جایی برای زیستن

زندگی در کلانشهرها چالش‌های خاص خود را دارد. در کشور ما تعداد شهرهایی که دارای امکانات رفاهی و خدمات عمومی راضی‌کننده برای شهروندان باشد شاید به تعداد انگشتان دو دست نیز نرسد. با وجود این، از هر لحاظ تهران امکانات بیشتری را در مقایسه با شهرهای دیگر کشور در اختیار مردم قرار می‌دهد، اما تا چه حد این خدمات مطلوب بوده و کیفیت زندگی مردم پایتخت‌نشین را بالا برده است. فضای اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی این کلانشهر تا چه حد توانسته رضایت شهروندان را جلب کند. به طور کلی بهترین شهر ایران از نظر زیرساخت‌ها چه جایگاهی را در میان شهرهای بزرگ دنیا به خود اختصاص داده است؟ شاید برای یافتن پاسخ این پرسش مروری بر تازه‌ترین گزارش مرکز تحقیقاتی معتبر «مرسر» در خصوص کیفیت زندگی خالی از لطف نباشد. گزارش معتبری که یکی از جامع‌ترین گزارش‌های دنیا در زمینه رتبه‌بندی شهرهای جهان از نظر کیفیت زندگی به حساب می‌آید.

مرسر چه موسسه‌ای است؟

مرسر یک شرکت مشاوره جهانی پیشرو در زمینه پرورش استعدادها، بهداشت و سلامت، بازنشستگی و سرمایه‌گذاری است. این شرکت با شعار «مردم مهم‌ترین سرمایه ما هستند»، به مشتریان خود در سراسر دنیا برای پیشرفت بهداشت، ثروت و دوران حرفه‌ای کمک می‌کند. مرسر با بیش از 20 هزار کارمند در 43 کشور دنیا مستقر بوده و در بیش از 140 کشور مختلف فعالیت می‌کند. موسسه مرسر به طور کلی یک شرکت وابسته متعلق به شرکت‌های مک‌لنان و مارش است، شرکت‌هایی که خدمات حرفه‌ای، مشاوره و راه‌حل‌هایی را برای مشتریان خود در سراسر جهان در زمینه‌های ریسک، استراتژی و افراد ارائه می‌دهند. با درآمد سالانه‌ای معادل 13 میلیارد دلار و 60 هزار همکار در سراسر جهان، شرکت‌های مارش و مک‌لنان شرکت مادر کمپانی مارش (شرکت پیشرو در زمینه کارگزاری بیمه و مدیریت ریسک)، گای کارپنتنر، (شرکت پیشرو در ارائه خدمات بیمه‌ اتکایی و ریسک) و الیور وایمن (شرکت پیشرو در زمینه مشاوره مدیریت) به حساب می‌آید.

بر اساس نوزدهمین گزارش سالانه کیفیت زندگی موسسه تحقیقاتی مرسر، با وجود اینکه سال گذشته اروپا شاهد افزایش نوسانات سیاسی و مالی بود بسیاری از شهرهای این قاره بیشترین کیفیت زندگی را در میان شهرهای مختلف جهان به خود اختصاص داده و همچنان به عنوان مقصد متخصصان و کسب‌وکارهای بزرگ دنیا به حساب می‌آید. زیرساخت‌های شهری که در سال جاری به صورت جداگانه‌ای رتبه‌بندی شده است، نقش مهمی را در تصمیم‌گیری افراد چندملیتی در خصوص زندگی در خارج از زادگاه تولد خود و مهاجرت متخصصان به شهرهای مختلف ایفا می‌کند. دسترسی آسان به حمل‌ونقل،‌ تامین برق مطمئن و آب آشامیدنی همگی در ایجاد تفاوت میان رتبه‌های شهرهای مختلف دنیا تاثیرگذار بوده‌اند. در واقع گزارش مرسر که به صورت سالانه منتشر می‌شود شرکت‌های چندملیتی و دیگر سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا به صورت عادلانه‌ای برای ماموریت‌های بین‌المللی کارمندانشان پاداش تعیین کنند. علاوه بر آمار ارزشمند، بررسی کیفیت زندگی مرسر توصیه‌های جالبی نیز برای بیش از 450 شهر در سراسر جهان ارائه کرده است. رتبه‌بندی سال جاری این موسسه 231 شهر را مورد بررسی قرار داده است. به گفته ایلیا بونیچ، رئیس مرکز کسب‌وکار حرفه‌ای مرسر، بی‌ثباتی اقتصادی، آشفتگی اجتماعی و تحولات سیاسی روبه‌رشد همگی بر پیچیدگی چالش‌های شرکت‌های چندملیتی به منظور تجزیه و تحلیل کیفیت زندگی نیروی کار متخصص خود، افزوده است. برای دولت‌ها و چندملیتی‌ها بسیار حیاتی است که اطلاعات کیفیت زندگی را به صورت دقیق، مطمئن و با جزئیات کامل در اختیار داشته باشند. این موضوع نه تنها موجب می‌شود تا کارفرمایان به صورت مناسب از کارمندان خود استفاده کنند بلکه بینش خوبی را به نیروی کار در خصوص محیط عملیاتی می‌دهد. آقای بونیچ اعلام کرد، در زمان‌های نامعلوم، سازمان‌هایی که به دنبال تاسیس و فرستادن کارکنان خود به مکان جدید هستند باید تصویری کامل از کیفیت زندگی در شهرهای مختلف داشته باشند، تصویری که شامل قابلیت دوام، مکان کسب‌وکار و جذابیت آن شهر برای استعدادهای درخشان باشد.

اسلاگین پاراکتیل، مسوول پژوهش کیفیت زندگی موسسه مرسر معتقد است، موفقیت ماموریت‌های خارجی تحت تاثیر مسائلی نظیر تسهیل حمل‌ونقل و ارتباطات، استانداردهای بهداشت، امنیت فردی و دسترسی به خدمات عمومی است. شرکت‌های چندملیتی برای محاسبه پاداش عادلانه و سازگار متخصصان خود به اطلاعات دقیق و به‌موقع نیاز دارند. موضوعی که در مکان‌هایی که کیفیت زندگی در آنها به خطر افتاده است، یک چالش واقعی به حساب می‌آید. آقای پاراکتیل افزود، زیرساخت شهری، یا فقدان آن، می‌تواند تاثیر قابل‌توجهی روی کیفیت زندگی متخصصان و خانواده‌های آنها داشته باشد. دسترسی به دامنه متنوعی از گزینه‌های حمل‌ونقل، ارتباط محلی و بین‌المللی و دسترسی به برق و آب آشامیدنی معیارهایی هستند که روی ورود متخصصان به مکان جدید تاثیرگذار است. یک ساختار به خوبی توسعه‌یافته می‌تواند همچنین یک مزیت رقابتی برای شهرها و مسوولان شهری مختلفی باشد که به دنبال جذب شرکت‌های چندملیتی، استعدادهای جوان و سرمایه‌گذاران خارجی هستند.

سازوکار گزارش مرسر

مرکز تحقیقاتی «مرسر» هرسال شاخص کیفیت زندگی را منتشر و شهرهایی را که بهترین کیفیت زندگی را دارند، معرفی می‌کند. آمار شهرهای مختلف از سپتامبر تا نوامبر 2016 تجزیه و تحلیل شده و همواره با تغییر شرایط به‌روزرسانی می‌شود. به طور خاص، ارزیابی‌ها با توجه به تحولات سیاسی، اقتصادی و زیست‌محیطی قابل‌توجه اصلاح می‌شود. بر اساس اعلام موسسه مرسر، آمار و اطلاعات گزارش‌های سالانه کیفیت زندگی تنها برای اهداف اطلاعاتی و به منظور استفاده سازمان‌های چندملیتی، آژانس‌های دولتی و مقامات شهری گردآوری شده و به منظور استفاده برای سرمایه‌گذاری خارجی یا گردشگری طراحی نشده‌ است.

متخصصان در مکان‌های دشوار: تعیین حق ماموریت و پاداش مناسب

شرکت‌ها باید دستمزد و پاداش متخصصان خود را به صورت منطقی، سازگار و با استفاده از آمار قابل استناد تعیین کنند. ارائه پاداش و بسته‌های انگیزشی مختلف می‌تواند کارمندان و خانواده‌های آنها را به ماموریت‌های بین‌المللی به ویژه در مکان‌های دشوار ترغیب کند. دو مشوق رایج در این زمینه کمک‌هزینه کیفیت زندگی و حق جابه‌جایی به شمار می‌آیند:

کمک‌هزینه «سختی‌کار» یا کیفیت زندگی به دلیل کاهش کیفیت زندگی بین شهر محل زندگی و شهر میزبان تعلق می‌گیرد.

حق جابه‌جایی نیز به منظور جبران سختی‌های نقل‌مکان کردن و کار در کشور دیگر اختصاص داده می‌شود.

کمک‌هزینه کیفیت زندگی به طور معمول با مکان در ارتباط است، در حالی که حق جابه‌جایی عمدتاً مستقل از مکان میزبان است. برخی شرکت‌های چندملیتی این پاداش‌ها را با یکدیگر ترکیب می‌کنند اما اکثر شرکت‌ها هر کدام از این حقوق را به صورت جداگانه پرداخت می‌کنند.

شاخص‌های ارزیابی

موسسه مرسر همچنین به مقامات شهری و شهرداری‌ها در شناسایی عوامل بهبوددهنده رتبه کیفیت زندگی‌شان کمک می‌کند. در یک محیط جهانی، کارفرمایان گزینه‌های زیادی برای تعیین مکانی به منظور فرستادن کارمندان سیار خود و ایجاد کسب و کار جدید دارند. کیفیت زندگی شهری یکی از متغیرهای بسیار مهمی است که کارفرمایان آن را در نظر می‌گیرند.

حاکمان در بسیاری از شهرها به دنبال این هستند تا بدانند چه عواملی بر کیفیت زندگی ساکنانشان تاثیرگذار است، از سوی دیگر آنها به دنبال راه حل برای مشکلاتی هستند که موجب شده جایگاه آنها در رتبه‌بندی کیفیت زندگی پایین باشد. مرسر به شهرداری‌ها توصیه می‌کند تا از رویکردی کل‌نگر استفاده کنند، رویکردی که با بهبود عناصر اندازه‌گیری‌شده در شاخص کیفیت زندگی، اهداف پیشرفت به سوی تعالی را در برگرفته و قادر باشد شرکت‌های چندملیتی و استعدادهای جهانی را جذب کند.

موسسه مرسر در گزارش خود شرایط زندگی را در بیش از 450 شهر در سراسر دنیا ارزیابی کرده است. شرایط زندگی بر اساس 39 فاکتور تجزیه و تحلیل شده که در 10 گروه دسته‌بندی شده است:

1- محیط اجتماعی و سیاسی ( ثبات سیاسی، جرم، اجرای قانون و ...)

2- محیط اقتصادی (‌مقررات مربوط به نرخ پول و ارز، خدمات بانکداری)

3- محیط فرهنگی-اجتماعی‌(‌در دسترس‌بودن رسانه و سانسور، محدودیت‌های موجود روی آزادی شخصی)

4- ملاحظات بهداشتی و پزشکی ( عرضه و خدمات پزشکی، بیماری‌های مسری، سیستم فاضلاب، دفع ضایعات، آلودگی هوا و‌...)

5- مدارس و آموزش(‌استانداردها و در دسترس بودن مدارس بین‌المللی)

6- خدمات عمومی و حمل‌ونقل (‌برق،‌ آب، حمل‌ونقل عمومی، تراکم ترافیکی و ...)

7- تفریح و سرگرمی (‌رستوران‌ها، تئاترها، سینماها، ورزش و اوقات فراغت)

8- اجناس مصرف‌کننده (‌در دسترس بودن مواد غذایی / اقلام مصرفی روزانه و خودروها)

9- مسکن (‌مسکن‌های اجاره‌ای، لوازم منزل، مبلمان، خدمات تعمیر و نگهداری)

10- محیط زیست طبیعی (‌شرایط اقلیمی و سوابق بلایای طبیعی).

نمره نسبت داده‌شده به هر عامل، متناسب با اهمیت آنها برای متخصصان وزن داده شده است و اجازه مقایسه هدفمند شهر به شهر را می‌دهد. مجموع این نمره‌ها، شاخص کیفیت زندگی را تشکیل می‌دهد که تفاوت دو مکان مورد ارزیابی را به صورت نسبی نشان می‌دهد. برای اینکه این شاخص‌ها به صورت موثر مورد استفاده قرار گیرد، مرسر مختصاتی ایجاد کرده که به واسطه آن کاربران قادرند میان اندازه شاخص و مقدار کمک‌هزینه کیفیت زندگی رابطه‌ای برقرار کنند.

بهترین شهرها برای زندگی

در رتبه‌بندی کیفیت زندگی شهری سال 2017، وین برای هشتمین سال متوالی جایگاه نخست جهان را به خود اختصاص داده است. در میان 10 رتبه برتر نام شهرهای اروپایی بسیاری دیده می‌شود. زوریخ (2)، مونیخ (4)، دوسلدورف (6)، فرانکفورت (7)، ژنو (8)، کپنهاگ (9) و بازل (10) شهرهای اروپایی حاضر در 10 جایگاه برتر رتبه‌بندی مرسر هستند. در این میان شهر بازل برای نخستین بار به جمع 10 شهر باکیفیت دنیا وارد شده است. تنها دو شهر اوکلند نیوزیلند و ونکوور کانادا با رتبه‌های 3و 5، شهرهای غیراروپایی این فهرست را تشکیل می‌دهند. بهترین رتبه را در میان شهرهای آسیایی و آمریکای لاتین، به ترتیب دو شهر سنگاپور (25) و مونته‌ویدئو (79) به خود اختصاص داده‌اند.

گزارش مرسر همچنین برای نخستین بار شامل رتبه‌بندی زیرساخت‌های شهری نیز می‌شود که دربرگیرنده تامین برق شهری، آب آشامیدنی، تلفن، خدمات پست، حمل و نقل عمومی، تراکم ترافیکی و همچنین میزان پروازهای بین‌المللی از فرودگاه‌های محلی می‌شود. در این رتبه‌بندی سنگاپور در صدر قرار دارد و به دنبال آن دو شهر فرانکفورت و مونیخ به طور مشترک جایگاه دوم را به خود اختصاص داده‌اند. بغداد و پورتو پرنس ( پایتخت هائیتی) با قرار گرفتن در رتبه‌های 230 و 231 وخیم‌ترین وضعیت زیرساخت را در میان شهرهای مورد بررسی دارند.

اروپا

با وجود آشفتگی‌های اقتصادی و سیاسی، شهرهای اروپای غربی به روند بسیار مطلوب خود در شاخص کیفیت زندگی جهانی موسسه مرسر ادامه می‌دهند. سوئیس و آلمان با سه شهر در میان 10 شهر باکیفیت دنیا، بهترین عملکرد را در میان کشورهای دنیا به خود اختصاص داده‌اند. پراگ با قرار گرفتن در رتبه 69 باکیفیت‌ترین شهر برای زندگی در اروپای شرقی و مرکزی به حساب می‌آید، پس از پایتخت جمهوری چک، لوبلیانا (پایتخت اسلوونی) و بوداپست به ترتیب در رتبه‌های 76 و 78 قرار دارند. رتبه اکثر شهرهایی اروپایی در مقایسه با گزارش سال گذشته مرسر تقریباً ثابت مانده است، در این میان چند استثنا هم وجود داشته است. بروکسل با شش پله سقوط به رتبه 27 تنزل کرده است، عملکرد ضعیف این شهر ناشی از مسائل امنیتی مرتبط با تروریسم بوده است، پایتخت ایتالیا نیز به دلیل مشکلات دفع ضایعات با افتی چهار پله‌ای نسبت به سال گذشته در جایگاه 57 قرار گرفته است. اما بیشترین سقوط را در میان شهرهای اروپایی، استانبول تجربه کرده است. رتبه این شهر در نتیجه آشوب سیاسی سال گذشته در ترکیه از 122 به 133 افت داشته است. در میان شهرهای اروپایی، سنت‌پترزبورگ و تیرانا (پایتخت آلبانی) با قرار گرفتن در رتبه 176 جهان و همچنین مینسک با کسب رتبه 189 بی‌کیفیت‌ترین شهرهای قاره سبز به حساب می‌آیند.

شهرهای اروپای غربی همچنین در زمینه زیرساخت‌های شهری تقریباً تمامی جایگاه‌ها را در 10 شهر برتر به خود اختصاص داده‌اند. در این میان فرانکفورت و مونیخ مشترکاً در رتبه دوم قرار داشته و پس از آنها کپنهاگ و دوسلدورف رتبه‌های چهارم و پنجم را کسب کرده‌اند. در این رتبه‌بندی لندن ششمین شهر از نظر زیرساخت‌ها بوده و زوریخ و هامبورگ به طور مشترک جایگاه نهم را از آن خود کرده‌اند. سارایوو با قرار گرفتن در جایگاه 171 و تیرانا با ایستادن در پله 188 بدترین شهرهای اروپا از نظر زیرساخت به حساب می‌آیند.

شهرهایی که جایگاه‌های بهتری را در این فهرست به خود اختصاص داده‌اند دارای فرودگاه‌های بین‌المللی و محلی درجه یکی بوده و شبکه حمل‌ونقل داخلی آنها پوششی متنوع و گسترده را ارائه می‌دهد. این شهرها همچنین راه‌حل‌های خلاقانه نظیر فناوری هوشمند و انرژی‌های جایگزین را در مسائل مختلف به کار گرفته‌اند. بر اساس اعلام آقای پاراکتیل، اکثر شهرهای مدرن امروز، در طراحی زیرساخت‌های آینده، تنوع، ثبات، قابل اطمینان بودن و فناوری را در کنار هم استفاده کرده‌اند.

منطقه آمریکا

در آمریکای شمالی، شهرهای کانادا بهترین جایگاه‌ها را در این رتبه‌بندی در اختیار دارند. ونکوور با قرار گرفتن در رتبه پنجم بار دیگر بهترین شهر از نظر کیفیت زندگی در این منطقه به حساب می‌آید. پس از ونکوور، تورنتو و اتاوا رتبه‌های 16 و 18 رده‌بندی مرسر را از آن خود کرده‌اند. سان‌فرانسیسکو با ایستادن در پله 29 باکیفیت‌ترین شهر ایالات متحده به شمار می‌رود و به دنبال آن چهار شهر بوستون(35)، هونولولو (36)، نیویورک (44) و سیاتل (45) قرار دارند. نرخ بالای جرم و جنایت در لس‌آنجلس و شیکاگو باعث شده این دو شهر به ترتیب با 9 و چهار پله سقوط به رتبه‌های 58 و 47 تنزل پیدا کنند. بهترین شهر از نظر کیفیت زندگی در مکزیک، مونتراری است. این شهر با قرار گرفتن در رتبه 110 جایگاه بهتری در مقایسه با مکزیکوسیتی‌ای دارد که در رتبه 128 جا خوش کرده است. در آمریکای جنوبی نیز مونته‌ویدئو باکیفیت‌ترین شهر به شمار می‌آید. مونته‌ویدئو با رتبه 79 بالاتر از بوئنوس‌آیرس (93) و سانتیاگو (95) قرار دارد. رتبه‌بندی مرسر لاپاز (157) و کاراکاس (189) را بدترین شهرها از نظر کیفیت زندگی در این منطقه می‌داند.

از نظر زیرساخت شهری، نیز ونکوور بهترین جایگاه را در این منطقه به خود اختصاص داده است. پس از این شهر که در جایگاه نهم قرار دارد، آتلانتا و مونترآل مشترکاً چهاردهم هستند. به طور کلی شهرهای کانادا و ایالات متحده از نظر زیرساخت استانداردهای بالایی داشته و از نظر شبکه حمل‌ونقل عمومی، خطوط هوایی، دسترسی به آب آشامیدنی تصفیه‌شده و تامین برق وضعیت بسیار مطلوبی دارند. تراکم ترافیکی اما یک معضل مشترک در شهرهای بزرگ این منطقه به حساب می‌آید. دو شهر تگوسیگالپا (پایتخت هندوراس) و پورتوپرنس به ترتیب با قرار گرفتن در رتبه 208 و 231 بدترین عملکرد را از نظر زیرساخت شهری در آمریکای شمالی به خود اختصاص داده‌اند. در آمریکای جنوبی، سانتیاگو با رتبه 84 بهترین جایگاه و لاپاز با رتبه 168 بدترین جایگاه را در رتبه‌بندی زیرساخت شهری از آن خود کرده‌اند.

آسیا-پاسیفیک

سنگاپور با ایستادن در پله 25 همانند چند سال گذشته بالاترین کیفیت زندگی را در میان شهرهای منطقه آسیا-پاسیفیک دارد، منطقه‌ای که در آن دوشنبه با قرار گرفتن در رتبه 215 بدترین عملکرد را از آن خود کرده است. در جنوب شرق آسیا پس از سنگاپور، کوالالامپور، بانکوک، مانیل و جاکارتا به ترتیب رتبه‌های 86، 131، 135 و 143 این فهرست را به خود اختصاص داده‌اند. در شرق آسیا پنج شهر ژاپنی یکه‌تازی می‌کنند، توکیو(47)، کوبه (50)، یوکوهاما (51)، اوزاکا (60) و ناگویا خود را به عنوان باکیفیت‌ترین شهرهای این منطقه معرفی کرده‌اند. شهرهای بزرگ دیگر این منطقه، هنگ‌کنگ (71)، سئول (76)، تایپه (85)، شانگهای (102) و پکن (119) بوده‌اند که در این رتبه‌بندی پشت سر شهرهای ژاپنی قرار گرفته‌اند. از نظر رتبه‌بندی زیرساخت شهری، توزیع بسیار نامتوازنی در این منطقه وجود دارد، سنگاپور در حالی در صدر رتبه‌بندی زیرساخت شهری قرار گرفته که داکا با ایستادن در پله 214 در رتبه‌های پایینی این رده‌بندی جای گرفته است.

نیوزیلند و استرالیا در گزارش امسال مرسر نیز به عملکرد خوب خود در کیفیت زندگی شهری ادامه داده‌اند. اوکلند، سیدنی، ولینگتون و ملبورن به ترتیب با رتبه‌های 3، 10، 15 و 16 همچنان در میان 20 شهر باکیفیت دنیا قرار دارند. اگر‌چه از نظر رتبه‌بندی زیرساخت‌های شهری تنها نام سیدنی (8) در میان 20 شهر برتر دیده می‌شود. پورث، ملبورن و بریزبین نیز به ترتیب با قرار گرفتن در رتبه‌های 32، 34 و 37 عملکرد خوبی را در رتبه‌بندی زیرساخت شهری در قاره اقیانوسیه به خود اختصاص داده‌اند. گزارش مرسر نشان می‌دهد اکثر شهرهای بزرگ اقیانوسیه از کیفیت بالایی برای زندگی برخوردارند.

خاورمیانه و آفریقا

بالاترین رتبه کیفیت زندگی را در منطقه خاورمیانه و آفریقا، دوبی به نام خود ثبت کرده است. این شهر با صعودی یک پله‌ای نسبت به سال گذشته با قرار گرفتن در رتبه 74 بالاتر از ابوظبی‌ جای گرفته است. پایتخت امارات با رشدی سه رتبه‌ای جایگاه 79 را در رتبه‌بندی مرسر به خود اختصاص داده است. در این منطقه صنعا، بانگوی ( پایتخت جمهوری آفریقای مرکزی) و بغداد به ترتیب با قرار گرفتن در رتبه‌های 229، 230 و 231 بی‌کیفیت‌ترین شهرهای جهان از نظر معیارهای زندگی به حساب می‌آیند.

تهران، تنها شهر حاضر از ایران در رتبه‌بندی مرسر محسوب می‌شود. پایتخت ایران با صعودی چهارپله‌ای در مقایسه با سال گذشته رتبه 199 دنیا را در اختیار دارد. موضوعی که نشان‌دهنده بهبود نسبی شاخص‌های کلان کیفیت زندگی در پایتخت کشورمان است. در بخش زیرساخت‌ها نیز دوبی بهترین شهر منطقه به حساب می‌آید. این شهر در حالی رتبه 51 را به خود اختصاص داده که دو شهر ابوظبی و پورت لوئیز به ترتیب در جایگاه‌های 67 و 94 قرار گرفته‌اند. دوحه، میزبان جام جهانی 2022 نیز از نظر زیرساخت‌ها نود و ششمین شهر دنیا به حساب می‌آید. سه شهر برازویل ( پایتخت جمهوری کنگو)، صنعا و بغداد نیز در قعر رده‌بندی زیرساخت‌های شهری جا خوش کرده‌اند.

رتبه‌بندی موسسه‌های دیگر

مرکز تحقیقاتی مرسر تنها موسسه‌ای نیست که بهترین شهرها را برای زندگی رتبه‌بندی می‌کند. سازمان پژوهشی فاکت با همکاری نشریه فوربس و همچنین واحد اطلاعات اکونومیست دو نهاد معتبر دیگری هستند که به معرفی بهترین مکان‌ها برای زندگی می‌پردازند. واحد اطلاعات اکونومیست که از سال 1946 میلادی در لندن و به دست گروهی اقتصاددان راه‌اندازی شده است، هر سال شهرهای بزرگ دنیا را با هم مقایسه و رتبه‌های آنها را برای زندگی اعلام می‌کند. بر اساس آخرین رده‌بندی منتشر‌ شده از سوی این نشریه، ملبورن استرالیا برای پنجمین سال متوالی به عنوان بهترین شهر دنیا برای زندگی انتخاب شد. وین اتریش رتبه دوم را تصاحب کرد و دو شهر زیبای کانادا، ونکوور و تورنتو، در جایگاه‌های بعدی قرار گرفتند.

نشریه اکونومیست هر‌سال با در نظر گرفتن معیارهایی همچون ثبات و امنیت، خدمات درمانی و آموزشی، امکانات رفاهی، خدمات شهری و زیرساخت‌ها، 140 شهر مشهور جهان را رتبه‌بندی می‌کند. در رتبه‌بندی سال 2016، دو شهر ملبورن و آدلاید از استرالیا، وین اتریش و سه شهر ونکوور، کلگری و تورنتو کانادا، به عنوان شش شهر برتر جهان برای زندگی انتخاب شدند. در این میان دمشق سوریه که روزگاری عروس شهرهای عربی تلقی می‌شد، به دلیل حملات تروریستی گروهک‌های شورشی، به بدترین شهر این رده‌بندی تنزل یافت. در این گزارش، در کنار دمشق، از طرابلس و لاگوس در نیجریه، به عنوان بدترین شهرهای جهان برای زندگی یاد شده است. جایگاه تهران البته اگرچه همچنان در رده‌های پایین جدول و در مقام ۱۲۶ از ۱۴۰ کشور گزارش شده است، ولی این رتبه در پنج سال گذشته روندی رو به رشد داشته است به طوری که تهران سال ۲۰۱۵ در مقام ۱۳۰ قرار داشت ولی در سال 2016 در عمل چهار رتبه ارتقا پیدا کرده است.

اما بر اساس آخرین آمار ارائه‌شده در سال 2016 از سوی سازمان پژوهشی فاکت و همچنین مجله فوربس، بهترین شهر دنیا برای زندگی کمی با دو گزارش دیگر متفاوت است. فوربس به ترتیب ونکوور، وین، ملبورن، تورنتو، کلگری، هلسینکی، سیدنی، پورث، آدلاید و اوکلند را بهترین مکان‌ها برای زندگی شهری می‌داند. معیارهای گزارش این دو موسسه برای انتخاب برترین شهرهای دنیا، طول عمر جمعیت شهری، وضعیت خوب اقتصادی و تعداد افراد در حال اشتغال، میزان دسترسی ساکنان به آب شرب سالم، ساختمان‌های استاندارد برای زندگی، وضعیت برق‌رسانی در شهر، تعداد اماکن عمومی مانند پارک، کتابخانه و اماکن ورزشی بوده است.