راه بی‌بازگشت؟

کنفرانس اقتصاد ایران روزهای یکشنبه و دوشنبه، 14 و 15 دی‌ماه، در سالن اجلاس سران برگزار شد. در این کنفرانس، که به همت موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی (موسوم به موسسه نیاوران) برگزار شده بود، طیف‌های گوناگون اقتصاددانان ایرانی داخل و خارج از ایران از رده‌های سنی گوناگون و با مناصب شغلی گوناگون شرکت کردند. در حقیقت می‌توان نام دیگر کنفرانس مورد اشاره را گردهمایی اقتصاددانان ایرانی گذاشت. دانشجویان دکترای اقتصاد، استادان اقتصاد ایرانی دانشگاه‌های داخل و خارج از کشور، صنعتگران، وزرای اقتصادی دولت، رئیس و قائم‌مقام اقتصادی بانک مرکزی، رئیس پژوهشکده پولی بانک مرکزی، رئس سازمان برنامه و بودجه و... همگی در کنار یکدیگر جمع شده بودند تا مشکلات اقتصادی کشور و راهکارهای برون‌رفت از آنها را بررسی کنند. در این کنفرانس، به جز نشست‌های اصلی، که در سالن اصلی برگزار شدند، چند نشست فرعی در قالب پنل‌های جداگانه نیز برگزار شدند. در این پنل‌ها اقتصاددانان و مسوولان گوناگون، به ارائه مقاله، گزارش کار و سخنرانی پرداختند. این پنل‌ها شامل رشد اقتصادی و چرخه‌های تجاری؛ توسعه و اصلاح نظام مالی؛ نفت و انرژی؛ بازار کار، اشتغال و بیکاری؛ نقش صندوق توسعه ملی در مدیریت درآمدهای نفتی؛ اقتصاد مقاومتی و نظام حکمرانی؛ سیاست‌های کاهش تورم و مدیریت اقتصاد کلان؛ کسب‌وکار، خصوصی‌سازی و فضای رقابتی؛ هدفمندی یارانه‌ها (حمایت از خانوار)؛ سیاست‌های کاهش تورم و مدیریت اقتصاد کلان و کسب‌وکار، خصوصی‌سازی و فضای رقابتی بود.
یکی از نقاط قوت این کنفرانس را شاید بتوان حضور پررنگ اقتصاددانان جوان و دانشجویان دکترای اقتصاد دانست. از جمله اقتصاددانان جوان ایرانی حاضر در این کنفرانس، می‌توان به نام‌هایی چون امیررضا کرمانی (عضو هیات‌علمی دانشگاه کالیفرنیا برکلی) و حامد قدوسی (عضو هیات‌علمی موسسه فناوری استیونس) و استادان جوانی چون سیدعلی مدنی‌زاده، محمدحسین رحمتی و محمد وصال (اعضای هیات‌علمی دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف) و اسفندیار جهانگرد و ناصر خیابانی (دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی) اشاره کرد.
شاید کمترین فایده برگزاری چنین کنفرانسی را بتوان در این دانست که ضمن مرور مشکلات اقتصادی کشور، زمینه آشنایی اقتصاددانان گوناگون با یکدیگر نیز فراهم می‌شود. می‌توان ادعا کرد فصل مشترک تمامی این اقتصاددانان، پیروی از جریان اصلی علم اقتصاد است. این موضوع وقتی اهمیت پیدا می‌کند که به یاد بیاوریم اقتصاد ایران بحران‌های گوناگونی را تجربه کرده و بنابراین اکنون وقت آن رسیده تا ضمن درس گرفتن از این تجربه‌ها، سیاست‌های اقتصادی کشور بر مبنای نسخه‌های علمی اجرا شوند.
تمامی اقتصاددانانی که از داخل و خارج در این کنفرانس حضور پیدا کردند و حتی آنهایی که حضور پیدا نکردند، سرمایه‌های ایران به حساب می‌آیند. چگونگی استفاده از این سرمایه‌های ارزشمند، موضوع این پرونده است.