مادران و اشتغال

شاید بزرگ‌ترین دغدغه مادران شاغل، رسیدگی به فرزندان‌شان و احتمال صدمه دیدن روحیه آنها بر اثر دوری از مادر باشد. به نظر می‌رسد این نگرانی بی‌مورد است. فرزندان مادران شاغل، احتمالاً از کودکانی که مادر خانه‌دار دارند هم، وضعیت بهتری دارند. دخترانی که مادران شاغل داشته‌اند، نسبت به همتایان خود در محیط کار عملکرد بهتری دارند و احتمال بیشتری دارد به پست‌های مدیریتی دست پیدا کنند. این نتیجه تحقیق جدیدی است که دانشگاه هاروارد آن را منتشر کرده است. در حالی که شاغل بودن مادر، در بزرگسالی، منافع مادی برای دختران آنها به ارمغان خواهد آورد، پسرانی هم که مادر شاغل داشته‌اند، در بزرگسالی حس همکاری بیشتری در وظایف منزل و نگهداری از کودکان دارند و در انجام این امور موفق‌تر از همتایان دیگر خود عمل می‌کنند. در مجموع در سراسر جهان، فرزندان مادران شاغل، کمتر از سایر کودکان در کلیشه‌های سنتی جامعه خود در مورد وظایف زن و مرد باقی‌مانده و می‌توانند بنا به موقعیت هم متفاوت‌تر عمل کنند و هم در این عملکرد متفاوت موفق‌تر باشند. نتایج این بررسی نشان می‌دهد دخترانی که مادران شاغل داشته‌اند به طور متوسط درآمدی 23 درصد بیشتر از زنانی دارند که مادران آنها خانه‌دار بوده‌اند. این گزارش در زمانی منتشر شده که تعداد مادران خانه‌دار در ایالات متحده رو به افزایش است. البته همه این مادران به دلیل انتخاب شخصی در خانه نمانده‌اند، وقوع بحران سال 2008 از تعداد مشاغل موجود در این کشور به ‌شدت کاست و عده‌ای از افراد جویای کار، بعد از مدت‌ها جست‌وجو ناامید شده و از شرکت در این بازار انصراف داده‌اند. تحقیق جدید موسسه پیو نشان می‌دهد درصد مادران خانه‌دار از 23 درصد در سال 1999، به 29 درصد در سال 2012 رسیده است. همچنین این بررسی نشان می‌دهد بیش از آنکه مدت زمانی که مادر در بیرون از خانه به کار اشتغال داشته یا پاره‌وقت یا تمام‌وقت بودن کار مادر در نگرش کودکان تاثیر داشته باشد، این نگاه داخل خانواده به کار مادر است که باعث تغییر رفتاری کودکان می‌شود. مواردی مشاهده شده که فرزندان مادران شاغلی که حتی کار تمام‌وقت برای چندین سال پیاپی داشته‌اند، تاثیرپذیری رفتاری نشان نداده‌اند و در مقابل سوالات مربوط به شغل مادرشان بیشتر تمایل داشته‌اند اظهار کنند مادرشان اوقاتی را در بیرون خانه صرف می‌کند. اینها فرزندان خانواده‌هایی بوده‌اند که پدر، مادر یا هر دو تلاش داشته‌اند نقش پدر به عنوان نان‌آور اصلی خانواده حفظ شود و کار مادر در حاشیه محسوب شود. البته نویسندگان گزارش در پایان تاکید می‌کنند بررسی‌های آنها به این معنا نیست که مادران باید در بیرون خانه کار کنند، بلکه تنها نتیجه حتمی این است که اگر خود مادران تمایل به کار در بیرون از منزل داشته باشند، می‌توانند مطمئن باشند وضعیت فرزندان‌شان بر اثر این تصمیم آنها اگر بهتر نشود، مطمئناً بدتر نخواهد شد.