بریده های روزنامه

نوشت: از اول مرداد 1392 تا اول خرداد 1393 مسوولان قوه مجریه جمعاً 200 هزار و 989 دقیقه در مراکز استان‌ها روی آنتن رسانه ملی رفته‌اند. در رادیو نیز 7542 دقیقه از مدت‌زمان برنامه‌ها به مسوولان دولتی اختصاص یافت. در این مدت 75 برنامه گفت‌وگو‌محور در بخش گفت‌وگوی ویژه خبری شبکه دو سیما در اختیار مسوولان قوه مجریه قرار داده شده است. بررسی آمار نشان از ترافیک 250 هزاردقیقه‌ای (بیش از چهار هزار ساعت) دولتی‌ها روی آنتن رسانه ملی دارد به‌گونه‌ای که گویی یک تک‌صدایی بی‌سابقه دولتی در این رسانه دنبال شده است. این حجم وسیع از حضور مقامات دولتی در برنامه‌های صداوسیما در شرایطی است که برخی دولتمردان همواره تلاش کرده‌اند این‌گونه القا کنند که آنتن در اختیار دولت نیست!

گفت‌وگویی با سعید حجاریان از چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب داشته است. در بخشی از این گفت‌وگو آمده است «...روحانی نباید مردم را از دست بدهد و باید تمام کوشش خود را انجام دهد تا پایگاه رای‌اش را حفظ کند... جامعه مدنی در کشور ما بی‌ثبات است... حتی انتخاب آقای خاتمی و احمدی‌نژاد در انتخابات سال‌های 1376 و 1384 هم پیش‌بینی نشده بودند... به نظر من اصلاح‌طلبان به قول علما «جزء اخیر علت تامه» پیروزی آقای روحانی بودند. پیام آقای خاتمی و انصراف دکتر عارف از رقابت، آن قطره‌ای بود که رای روحانی را لبریز و پیروزی او را قطعی کرد... احمدی‌نژاد الان هرچه بگوید به نفع روحانی است. به نظر من باید به امثال رسایی، میرکاظمی، کوچک‌زاده و احمدی‌نژاد تریبون بدهند که هرچه دل‌شان می‌خواهد بگویند...»

نوشت: آقای روحانی در پاسخ به سوالی فرمودند: «نهادهای ملی نمی‌توانند اپوزیسیون دولت باشند.» ...اگر قرار باشد رئیس دولت، نقدهای مشفقانه مراجع عظام تقلید، رئیس قوه قضائیه یا رئیس قوه مقننه یا نمایندگان یا برخی مطبوعات و رسانه‌های مربوط به نهادهای عمومی یا نهادهای ملی را به حساب مخالفت و ضدیت با دولت بگذارد، مردم در درک مفهوم بیان جدید رئیس‌جمهور محترم دچار مشکل می‌شوند... دولتی که مستظهر به پشتیبانی رای ملت و تنفیذ رهبری است، مخالفت و ضدیت با آن حرام است... انتقاد از دولت یا به تعبیر اسلامی آن، نصیحت به ائمه مسلمین یک تکلیف است. اگر کسی به این تکلیف عمل کرد، نباید برچسب تندرو، افراطی، بی‌سواد، زندگی‌کننده در عصر حجر، بیکار، متوهم و... و بالاخره اپوزیسیون دولت بر آن زد.

نوشت: محمدتقی مصباح‌یزدی در دیدار با اعضای شورای مرکزی حزب موتلفه گفت: «...‌شخصی که می‌گوید عده‌ای دین را نمی‌شناسند و متوهم هستند، بداند ما دینی که او می‌گوید نمی‌شناسیم... وقتی افرادی مبانی دینی خود را سال‌ها در حوزه‌های علمیه شناخته‌اند، و با چند سال حضور در آمریکا یا انگلیس، اینچنین تغییر کرده‌اند، چگونه می‌توان انتظار داشت که با چند سخنرانی تفکرشان عوض شود؟... برخی از کسانی که عنوان امام را برای امام خمینی ترویج کردند، عقب‌گرد کرده‌اند... دائم از لفظ «مقام معظم رهبری» دم می‌زنند، اما در عمق دل، اصلاً ولایت‌فقیه را قبول ندارند... اگر دین منحصر در نماز و روزه و سینه‌زنی بود، پس چرا انقلاب شد؟ مگر روضه‌خوانی از درون کاخ به صورت مستقیم پخش نمی‌شد؟ مگر در زمان شاه، قرآن منتشر نمی‌شد؟»