دادگاه یک کودک‌آزاری
پوکمون‌ها در خیابان‌های تهران
کودتای روزهای نخست هفته پیش در ترکیه در شبکه‌های اجتماعی فضای مجازی در ایران نیز واکنش‌های زیادی داشت. از انبوه شایعات عجیب و غریب گرفته تا لطیفه‌هایی که درباره اردوغان و نظامیان در کسری از ثانیه دست به دست می‌شد. به گزارش «انتخاب» برخی از کاربران ایرانی با شنیدن خبر کودتا در ترکیه واکنش‌های خود به این خبر را در زیر پست اینستاگرام خواننده معروف ترکیه گذاشتند. کاربران ایرانی در مراجعه به اینستاگرام خواننده معروف ترکیه اِبرو گوندش (Ebru Gündeş) به زبان فارسی با او احوالپرسی کردند. پیش از این هم پست‌های شخصیت‌های شناخته‌شده جهانی با کامنت‌های ایرانی‌ها روبه‌رو شده بود. در این هفته شایعه‌ای نیز درباره حذف خودکار کلمات رکیک در اینستاگرام مطرح شد. رویدادی که گفته می‌شد به نوع تعامل کاربران ایران با پیج‌های چهره‌های مشهور بی‌ارتباط نبود. این شایعه اما پس از ساعاتی توسط اینستاگرام تکذیب شد. از دیگر رویدادهای مهم هفته پیش می‌توان به رکوردشکنی جدید بهنوش بختیاری اشاره کرد. این بازیگر سینما و تلویزیون ایران رکورد فالوئر در اینستاگرام را در بین سلبریتی‌های ایرانی شکست. طبق گزارش‌ها او پنج میلیون فالوئر در اینستاگرام
دارد. با این حساب دونالد ترامپ نامزد جمهوریخواه ریاست جمهوری آمریکا در تعداد فالوئرها از بهنوش بختیاری عقب است. ترامپ در اینستاگرام دو میلیون فالوئر دارد یعنی به میزان فالوئرهای امیر تتلو!
از دیگر اخبار حوزه جامعه می‌توان به بحث توفان شن در سیستان اشاره کرد. رویدادی تکراری که امسال بحرانی بزرگ‌تر از سال‌های پیش را به همراه آورده بود و عملاً ساکنان این منطقه را برای چند روز خانه‌نشین کرد.
در منطقه بلداجی چهارمحال و بختیاری نیز در هفته پیش بر سر آب تنش‌هایی به وجود آمد که در نتیجه آن چند تن از شهروندان این منطقه بازداشت شدند.
پوکمون‌ها در خیابان‌های تهران
با آنکه ما از دنیای علم و تکنولوژی و بسیاری از دستاوردهای جهان معاصر عقب هستیم اما نمی‌توانیم در برابر وقایعی که در اطرافمان در حال اتفاق افتادن هستند، سکوت کنیم و تحلیلی از خود ارائه ندهیم! نمی‌شود که راضی به آنچه داریم باشیم و نیم‌نگاهی به دستاوردهای جدید علم و نوآوری نداشته باشیم! به گزارش «شهروند» این روزها که ما دلخوش به سوگلی‌های شبکه‌های اجتماعی هستیم و با تلگرام و فیس‌بوک و اینستاگرام، گذران عمر می‌کنیم و خشنودیم که در مشارکتی خودخواسته با سایر هموطنان و افرادی در اقصی نقاط جهان قرار گرفته‌ایم و به تبادل اطلاعات می‌پردازیم، کشورهای غربی و بسیاری از کشورهای دیگر در حال استفاده از فرآورده‌های جدید دنیای ارتباطات هستند. کمترینش یک بازی است که شاید بیشترین اثر را در همین سال‌ها روی روابط اجتماعی ما آدمیان بگذارد! فرآیندی که روزبه‌روز بر تعداد کاربرانش افزوده می‌شود و تعامل و مشارکت جدیدی را بین آدمیان به وجود می‌آورد که تا به حال وجود نداشته. اشتراک آدمیان در دنیای واقعی بر اساس موجوداتی در دنیای مجازی!
اصولاً ترکیب دنیای واقعی و مجازی یکی از رویاهای همیشگی بشر بوده است. بسیاری از کتاب‌ها و فیلم‌ها بر همین اساس ساخته شده‌اند و حالا رویاپردازی در آخرین مرحله خود، شما را از خانه‌هایتان بیرون کشیده و در هیبت یک جست‌وجوگر، همراه سایر بازیگران، به کشف و صید و صعود می‌رسید. یک بازی، اکنون دارد تبدیل به یک بازی مشارکتی می‌شود. یک بازی مشارکتی که در آن با هم‌گروه‌هایی آشنا می‌شوید که قبلاً بنا بود در فیس‌بوک یا تلگرام آشنا شوید. اما دیگر این آشنایی در فضای مجازی نیست. در خیابان است. در پارک است. در جنگل است و...
در این بازی شخصیت‌های مختلفی به‌طور مجازی در دنیای واقعی خلق می‌شوند و کاربر باید با استفاده از حسگرهای گوشی خود آنها را بیابد و به جنگ‌شان برود. در قالب این بازی میلیون‌ها نفر درگیر خلق شخصیت‌های مجازی و مبارزه با یکدیگر شده‌اند. نکته مهم این است که هر یک از کاربران این بازی باید در محیط‌های واقعی به دنبال شخصیت‌های مجازی مخفی‌شده در نقاط مختلف بگردند و آنها را هدف بگیرند، بنابراین اجرای بازی پوکمون گو مستلزم جابه‌جایی و حرکت در سطح شهر است. بنابراین افراد درگیر در این بازی توجه به محیط اطراف را به‌شدت از دست می‌دهند و ممکن است با مشکلاتی جدی مواجه شوند. در روزهای اخیر و بعد از استقبال از این بازی ساخت نینتندو، خبرهای متعددی در رسانه‌ها در مورد تصادف کاربران این بازی با خودروها، سرقت از آنها توسط دزدان حرفه‌ای و دیگر سوانح منتشر شده و به نظر می‌رسد با افزایش تعداد کاربران این بازی در نقاط مختلف دنیا شاهد انتشار اخبار بیشتری از این دست باشیم. بنابراین می‌توانیم بگوییم که پوکمون گو (Pokémon Go) در حال تسخیر جهان است.
این بازی که ۶ جولای (چهارشنبه ۱۶ تیر) روانه بازار شد، در نخستین هفته عرضه به بازار توانست محبوبیت بسیار بالایی به دست آورد. شمار کاربران این بازی در ایالات متحده آمریکا، نیوزیلند و آلمان به ۲۱ میلیون کاربر فعال رسیده است. افزایش محبوبیت این بازی در سراسر جهان باعث شد ارزش سهام شرکت نینتندو در بورس توکیو در روز پنجشنبه 8 /16 درصد افزایش یابد. میزان دانلود این اپلیکیشن تاکنون بیش از دانلود اپلیکیشن‌هایی همچون تیندر، اسنپ چت (هفت برابر بیشتر)، واتس‌آپ یا فیس‌بوک مسنجر بوده است.
پوکمون گو یک بازی انقلابی است اما ویژگی‌هایش باعث شده حواشی عجیبی نیز داشته باشد. در روزهای ابتدایی دختری ۱۹ساله که در کنار یک رودخانه به دنبال یک پوکمون آبی بوده، جسدی را یافته است! از طرف دیگر چند نفر سارق در ایالت میسوری از بازی پوکمون گو برای به دام انداختن قربانیان خود استفاده می‌کردند. پلیس هشدار داده است که والدین مراقب باشند کودکانشان به واسطه این بازی با چه افرادی در دنیای خارج روبه‌رو خواهند شد. مردم دیوانه پوکمون گو شده‌اند. افراد هنگام رانندگی و حتی در میدان نبرد با داعش مشغول این بازی هستند. در استرالیا مردم برای یافتن پوکمون‌ها به یکی از ایستگاه‌های پلیس رفته‌اند که واکنش پلیس این کشور را در پی داشته است. فعلاً با آی‌پی‌های ایرانی نمی‌شود به سرورهای بازی متصل شد و برای تجربه پوکمون گو باید این مانع را دور زد. با این حال تاکنون نیز کاربران ایرانی زیادی به این بازی ملحق شده‌اند و در خیابان و میدان‌های شهر به دنبال شکار هستند.
نسخه‌پیچی تلگرامی
بیمار روی تخت آی‌سی‌یو بیمارستان خوابیده است و پرستار با گوشی موبایلش از جواب رادیولوژی و ام‌آر‌آی و سی‌تی‌اسکن عکس می‌گیرد و با تلگرام برای متخصص مربوطه می‌فرستد و منتظر می‌ماند تا تیک پیام ارسالی‌اش، دیده شود و پزشک دستوری برای درمان بیمار صادر کند؛ دستوری که بسته به کیفیت عکس ارسالی یا حتی سرعت و قطعی اینترنت می‌تواند در فرآیند درمان تغییر ایجاد کند. پرستار یا رزیدنت البته گاهی هم تصویر خود بیمار را برای پزشک متخصص ارسال می‌کنند تا پزشک از طریق عکس تلگرامی در جریان وضعیت جسمانی بیمار قرار گیرد. به گزارش «فرهیختگان» استفاده از شبکه‌های اجتماعی در بسیاری از کارهای روزانه مرسوم شده و حالا چند وقتی می‌شود که در حوزه پزشکی هم جایی برای خود باز کرده است. گرچه برخی استفاده از این امکان را در تسریع و البته تسهیل درمان موثر می‌دانند، اما معتقدند در برخی موارد، حضور پزشک بر بالین بیمار را، حتی از گذشته کمرنگ‌تر کرده است. مردی که همسرش را در بیمارستان خصوصی در شمال غرب تهران برای عمل دیسک کمر بستری کرده است، ادعا می‌کند: «به هر طریقی مریض و اطرافیان را فریب می‌دهند و عنوان می‌کنند که عمل آسان است و بیمار پس از عمل
می‌تواند راه برود و بعد از یک هفته حتی می‌تواند کوهنوردی کند. اما بعد از عمل که بیمار دچار مشکل می‌شود، حتی جراح بالای سر مریض حاضر نمی‌شود تا دسته گلی را که به آب داده تماشا کند و از راه دور و با تلگرام مساله را دست و پا شکسته دنبال می‌کند.» پرستار اما در جواب این اعتراض‌ها می‌گوید: «دکتر در جریان پرونده شماست. ما آزمایش‌ها و عکس‌ها را برای ایشان ارسال کرده‌ایم و اگر مشکل اورژانسی داشتید، حتماً ایشان می‌آمدند. قبلاً بعضی‌ها تلفنی مشاوره می‌دادند، نتایج آزمایش‌ها را فکس می‌کردند و بر اساس آن پروسه درمان آغاز می‌شد. اما الان هم از پیام‌رسان‌های جدید استفاده می‌شود که اتفاقاً سرعت بیشتری دارد و دسترسی به آن آسان‌تر است.» در بخش دیگری از این گزارش آمده بود: ایرج خسرونیا، رئیس هیات بدوی نظام پزشکی و معاون نظارت سازمان نظام پزشکی تهران و رئیس جامعه متخصصان بیماری‌های داخلی ایران با بیان اینکه در این مورد تاکنون شکایتی در تهران نداشته‌ایم می‌گوید: «خیلی اوقات خود مریض‌ها در زمینه استفاده از تلگرام برای دیدن جواب آزمایش و... استقبال می‌کنند چون از بعد هزینه و مسافت به نفع آنهاست.» در این تغییر محتوم به نظر
می‌رسد که باید جوانب اخلاقی و حرفه‌ای این روند به صورت ویژه مورد توجه قرار گرفته شود تا در آینده شاهد خسارات جبران‌ناپذیر دراین‌باره نباشیم.
دادگاه یک کودک‌آزاری
خبر کوتاه بود، «نخستین جلسه محاکمه مدیر و دو آشپز یک مدرسه غیرانتفاعی در تهران به اتهام آزار جنسی دانش‌آموز کلاس اول، در دادگاه کیفری استان تهران برگزار شد». اما رنج حاصل از خبر این فاجعه تا سال‌ها در جان آدمی باقی می‌ماند. سیاوش شهریور، مدیرکل فرهنگی اجتماعی استانداری تهران در یادداشتی که در «عصر ایران» منتشر شد در این‌باره نوشت: «در برابر آزارگران و آزاردیدگان به یک اندازه مسوول هستیم و باید فرآیند این رخدادها را پیگیری کنیم و راه‌های برون‌رفت از این بحران‌ها را با بهره‌گیری از آموزش و مطالعه راه‌های پیشگیرانه بیابیم. دوم اینکه، اگرچه قربانیان خشونت و آزاردیدگان از هر سن و جنس برای جامعه و مدیریت کلان اهمیت دارند اما در این میان کودکان آسیب‌پذیرترین گروه اجتماعی هستند که باید بیش از سایرین به آنها توجه شود. درباره کودک‌آزاری، به‌ویژه آزار جنسی آنها، به نظر می‌رسد حساسیت مساله به حدی است که از مفاهیم و داده‌های کیفی باید ردپاهای آسیب را جست و واقعاً زمان آن نیست که فقط به دنبال آمارها، دفعات مراجعه، شکایت‌ها، امواج رسانه‌ای و تبلیغاتی باشیم. نباید موضوع مهم آزار جنسی کودکان را به هوای اینکه محدود است یا
شیوع ندارد، از دستور کار و اقدام ملی خارج یا حذف کنیم. چرا که خصوصاً آزار جنسی کودکان به دلایلی نظیر ناآگاهی کودک از حقوق خود، آگاه نبودن والدین و مربیان و معلمان از وضعیت کودک و مهم‌تر از همه مسائل فرهنگی که گرایش به پنهانکاری دراین‌باره را تشویق، ترغیب و تقویت می‌کنند، باعث دسترسی نداشتن به اطلاعات دقیق و شفاف در این زمینه می‌شوند.»
دیدگاه تان را بنویسید