اتکا به تجارت آزاد

«سال‌ها بود که کارگران آمریکایی مورد بی‌توجهی قرار می‌گرفتند.» این سخنی است که رئیس‌جمهور دونالد ترامپ در 13 فوریه بیان کرد. او وعده داد در روابط تجاری با کانادا بازبینی کند و روابط «کاملاً ناعادلانه» با مکزیک را متحول سازد. ترامپ تحت حملات جاستین ترودو نخست‌وزیر کانادا اظهار کرد که از وعده انتخاباتی‌اش برای بازنویسی معاهده تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا) کوتاه نخواهد آمد. این معاهده یک پیمان 23ساله است که زیربنای تجارت بین کانادا، مکزیک و ایالات متحده را تشکیل می‌دهد.

محکوم کردن نفتا به دونالد ترامپ کمک کرد به مقام ریاست جمهوری راه یابد. اما در واقع، این پیمان از میلیون‌ها شغل در آمریکا حمایت می‌کند. یکی از آنها به آقای کریس گمبرل تعلق دارد که در شهر سیمور در ایندیانا موتورهای دیزلی بزرگ تولید می‌کند. نمی‌توان گفت که آقای گمبرل کارگر ماهر شرکت موتورسازی کامینز (Cummins) مورد بی‌توجهی قرار گرفته یا به دست فراموشی سپرده شده باشد. او به موتورهای کلاس جهانی تولیدی شرکت افتخار می‌کند: غول‌های قدرتمند 95لیتری که می‌توانند یک قطار باربری را بکشند. سه‌چهارم از تولیدات شرکت به قیمت یک میلیون دلار برای هر موتور به کشورهای دیگر صادر می‌شود.

قواعد تجارت آزاد به‌ویژه قواعدی که در نفتا آمده‌اند روسای آقای گمبرل را تشویق کرد تا موتورهای عظیم را در سیمور بسازند به جای آنکه آنها را در کارخانه کامینز در هند تولید کنند. آمریکا هزینه‌های حمل‌ونقل و مقررات اداری را برای صادرات این موتورها کاهش داد واز همه مهم‌تر آنکه برای واردات اجزای آنها از عرضه‌کنندگان مناسب در سراسر جهان تعرفه کمتری در نظر گرفت. اگر مزیت دسترسی آسان و سریع به مهندسان آمریکایی را به این مزایا اضافه کنیم می‌بینیم همه این عوامل باعث شد منطقه میدوست (Midwest) توان رقابتی بسیار بالایی پیدا کند. شغل آقای گمبرل نصب سرسیلندرهایی است که در مکزیک ساخته شده‌اند. او کارش را با دقت یک جراح انجام می‌دهد. کارخانه سیمور 1300 کارگر را استخدام کرده است. به گفته یکی از مدیران تمامی خطوط مونتاژ کارخانه به خاطر زنجیره‌های عرضه‌ که تا مکزیک ادامه می‌یابند همچنان سودآور باقی مانده‌اند. یکی از این خطوط موتورهای 16لیتری را با استفاده از قطعاتی می‌سازد که در مکزیک جداسازی، تمیز و تعمیر شده‌‌اند. کارگران باتجربه در سیمور ساعتی 28 دلار یا بیشتر دستمزد می‌گیرند. شرکت کامینز سالانه هفت هزار دلار برای ادامه تحصیل کارکنان و کسب مدارک دانشگاهی هزینه می‌کند. مدیر شرکت با افتخار می‌گوید که در 10 سال گذشته تعداد کارگران ساعتی که با میل خود شرکت را ترک کرده‌‌اند به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسد. سایر مناطق سیمور نیز در مقایسه با دیگر بخش‌های آسیب‌دیده منطقه میدوست شرایط بهتری دارند. علاوه بر شرکت کامینز، دو شرکت قطعه‌ساز فرانسوی والو و ژاپنی آیسین همواره فرصت‌های شغلی مناسبی ارائه می‌دهند. نرخ بیکاری در آنجا 2 /3 درصد است یعنی همان میزانی که اقتصاددانان آن را اشتغال کامل می‌دانند. کسب‌وکارهایی از قبیل رستوران لاریسون، فروشگاه اسلحه و فشنگ بایت (Bite) و باشگاه‌های فرقه‌هایی مانند شوالیه‌های کلمبو و گوزن‌های شمالی در مرکز شهر قرار دارند. حدود 85 درصد از ساکنان سیمور سفیدپوست هستند هرچند در یک دهه گذشته جمعیت لاتین‌تبار آن دو برابر شده است. مهاجرانی از گواتمالا و سایر کشورها مشاغل کم‌دستمزد در صنایعی مانند فرآوری تخم‌مرغ را بر عهده گرفته‌اند.

نگاهی از بیرون نشان می‌دهد که سیمور در عصر جهانی‌سازی پیشرفت خوبی داشته است. این پیشرفت مدت‌ها قبل از ظهور ترامپ و قبل از آ‌نکه او تجارت را یک فاجعه برای آمریکا بخواند اتفاق افتاده بود. در سال 2012 آقای میت رامنی نامزد جمهوریخواهان برای ریاست جمهوری توانست 62 درصد از آرای این ایالت را جذب کند. در سال 2016 رای‌دهندگان به ترامپ گرایش پیدا کردند و این عوام‌گرایی ضد نفتا توانست 73 درصد آرا را در این ایالت به دست آورد. به عقیده آقای گمبرل شهر سیمور آماده شده بود تا دست به قمار بزند. به گفته او مردم خسته شده و خواهان تغییر بودند. وقتی از او سوال شد آیا نمی‌ترسد که سیاست‌های خطرناک آقای ترامپ شغل او را به خطر اندازد گمبرل شانه‌هایش را بالا انداخت. او می‌گوید: «پیمان‌های تجاری می‌‌آیند و می‌روند و همیشه باید بهایی برای آنها پرداخت. من آنقدر دور هستم که خود را مصون بدانم. مطبوعات و رسانه‌ها اغراق می‌کنند.» آقای گمبرل مایل است قطعات ساخت مکزیک را که نصب می‌کند در داخل آمریکا ساخته شوند. او در اصل به آقای ترامپ اطمینان دارد و می‌گوید «این مرد یک میلیاردر است و اقدامات زیرکانه‌ای انجام داده است».

لیو فنیدلی یکی دیگر از کارگران شرکت کامینز اذعان دارد که قطعات ارزان‌قیمت مکزیکی می‌تواند برخی از مشاغل را در آمریکا نجات دهد اما همزمان بر این عقیده است که کارگرانی مانند او در ریاست جمهوری ترامپ امنیت بیشتری خواهند داشت. او با دیگر ارزش‌ها و عقاید مورد نظر ترامپ -‌از اسلحه گرفته تا سقط جنین-‌ موافق است. آقای گرگ لودمون شهردار جمهوریخواه سیمور می‌گوید مسائلی از قبیل حق داشتن اسلحه یا مهاجرت باعث شدند ترامپ طرفداران زیادی پیدا کند اما او برخلاف کارگران کامینز از بلایی می‌ترسد که در صورت بروز جنگ تجاری بر سر شهر سیمور می‌آید. او می‌گوید: ما دیگر در یک اقتصاد و منطقه‌ای نیستیم بلکه جهانی شده‌ایم.

آقای لاین‌برگر رئیس هیات مدیره و مدیرعامل کامینز پیام مشابهی را برای 55 هزار کارمند شرکت در سراسر جهان دارد. از این میان 25 هزار کارمند در آ‌مریکا هستند. لاین‌برگر در مصاحبه‌ای که در دفتر کار جدیدش در ایندیاناپولیس برگزار شد گفت: «مشاغل ما به شدت مدیون تجارت هستند.» به عقیده او فروش در 190 کشور باعث می‌شود شرکت کمتر در مقابل تلاطم‌های داخلی آسیب‌پذیر باشد. اما جنبه منفی فروش به تعداد زیادی از کشورها آن است که برخلاف آنچه برخی آمریکایی‌ها انتظار دارند نمی‌توان تولید را در یک نقطه انجام داد و سپس تمام صادرات از آن مرکز ارائه شوند. شرایط بازار داخلی نیز باید به خوبی درک شوند. آقای لاین‌برگر به نکته ظریف‌تری اشاره می‌کند: «کشورهای دیگر نیز نگران کارگران خود هستند. اگر شما بگویید من با صادرات موافقم اما با واردات نه، آنگاه اکثر مردم دیگر با شما وارد معامله نمی‌شوند».

آقای لاین‌برگر در جایگاه یک مدیرعامل بین‌المللی هم قدرت زیاد و هم نگرانی‌های ناشی از آن را می‌شناسد. او می‌داند هرگاه از یک کارخانه شرکت کامینز در یکی از کشورهای جهان -‌چه پیشرفته، چه در حال توسعه-‌ بازدید می‌کند کارگران نگرانند مبادا او کارخانه را تعطیل کند. مدافعان نظم آزاد جهانی می‌دانند که همزمان باید به دو موضوع بپردازند: تجارت باید کار کند و کارگران باید مطمئن شوند که در اقتصاد امروز جایگاهی دارند. شهرهایی مانند سیمور که از بسیاری شهرها خوش‌اقبال‌ترند اما حاضرند همه چیز را برای یک رئیس‌جمهور مخالف تجارت به خطر اندازند نمونه روشنی هستند که نشان می‌دهند خطر تا چه اندازه بزرگ است.
منبع: اکونومیست