدیهی به نظر می‌رسد. بکر همچنین درباره نهاد خانواده نیز تحقیقاتی انجام داده است. او با بررسی و تجزیه و تحلیل ازدواج، طلاق و باروری روی امنیت اجتماعی متمرکز می‌شود. بکر استدلال کرد که چنین تصمیماتی در چارچوب هزینه نهایی و سود نهایی قابل توجیه است و اینکه بازار ازدواج تاثیر گرفته از سهم زوج با هم و تک‌تک افراد به طور جداگانه است. تحقیقات او به بررسی تاثیر دستمزدهای حقیقی بالاتر در ارزش زمان و در نتیجه هزینه خانه و بچه‌دار شدن می‌پردازد. در حالی که زنان سرمایه انسانی و نیروی کار را افزایش می‌دهند، به طور همزمان هزینه فرصت نگهداری از بچه‌ها نیز افزایش می‌یابد. علاوه بر این، بهبود شرایط آموزش و پرورش، میل به پرورش کودکان با تحصیلات آکادمیک که هزینه‌بر است، افزایش می‌دهد و این منجر به کاهش نرخ باروری می‌شود. نظریه ازدواج او در سال 1973 برای اولین بار مطرح شد. بسیاری از مباحث طرح‌شده توسط او در کتابی با نام «نگاهی به خانواده»1 در سال
1981 توسط انتشارات هاروارد به چاپ رسید. به گفته گوگل اسکولار این کتاب از پرخواننده‌ترین کتاب‌هاست. بکر در اواخر 1960 مقاله‌ای دنباله‌دار درباره جرم نوشت. او بیان کرد که تابع ارتکاب به جرم تابعی از متغیر هزینه نهایی است و نتیجه گرفت که برای کاهش ارتکاب به جرم باید احتمال مجازات را بالا ببریم یا مجازات شدیدتر اعمال کنیم. بینش او به جرم مانند نظرش درباره «تبعیض و سرمایه انسانی» کمک کرد تا شاخه جدیدی از اقتصاد رشد کند. بکر از سال 1957 تا 1969 در دانشگاه کلمبیا بود و به جز این دوره، او تمام زندگی حرفه‌ای‌اش را در دانشگاه شیکاگو صرف کرد و در سال 1967 برنده جایزه جان باتیس کلارک شد و در سال 1987 خودش به ریاست همین انجمن درآمد.
جانت کری
جانت کری، اقتصاددانی کانادایی و متولد 29 مارس سال 1960 میلادی است. او در حال حاضر استاد اقتصاد و روابط عمومی و مدیر مرکز بهداشت و رفاه در دانشگاه پرینستون است. او همچنین سردبیر فعلی مجله ادبیات اقتصادی است و در چندین مجله دیگر نیز فعالیت می‌کند. این مجله‌ها شامل مجله اقتصاد سلامت، اقتصاد کار و اقتصاد بخش عمومی هستند. تحقیقات او بر مساله سلامت و رفاه کودکان تمرکز دارد و از او به عنوان کارشناس در این زمینه یاد می‌شود. او هدایت پروژه «کودکان و خانواده» را در اداره ملی تحقیقات اقتصادی بر عهده داشت. کری در چندین پنل در آکادمی‌های ملی، از جمله کمیته جمعیت شرکت کرده است. او همچنین از اعضای همکار انجمن نیروی کار اقتصاددانان، وابسته به مرکز ملی فقر دانشگاه میشیگان است. از آنجا که تخصص او بیشتر درباره سلامت و رفاه کودکان است، درباره برنامه‌های مداخله به موقع در امور مربوط به سلامت به منظور گسترش بیمه خدمات درمانی و بهبود مراقبت‌های بهداشتی،
برنامه‌های اسکان و تغذیه عمومی نیز مقالاتی نوشته است. بخش زیادی از تلاش‌های او در کتاب «مرز نامرئی امنیت: حفاظت از کودکان و خانواده‌های فقیر» خلاصه شده است. پژوهش‌های حال حاضر او با تمرکز بر تفاوت‌های اجتماعی و اقتصادی در سلامت کودک و بر تهدیدات زیست‌محیطی از جمله آلاینده‌های سمی متمرکز است. از جمله تحقیقات او درباره پیامدهای مثبت سلامت دوران کودکی در دوران بزرگسالی است که تحقیقات قبلی ارتباط معناداری را میان وزن هنگام تولد و دستاوردهای کودکان در آینده نشان داده است. او با بررسی سوابق پزشکی و بیمه و بهداشت 50 هزار کودک در سال‌های 1979 تا 1987 که در استان مانتیو کانادا متولد شده بودند و مقایسه آنها به این نتیجه دست یافت که مشکلات سلامت و به خصوص سلامت روان کودکان تا حد قابل توجهی مشکلات وضعیت اجتماعی و اقتصادی آنها را در دوران بلوغ می‌سازد. او در تحقیق دیگری پیامدهای سلامتی عرضه مواد غذایی مثل فست‌فودها را با توجه به مکان جغرافیایی عرضه‌شان، یعنی دور و نزدیک بودن به مدرسه‌ها، اداره و ... بررسی کرد. نتیجه تحقیق این شد که وجود رستوران‌های فست‌فود در فاصله یک‌مایلی مدارس حداقل 2/5 درصد نرخ چاقی را افزایش
می‌دهد.
آلوین الیوت راث
آلوین الیوت راث، متولد 18 دسامبر سال 1951 میلادی است. او استاد اقتصاد دانشگاه استنفورد و همچنین استاد بازنشسته اقتصاد و کسب‌وکار در دانشگاه هاروارد است. راث تلاش‌های قابل توجهی در زمینه تئوری بازی‌ها، طراحی بازار و اقتصاد تجربی انجام داده است و برای تلاش‌هایش در استفاده از نظریات اقتصادی برای حل مشکلات دنیای واقعی شناخته شده است. در سال 2012 او و لوید شپلی برای نظریه «تخصیص‌های پایدار و طراحی بازار» به طور مشترک برنده جایزه نوبل شدند. از بهترین بازار‌هایی که او طراحی کرده است، برنامه ملی تطبیق‌دهنده شهروندان است که از طریق آن حدود 20 هزار پزشک در سال به اولین تجربه اشتغال خود در بیمارستان‌های آمریکا می‌رسند. او همچنین به طراحی سیستم جورسازی مدارس شهر نیویورک دست زد که سالانه 90 هزار دانش‌آموز از آنها فارغ‌التحصیل می‌شوند. راث یکی از بنیانگذاران و طراحان برنامه نیوانگلند برای مبادله کلیه است. این برنامه به گونه‌ای نوشته شده است که
تقاضا‌کنندگان کلیه با ثبت‌نام در آن با جفت اهداکننده جور می‌شوند. این سیستم، عملی را ممکن می‌سازد که بدون وجود این سیستم احتمال موفقیت آن بسیار کم است. به طور مثال، زنی نیاز به یک کلیه دارد و شوهرش حاضر است این کلیه را به او اهدا کند، ولی به علت ناسازگاری‌های خونی امکان این تبادل وجود ندارد اما با وجود چنین سیستمی این اهداکننده با جفت سازگار خود جور می‌شود.
دنیل ال مک‌فادن
دنیل ال مک‌فادن متولد 29 جولای سال 1937 میلادی است. او از اقتصادسنجی‌دانان آمریکایی است که در سال 2000 جایزه یادبود نوبل را به همراه جیمز همکن دریافت کرد. مک‌فادن به علت تلاش‌هایش برای توسعه و آنالیز تئوری انتخاب گسسته، شناخته شده است. او استاد اقتصاد سلامت در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و همچنین استاد دانشگاه تحصیلات تکمیلی دانشگاه کالیفرنیا برکلی است. کارشناسی‌اش را در دانشگاه مینه‌سوتا در رشته فیزیک و سپس دکترای علوم رفتاری را پنج سال بعد در سال 1961 دریافت کرد در حالی که استاد مشاورش در این دانشگاه لئونید هورویچ بود که در سال 2007 برنده جایزه نوبل شد. در سال 1964 مک‌فادن به دانشگاه برکلی پیوست و تمرکز تحقیقات خود را روی رفتار انتخاب و مشکل ارتباط نظریات اقتصادی و اندازه‌گیری گذاشت. در سال 1947 او آنالیزهایی روی شرط‌های منطقی انجام داد. جایزه نوبل به دلیل کار بسیار تکنیکی، که توضیحش برای افراد غیرمتخصص سخت است، به آنها داده شد. اما برای اقتصاددانانی که می‌خواهند به مطالعه مسائل مختلف بپردازند، بررسی گسسته به جای گزینه‌های پیوسته مفیدتر است. قبل از کار مک‌فادن، اقتصاددانان تجربی که به مطالعه مسائل
می‌پرداختند، تمایل داشتند متغیرها را پیوسته در نظر بگیرند. این فرض به طور مثال درباره تقاضای خرید شکر صادق است؛ چرا که مردم مقادیر مختلفی شکر می‌خرند اما برای مطالعه یخچال و فریزر چطور؟ انتخاب یخچال یک انتخاب گسسته است. یا مثلاً انتخاب را‌ه‌های مختلف سر کار رفتن مردم. برخی در یک روز از مترو و روز بعد از اتوبوس استفاده می‌کنند اما بیشتر آنها تمام‌وقت از یکی از این مدل‌ها استفاده می‌کنند. اقتصاددانان نیاز به راهی برای انجام این مطالعات تجربی دارند که با متغیرهای گسسته سرو کار دارند و اینجاست که کار مک‌فادن مطرح می‌شود.
انگس استوارت دیتون
انگس استوارت دیتون متولد 19 اکتبر سال 1945 در اسکاتلند است. او متخصص اقتصاد خرد است. دیتون از کالج فتس در ادینبورگ، جایی که او یک پژوهشگر بورسیه شده بود، فارغ‌التحصیل شد و کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکترایش را از دانشگاه کمبریج گرفت؛ جایی که او به عنوان عضو همکار در کالج فیتز ویلیام مشغول به کار شد و به عنوان یک بازرس پژوهشی با پروفسور ریچارد استون و تری بارکر در دپارتمان اقتصاد کاربردی مشغول به کار شد. دیتون قبل از نقل مکان به پرینستون در سال 1983 استاد دانشگاه بریتول بود. او در حال حاضر استاد امور بین‌الملل در مدرسه وودرو ویلسون و دپارتمان اقتصاد پرینستون است. اولین کار دیتون که منجر به شناخته شدن او شد، سیستم تقاضای تقریباً ایده‌آل بود که با جان ملبور روی آن کار کرد و در سال 1980 منتشرش کردند که نشان‌دهنده رفتار همراه با بخشندگی در تقاضای مصرف‌کننده بود. ارائه اولین تقریب بدیهی از تقاضا که در واقع نشان‌دهنده اجتناب از
ویژگی‌های غیرجذاب سایر مدل‌هاست. در سال 1987 دیتون نخستین دریافت‌کننده مدال فریش شد؛ جایزه‌ای که هر دو سال یک بار به یک مقاله کاربردی در پنج سال گذشته در زمینه اقتصادسنجی داده می‌شود. دیتون از اعضای همکار انجمن هنر و دانش آمریکاست. او دارای مدرک دکترای افتخاری از دانشگاه رم، لندن و دانشگاه سنت‌اندروز است. در سال 2007 نیز به ریاست انجمن اقتصادی آمریکا انتخاب شد. کتاب «فرار بزرگ: ریشه‌های نابرابری در ثروت، بهداشت» کتاب جدید انگس دیتون است که در 22 سپتامبر 2013 منتشر شد. هیچ‌کس بهتر از انگس دیتون نمی‌تواند توضیح دهد چرا زندگی ما طولانی‌تر، سالم‌تر و کامیاب‌تر از اجدادمان است. نوشته او بیشتر از اینکه روند غیرقابل توقف پیشرفت را توصیف کند، نشان می‌دهد این روندی ناهموار و ناقص است که در هر مرحله از آن سیاست نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا کرده است. این‌گونه است که خواندن این کتاب به هر کسی که به ثروت و سلامت ملل علاقه‌مند است توصیه می‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید