سال بلوا

سال 98 سال سختی برای ایرانیان بود. چهره‌ها نیز از این وضعیت مستثنی نبودند. حوادث بسیاری رخ داد و شأن و منزلت بسیاری از چهره‌ها را دستخوش تحول کرد. اما آنچه احتمالاً از سال 98 در ذهن ایرانیان باقی خواهد ماند به سال بلوا شبیه است. از ترور سردار بزرگ ایرانی، قاسم سلیمانی گرفته تا محکومیت محمدعلی نجفی به قتل همسر دومش. از شایعه استعفای رئیس‌جمهوری بعد از سقوط هواپیمای مسافربری اوکراینی و ناآرامی‌های آبان‌ماه گرفته تا مشارکت پایین شهروندان در انتخابات و قهر سیاسی که منجر به کنار رفتن علی لاریجانی و آمدن باقر قالیباف شد. سال 98 به نوعی اگر سال سرافکندگی برای چهره‌ها و شخصیت‌ها نبود، سال تبلور ناکارآمدی در بسیاری‌ از ساختارهای مدیریتی بود. سالی پر از حادثه و غم. از سیل گرفته تا کرونا. از ترور گرفته تا استعفا. از کاهش مشارکت سیاسی گرفته تا اعتراض خیابانی. سال 98 با بلوای سیل آغاز شد و با بلوای کرونا به پایان رسید و در این میانه صدها حادثه خرد و درشت دیگر رخ داد و نشان داد تدبیرمان برای جلوگیری از نوسانات و شداید چقدر ناکارآمد بوده است.