بریده روزنامه‌ها (اقتصادی)
تولید الکل از ذرت‌های آلوده
جوان نوشت: مطابق دستور رئیس‌جمهوری در ستاد مقابله با کرونا، ذرت‌های آلوده دامی امحا نشده و برای رفع بخشی از مشکلات بهداشتی مردم تبدیل به الکل می‌شوند. ماجرای ذرت‌های آلوده وارداتی به کشور در مردادماه۱۳۹۸ به دنبال اظهارات یکی از نمایندگان مجلس نگرانی‌ها و واکنش‌های بسیاری را به دنبال داشت و در فضای رسانه‌ای کشور سر و صدای زیادی به پا کرد. روز گذشته (6 خرداد) نیره پیروزبخت، رئیس سازمان ملی استاندارد، در خصوص تعیین تکلیف ذرت‌های آلوده که چندماهی است در گمرک مانده‌اند، گفت: تبدیل ذرت‌های آلوده به الکل، با نظارت وزارت بهداشت اجرایی خواهد شد. وی همچنین اعلام کرد: در ستاد مقابله با کرونا مقرر شده این ذرت‌ها با نظارت وزارت بهداشت تبدیل به الکل صنعتی شوند.
قیمت آب افزایش یافت
خراسان نوشت: محمدرضا احمدنسب قائم‌مقام آب و فاضلاب استان تهران با اعلام افزایش هفت درصدی تعرفه آب در سال 99 گفت: بر اساس مصوبه شورای اقتصاد نرخ آب نسبت به سال گذشته هفت درصد گران‌تر شد. وی افزود: افزایش نرخ طبق آنچه مقرر شده به‌صورت سالیانه و پلکانی خواهد بود. هر قدر مصرف پایین‌تر باشد تعرفه هر مترمکعب کاهش می‌یابد و اگر شهروندان طبق الگو مصرف کنند مشمول جریمه نمی‌شوند. از دو سال قبل، رشد سالانه هفت درصدی قیمت آب به تصویب هیات وزیران رسید. اکنون نسبت به سال گذشته 15 درصد افزایش مصرف داریم که بخش اعظم آن ناشی از ویروس کروناست که مردم به آب پناه برده‌اند.
کاهش نرخ مشارکت اقتصادی
ایسنا نوشت: بخش خدمات با ۵۰ درصد بیشترین سهم اشتغال در کشور را به خود اختصاص داده است. بر اساس نتایج طرح آمارگیری نیروی کار در پاییز ۱۳۹۸، نرخ مشارکت اقتصادی جمعیت ۱۵ ساله و بیشتر کل کشور 3 /44 درصد بوده که نسبت به فصل مشابه سال ۱۳۹۷، 2 /0درصد و نسبت به تابستان سال گذشته، 6 /0 درصد کاهش داشته است. بررسی نرخ بیکاری جمعیت ۱۵ ساله و بیشتر نشان می‌دهد که در پاییز سال گذشته 6 /10درصد از جمعیت فعال، بیکار بوده‌اند که این نرخ نسبت به تابستان سال گذشته 1 /0 درصد افزایش داشته اما نسبت به پاییز سال ۹۷، با کاهش 2 /1درصدی روبه‌رو بوده است. نرخ بیکاری جوانان ۲۴-۱۵ ساله نیز 8 /25 درصد بوده است.
چرا کره جنوبی پول نفت ما را نمی‌دهد؟
اعتماد نوشت: پیش از آغاز تحریم‌های آمریکا، کره جنوبی از ایران، نفت خام و میعانات گازی خریده اما هنوز پولش را پرداخت نکرده است، آن هم در شرایطی که ایران زیر فشار شدیدترین تحریم‌های اقتصادی قرار دارد. کره‌ای‌ها حتی برای تسویه بدهی‌شان از طریق تهاتر اجناس مورد نیاز ایران، همکاری نکرده‌اند؛ اجناسی که الزاماً تحریم هم نیستند. بازار گسترده و جذاب ایران، زمانی می‌توانست اهرمی برای فشار بر شرکت‌ها و دولت کره جنوبی برای تسویه بدهی‌شان باشد. اما این اهرم امروز کارایی چندانی ندارد. شرکت‌های کره‌ای تحت فشار آمریکا خودشان کرکره‌ها را پایین کشیده و از ایران رفته‌اند. برای نفت و میعانات گازی ایران هم جایگزین یافته‌اند. امروز چه باید گفت که کره‌ای‌ها، به پرداخت بدهی‌شان مجاب شوند؟
