انسان، جاده یا خودرو کدام مقصرند؟
مقصر سرگردان
جاده، انسان یا خودرو. این روزها بحثبر سر این است که کدام‌یک سهم بیشتری در تلفات جاده‌ای دارند.
جاده، انسان یا خودرو. این روزها بحث بر سر این است که کدام‌یک سهم بیشتری در تلفات جاده‌ای دارند. عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی اما، برای خطای انسانی در تلفات جاده‌ای، سهمی در حدود 80درصدی قائل است. او معتقد است که اگر انسان، سهمی بیش از جاده و خودرو در وقوع سوانح و تلفات جاده‌ای نداشته باشد، حداقل کمتر از آنها هم در شکل‌گیری وضعیت کنونی تصادفات جاده‌ای نقش ندارد.
این خصوصیت البته، تنها مختص ایران نیست و آن‌گونه که آمارها می‌گویند بسیاری از کشورهای دنیا هم، سهم بالایی را برای خطاهای انسانی در شکل‌گیری تصادفات قائل هستند و به‌رغم اینکه وضعیت خود را در فراهم‌سازی زیرساخت‌های جاده‌ای، به حد مطلوبی رسانده‌اند، اما هنوز هم نتوانسته‌اند جلوی آثار اسفبار تصادفات جاده‌ای را بگیرند. ایران اما طی سال‌های گذشته، گام‌های موثری در کاهش تلفات سوانح جاده‌ای برداشته است. کمتر از 10 سال پیش بود که 26 هزار نفر از مردم ایران، در سوانح جاده‌ای، جان خود را از دست دادند. اما اکنون به مدد برخی فرهنگ‌سازی‌ها و تبلیغات رسانه‌ای، این آمار به 16 هزار نفر در سال 1394 رسیده است. اگرچه برخی معتقدند به همان میزانی که از آمار تلفات جاده‌ای کم شده است، بر تعداد معلولیت‌های ناشی از تصادفات اضافه شده و روند رو به رشدی در این بخش شکل گرفته است. اما دغدغه کاهش تلفات ناشی از سوانح جاده‌ای، تنها به ایران ختم نمی‌شود. این معضلی است که به نوعی همه جهان را کم و بیش، دلواپس خود کرده و به همین دلیل، سازمان ملل هم فاصله سال‌های 2010 تا 2020 را به عنوان دهه کنش و اقدام برای ارتقای ایمنی جاده‌ای نامگذاری کرده
است. دهه‌ای که در آن، کشورها متعهد شده‌اند میزان تلفات جاده‌ای و تصادفات خود را به نصف کاهش دهند. ایران هم از ابتدای این دهه که مصادف با اجرای برنامه پنجم توسعه بود، اقدامات خود را آغاز کرده و آن‌گونه که مقامات وزارت راه و شهرسازی می‌گویند، در این برنامه هدفگذاری این بود که سالانه، 10 درصد از تلفات جاده‌ای کم شود. حال اما برنامه جامع اقدام برای ارتقای ایمنی جاده‌ای سازمان ملل، یک سند بالادستی است و همه دولت‌ها و سیاسیون دنیا متعهد شده‌اند که مفاد آن را به دقت اجرایی کنند.
نکته حائز اهمیت در این میان، توجه به یک تقسیم کار ملی برای رسیدن به آمار تصادفاتی است که در این برنامه هدفگذاری شده است. کارشناسان معتقدند این باری نیست که وزارت راه و شهرسازی به تنهایی به دوش کشد و حتماً باید سایر ارگان‌ها، نهادها و وزارتخانه‌های دولتی نیز بعد از اینکه توجه به ایمنی را به عنوان دغدغه اصلی خود در دستور کار قرار دادند، حداکثر مشارکت را در تحقق اهداف این برنامه جامع داشته باشند و گام‌های خود را به گونه‌ای بردارند که در پایان 10 سال، بتوانند آمار و وضعیت قابل قبولی از تلفات و سوانح جاده‌ای به جامعه ارائه دهند. به هر حال، سخنان وزیر راه و شهرسازی، باب یک بحث و تبادل‌نظر جدی در زمینه نقش خطای انسانی در شکل‌گیری تصادفات باز کرده است و امید می‌رود این چالش و بحث و بررسی، زمینه را برای ارتقای استانداردها و شکل‌گیری رفتار حرفه‌ای مردم در رانندگی فراهم کند.
دیدگاه تان را بنویسید