روحانی مانند گذشته آرامش را به جامعه تزریق خواهد کرد

بازگشت رئیس‌جمهور از نیویورک گرچه این بار با کفش افراطی‌ها در فرودگاه رو به رو نشد، اما این موضوع نشان از خاموش یا سر به راه شدن تندروها مقابل دولت روحانی ندارد. از همان زمان حضور رئیس‌جمهور و تیم مذاکره‌کننده در نیویورک اظهارات محیرالعقولی در باب رفتارهایی که باید در مقابل وزیر امور خارجه انگلستان از جانب دولت انجام می‌شد، شنیده شد. مخالفان توافق هسته‌ای همچنان بر دولت می‌تازند. نزدیکان رئیس‌جمهور سابق که کسر قابل‌ توجهی از تندروهای مخالف دولت روحانی را تشکیل می‌دهند نیز به تازگی اقدام به انتشار عکس‌های بعضاً فتوشاپی از ژست‌های سیاسی رئیس‌جمهور سابق در برابر مقامات انگلیسی کرده‌اند و به دنبال القای این مطلب هستند که آنچه در هشت سال گذشته به عنوان سیاست خارجی در پیش گرفته می‌شده است، ایستادگی بوده و آنچه امروز در حال انجام است، انفعال. حکایت اما همچنان باقی است. کما اینکه مسعود پزشکیان، وزیر بهداشت دولت اصلاحات معتقد است تندروها تا پایان دولت حضور دارند البته دولت باید در مقابل آنها محکم بایستد و در مواقع لزوم نیز قوه قضائیه ورود پیدا کند. پزشکیان معتقد است روحانی و مردانش سعی می‌کنند از تنش با تندروها پرهیز کنند.

با وجود گذشت بیش از یک سال از حضور دولت حسن روحانی در ساختمان پاستور به نظر نمی‌رسد ذره‌ای از مواضع تندروها نسبت به دولت ایشان تعدیل شده باشد. با وضعیت فعلی چه چشم‌اندازی برای سال‌های باقی‌مانده دولت می‌توان در نظر گرفت؟

تندروها در دوره دولت‌های سابق نیز بوده و فعال نیز بوده‌اند. بعضاً حتی تندروها در برهه‌هایی به دلایل مختلفی توانستند دولت را در دست بگیرند. مساله اصلی میزان و کنترل حیطه عمل این تندروهاست.

این تندروها بعضاً خارج از کنترل حتی نهادهای حاکمیتی هستند. مساله هم تنها دولت نیست. به طور نمونه مساله غائله قم که نتیجه روشنی پیدا نکرد، نمونه‌ای از تندروی بود اما حتی شنیده شد که برخی از چهره‌های اصلی در دادگاه تبرئه شدند. کوتاهی در برابر این جریانات همیشه هزینه‌های گزافی را به دنبال داشته است. یا در سخنرانی مهر پرت می‌کنند یا فشارهای سیاسی شدید می‌آورند یا باج‌خواهی می‌کنند یا در فرودگاه کفش پرتاب می‌کنند. کوتاهی در برابر این جریان‌ها کشور را از نظم و قانونی که مثل خون در رگ حیاتی است، دور می‌کند. انتظار از دستگاه قضا در این مورد بسیار جدی است.

آقای پزشکیان تا به امروز رفتار دولت را در برابر تندروها چگونه دیده‌اید؟

اول باید توجه کنیم نباید هر مخالفتی تندروی تعبیر شود. من به نسبت گذشته تحمل دولت را در شنیدن نقد بسیار افزایش یافته می‌بینم. به خودی خود این نکته مثبت و بارز است. در این بین طبیعی است که با تندروی‌هایی که همیشه وجود داشته است، دیدن اراده‌ای برای بهبود اوضاع وقت‌گیر باشد.

یعنی تندروها همیشه موافق ویرانی و عدم بهبود اوضاع هستند؟

حیات تندروی در تنش ادامه می‌یابد. اگر تنش نباشد تندروی از بین می‌رود. برای همین برخی از این جریان در هشت سال گذشته قدرت گرفته‌اند و امروز دولت روحانی را تا این حد با مشکل مواجه می‌کنند.

برای همین این گروه از مذاکره نیز هراس دارند؟

دلایل اصلی این همه نگرانی را باید از خودشان بپرسید. مملکت شورای عالی امنیت ملی دارد. تیم مذاکره‌کننده موافق نظر رهبری در حرکت است و مردان آن به تعبیر رهبری فرزندان انقلاب هستند و مورد تایید ایشان. یک نفر از این آقایان بپرسد این همه سر و صدا برای چیست!

دولت حسن روحانی باید با جریانی که خود را مدعی انحصاری دلسوزی کشور و داعیه‌دار

امام (ره) و انقلاب معرفی می‌کنند، چه کند.

دولت روحانی روش مناسبی در پیش گرفته است. از تنش دوری می‌کند. من تصور می‌کنم در ادامه نیز همین رویه را در پیش بگیرد. این رفتار درست است. مردم در نهایت انتخاب درست را می‌کنند. این گروه‌ها می‌توانند مثل هر جریان منتقدی در چارچوب قانون صحبت کنند اما نه بیش از آن.

خب در حال حاضر برخی معتقد هستند قدرت تندروها در مجلس به‌اندازه‌ای زیاد است که می‌توانند سنگ جلوی پای دولت بیندازند.

نه، تندروها اقلیت مجلس هستند. مجلس بافت یکدستی ندارد. به هر حال در مجلس هم هستند اما تصور نمی‌کنم بتوانند اقدام جدی علیه دولت داشته باشند. گذشته از این نمایش برخی تندروی‌ها در مجلس باید مردم را هوشیار کند. انتخابات مجلس دهم در راه است. اراده مردم می‌تواند تااندازه‌ای در تشکیل مجلس عاری از تندروی تعیین‌کننده باشد.

اقدامی جدی‌تر از استیضاح و برکناری یک وزیر و رای منفی به نامزد پیشنهادی رئیس‌جمهور برای وزارت در یک سال؟

برکناری دکتر فرجی‌دانا که از وزرای کارآمد و قابل احترام دولت روحانی بود، ریشه در عوامل متعددی داشت. جلسه استیضاح به سمتی رفت که برکناری رقم خورد. البته با تندروی همراه بود. می‌شد به‌گونه‌ای دیگر به توافق رسید تا هم دغدغه‌ها -البته اگر دغدغه حقیقی بود- برطرف شود هم وزیر بر سر کار باقی بماند.

پس دکتر فرجی‌دانا نخستین قربانی تندروهای مجلس بود. بسیاری معتقد هستند این تندروی‌ها می‌تواند ادامه پیدا کند و حتی بعید نیست که تا پایان دولت دو تا سه وزیر دیگر نیز استیضاح شود.

به موضوع استیضاح نباید با این دید نگاه کرد، البته این وظیفه قانونی می‌تواند تبدیل به ابزار شود. این تعداد مگر چقدر هستند؟ این تنها اشتباه آنها نیست. چرا بقیه مجلس در برابر تندروها منفعل است و سکوت می‌کند. فرضاً 50 نماینده و کمتر امضا جمع کنند. 30 نماینده تصمیم به استیضاح وزیر بگیرند. شاکله مجلس چرا باید در برابر این رفتارها منفعل عمل کند و حتی در مواقعی در کانال این جریان حرکت کند.

چه چشم‌اندازی می‌توانیم از آینده دولت روحانی با تندروها داشته باشیم. بسیاری فکر می‌کنند تندروی‌ها نسبت به دستاوردهای دولت بیشتر می‌شود و دولت نیز باید قاطع‌تر رفتار کند.

اینکه تندروی‌های به چه حدی می‌رسد تابعی از رفتار نهادهای حاکمیتی در این خصوص است. اگر در مقابل رفتارهای مجرمانه برخی از این تندروها دستگاه قضا قاطع عمل کند، اجازه ادامه پیدا نمی‌کنند. به تعبیر شما در مجلس اگر بقیه مجلس جلوی تندروی بایستد وزیری نمی‌تواند در اثر تندروی و سهم‌خواهی سیاسی یک عده برکنار شود. همه چیز به خود ما بستگی دارد. شاید به عقیده عده‌ای دولت روحانی باید با این جریان قاطع‌تر برخورد کند، اما دولت روحانی به دنبال پرهیز از تنش است. من این سیاست و حرکت را مردود نمی‌دانم. به اعتقاد من روحانی مانند گذشته آرامش را به جامعه تزریق خواهد کرد.