حق زنده ماندن

موسسه «کودکان را حفظ کنید» در گزارش جدیدی که منتشر کرده به تعداد مرگ و میر کودکان در سراسر جهان، بر اثر عوامل قابل پیشگیری پرداخته است. این سازمان تخمین می‌زند در سال 1990 حدود 12 میلیون کودک زیر پنج سال در سراسر جهان بر اثر بیماری‌های قابل درمان، جان خود را از دست داده‌اند. این رقم، باز هم طبق برآورد همین سازمان، در سال 2012 به 6/6 میلیون کودک کاهش یافته است. رقمی که اگرچه کاهش قابل‌توجهی را نشان می‌دهد اما هنوز هم به هیچ‌وجه قابل قبول نیست. سازمان ملل در سال 1990 هدفی را تعیین کرده بود که بر اساس آن نرخ مرگ و میر کودکان زیر پنج سال تا قبل از سال 2015 باید حداکثر به
یک‌سوم میزان اولیه برسد؛ هدفی که حالا می‌دانیم احتمالاً محقق نخواهد شد. شاخص‌ها همچنین حاکی از آن است که کودکانی که در 20 کشور پرخطر زندگی می‌کنند نسبت به ساکنان کشورهای دیگر پنج برابر بیشتر احتمال دارد بر اثر بیماری جان خود را از دست بدهند. این گزارش همچنین تاکید می‌کند عمده مشکل این کشورها فقدان افرادی با حداقل اطلاعات پزشکی است که بتوانند به کودکان واکسن ‌زده و مادران را تحت مراقبت‌های حداقلی دوران بارداری قرار دهند. در این کشورها حتی بسیاری ازکودکان بر اثر اسهال و بیماری‌های مشابهی که به سهولت و با هزینه اندک قابل درمان هستند، جان خود را از دست می‌دهند. این گزارش تخمین می‌زند در سراسر جهان 5/3 میلیون نفر پزشک، پرستار و بهیارانی با توانایی‌های حداقلی برای امدادرسانی مورد نیاز است. همچنین نیاز به ایجاد زیرساخت‌ها و تاسیس درمانگاه‌ها هم در این کشورها وجود دارد. این گزارش همچنین بر عملکرد موفق نیجر تاکید می‌کند. نیجر به‌رغم اینکه یکی از فقیرترین کشورهای جهان محسوب می‌شود، توانسته با ایجاد زیرساخت‌های مناسب به نرخ هدف سازمان ملل دست پیدا کند. این کشور با ارائه خدمات رایگان دوران بارداری به مادران و مراقبت‌های کودکان و همچنین با برقراری برنامه تغذیه مناسب، توانسته نرخ مرگ و میر کودکان زیر پنج سال خود را به یک‌سوم کاهش دهد. در سال از هر یک هزار زایمان موفق، 326 کودک قبل از پنج سالگی می‌مردند که این رقم در سال 2012 به 114کودک رسید.تاثیرگذارتر از همه اینکه این کاهش در تمام طبقات اجتماعی و درآمدی تقریباً به یک نسبت مشاهده می‌شود و این به آن معناست که سطح درآمد افراد تفاوتی در خدمات‌رسانی به آنها ایجاد نمی‌کند. در کشورهای بنگلادش و کامبوج نیز میزان مرگ و میر قابل پیشگیری کودکان به شدت کاهش یافته است اما متاسفانه این کاهش فقط در گروه‌های بالای درآمدی مشاهده می‌شود و کودکان طبقات محروم همچنان درصد مرگ و میر بالایی دارند که از سال 1990 به بعد چندان تغییری نکرده است. رئیس سازمان «کودکان را حفظ کنید» یکی از ماموریت‌های این سازمان را اطمینان از این موضوع که «کودکان در هر خانواده‌ای که باشند شانس برابری برای زنده ماندن دارند» عنوان می‌کند. متاسفانه در بسیاری کشورها خصوصاً کشورهای جنوب صحرای آفریقا وضعیت کودکان و شکاف بین میزان مرگ و میر کودکان فقیر و غنی، از دهه 90 تاکنون، حتی بدتر شده است.