درد بیداری

محمد علی‌نژاد: مردم جهان به طور میانگین روزانه 6 تا 8 ساعت از عمر خود را در خواب به سر می‌برند؛ این در حالی است که سازمان‌های مرتبط با مسائل خواب میزان خواب مورد نیاز برای هر فرد بالغ را بین 6 تا 9 ساعت اعلام کرده‌اند. این یعنی کل جهان با مشکل کم‌خوابی مواجه است. ساعت خواب افراد مختلف به عوامل متعددی نظیر سن، جنسیت، شغل، فرهنگ و... بستگی دارد. اما آیا میزان ساعت خواب می‌تواند بر اقتصاد نیز تاثیرگذار باشد؟ موسسه بین‌المللی راند معتقد است کم‌خوابی هزینه‌های اقتصادی هنگفتی به جامعه جهانی تحمیل خواهد کرد. به همین دلیل است که اخیراً یک شرکت ژاپنی به کارمندان خود برای خواب کامل، پاداش می‌دهد تا از این طریق بهره‌وری آنها را در محیط کار افزایش دهد. بر اساس گزارشی که اکونومیست منتشر کرده، نیوزیلندی‌ها با میانگین ۷ ساعت و ۴۰ دقیقه و ژاپنی‌ها با متوسط ۶ ساعت و ۲۰ دقیقه، به ترتیب پرخواب‌ترین و کم‌خواب‌ترین مردم جهان هستند. در این میان مردم هلند، فنلاند، استرالیا، بریتانیا، بلژیک و ایرلند بیش از هفت و نیم ساعت در طول شبانه‌روز می‌خوابند. تولید ناخالص داخلی این کشورها بین ۴۰ تا ۷۰ هزار دلار به ازای هر فرد است. مردم لوکزامبورگ که تولید ناخالص داخلی آنها بیشتر از ۱۰۰ هزار دلار به ازای هر فرد است، روزانه نزدیک به ۷ ساعت و ۲۰ دقیقه را در خواب به سر می‌برند. مردم ژاپن، کره ‌جنوبی و عربستان سعودی زمانی بین 6 ساعت و 15 دقیقه تا 6 ساعت و 30 دقیقه را به خواب اختصاص می‌دهند. سرانه تولید ناخالص داخلی این کشورها حدود ۳۵ تا ۵۵ هزار دلار در سال است. مردم کشورهای جنوب شرق آسیا، آمریکای جنوبی، خاورمیانه و آفریقا که تولید ناخالص داخلی آنها به ازای هر نفر کمتر از ۳۰ هزار دلار است اغلب کمتر از ۷ ساعت طی شبانه‌روز می‌خوابند.

کم‌خوابی به عنوان یک مشکل بهداشت عمومی

مراکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) در ایالات‌متحده خواب ناکافی (کم‌خوابی) را به عنوان یک «مشکل بهداشت عمومی» مطرح کرده‌اند. در واقع، بر اساس مطالعات CDC، بیش از یک‌سوم افراد بالغ آمریکایی کمتر از حد معمول می‌خوابند. با وجود این، کم‌خوابی تنها مختص ایالات‌متحده نمی‌شود و بسیاری از کشورهای صنعتی دیگر دنیا نظیر بریتانیا، ژاپن، آلمان و کانادا نیز از این معضل رنج می‌برند. بر اساس شواهد اخیر، نسبت افرادی از جهان که کمتر از ساعات توصیه‌شده می‌خوابند روزبه‌روز در حال افزایش است و این موضوع ناشی از عوامل موثر بر سبک زندگی نظیر جوامع مدرن 24ساعته، فشارهای روانی، رژیم غذایی نامتوازن، کمبود فعالیت فیزیکی و استفاده بیش از حد از رسانه‌های الکترونیک بوده است. با توجه به این شرایط، کم‌خوابی به عنوان یک عامل هشداردهنده شناسایی شده که اثرات منفی اجتماعی و سلامت متعددی دارد که عملکرد ضعیف کودکان در مدارس و افت بهره‌وری افراد بالغ در بازار کار بخشی از این معایب به شمار می‌روند.

مدت زمان خواب ناکافی با هفت مورد از 15 عامل مرگ در ایالات‌متحده، نظیر بیماری‌های قلبی و عروقی، نئوپلاسم‌های بدخیم، بیماری‌های مغزی، تصادف، دیابت، عفونت‌های خونی و فشار خون مرتبط است. در کنار تضعیف سلامت و رفاه، شواهد موجود نشان می‌دهد که خواب نقش مهمی در تعیین عملکرد شناختی و بهره‌وری محیط کار دارد. از سوی دیگر کمبود خواب موجب تصادفات رانندگی، حوادث صنعتی، اشتباهات پزشکی و افت بهره‌وری کار می‌شود. کم‌خوابی و اختلالات مربوط به خواب نیز یکی از عوامل حوادث و فجایع سال‌های اخیر شده است. انفجار اتمی چرنوبیل، حادثه اتمی جزیره تری‌مایل، نشت نفتی اکسون‌والدز و تراژدی سفینه فضایی چلنجر، تنها تعدادی از مواردی است که کم‌خوابی باعث بروز آنها شده است.

در حالی که کم‌خوابی می‌تواند اثرات تعیین‌کننده‌ای بر تمامی گروه‌های سنی داشته باشد، کمبود خواب در میان کودکان و نوجوانان می‌تواند منجر به عواقب بلندمدت برگشت‌ناپذیری شود. برای مثال، شواهد قدرتمندی در خصوص رابطه کیفیت و کمیت خواب با عملکرد کودکان و نوجوانان در مدارس و توانایی شناختی آنها وجود دارد. با وجود این، بر اساس گزارش بنیاد ملی خواب، بیش از 87 درصد از دانش‌آموزان دبیرستانی در ایالات‌متحده کمتر از ساعات توصیه‌شده می‌خوابند و میزان خواب آنها نیز روندی نزولی دارد. چنین شرایطی می‌تواند تهدیدی جدی برای سلامت و موفقیت آکادمیک آنها باشد.

در کنار اثرات مخرب بالقوه کم‌خوابی بر سلامت انسان، رفاه و بهره‌وری، کمبود خواب می‌تواند عواقب اجتماعی و اقتصادی غیرقابل بازگشتی نیز داشته باشد. با توجه به شواهدی که در خصوص عواقب اقتصادی کم‌خوابی و اختلالات خواب وجود دارد، نیازی جدی به تجزیه و تحلیل سیستماتیک اثرات اقتصادی کم‌خوابی احساس می‌شود. بر همین اساس اندیشکده بین‌المللی راند، پژوهشی را انجام داده که هدف آن افزایش آگاهی در خصوص اثرات اجتماعی و کمی‌سازی هزینه‌های اقتصادی کم‌خوابی بر جوامع جهانی بوده است. در پایان این گزارش راه‌حل‌ها و توصیه‌هایی نیز برای مقابله با این مشکل رو به رشد ارائه شده است.

اهداف پژوهش

این پژوهش بحث در خصوص بار اقتصادی کم‌خوابی را بر اساس شواهد موجود حول مشکلات بهداشت عمومی هدف قرار داده است. در واقع بر اساس شواهد علمی موجود و به‌کارگیری روش‌های کمی مربوط، موسسه راند به دنبال اهداف زیر بوده است:

1- شناسایی عوامل مرتبط با مدت زمان خواب: به منظور ارائه پیشنهاد‌هایی در خصوص چگونگی مقابله با مشکل کم‌خوابی، درک عوامل مرتبط با مدت‌ زمان خواب با جزئیات دقیق بسیار مهم است. به منظور دستیابی به این هدف، راند از آزمون داده کارفرما-کارمند استفاده کرده که شامل تعداد قابل ‌توجهی متغیر متفاوت مرتبط با مدت زمان خواب است که تحلیلگران را قادر می‌سازد تا مشارکت نسبی و میزان تاثیر هر عامل را با جزئیات بیشتری ارزیابی کنند.

2- بررسی ارتباط میان کم‌خوابی و مرگ‌ومیر و بهره‌وری محیط کار: کم‌خوابی منجر به اثرات منفی بسیاری بر سلامت انسان و همچنین بالا رفتن خطرات مرگ‌ومیر می‌شود. کم‌خوابی همچنین منجر به عملکرد شناختی ناقص و سطح بهره‌وری پایین‌تر می‌شود. با استفاده از تکنیک‌های مدل‌سازی اقتصادسنجی مناسب، این پژوهش برآوردهای جدیدی را میان کم‌خوابی و مرگ‌ومیر و همچنین افت زمان کار ناشی از غیبت و همچنین حضور شبه‌بهینه کارمندان در محیط کار ارائه می‌دهد.

3- کمی‌سازی هزینه‌های اقتصادی خواب ناکافی درکشورهای مختلف: این پژوهش پارامترهای به دست آمده در تحلیل‌های تجربی را ترسیم کرده و تحلیلی تطابقی را میان کشورهای مختلف در خصوص بار اقتصادی کم‌خوابی ارائه داده است. به این منظور، موسسه راند یک مدل کلان اقتصادی سفارشی را برای پیش‌بینی GDP و بهره‌وری نیروی کار برای پنج اقتصاد سازمان همکاری‌های اقتصادی و توسعه (OECD) تحت سناریوهای متفاوت در آینده توسعه داده است.

یافته‌های کلیدی پژوهش

یافته‌های این پژوهش شامل شواهد موجود در چهار حوزه مختلف می‌شود: 1) عوامل مرتبط با کم‌خوابی؛ 2) ارتباط میان کم‌خوابی و مرگ‌ومیر؛ 3) رابطه میان خواب ناکافی و بهره‌وری محیط کار و 4) هزینه‌های اقتصادی کم‌خوابی در پنج کشور مختلف OECD.

با استفاده از بررسی آماری بیش از 62 هزار نفر طی دو سال، یافته‌های این پژوهش نشان‌دهنده ارتباط چندین عامل فردی و محیط کار با کم‌خوابی است. این عوامل شامل شاخص توده بدنی (BMI)، استعمال دخانیات، مصرف نوشیدنی‌های قندی، کمبود فعالیت فیزیکی، استرس و عصبانیت، نگرانی‌های مالی، جنسیت، وضعیت تاهل، فشارهای زمانی غیرواقعی در کار و ساعت غیرمنظم کار می‌شوند. همچنین عواملی را که منجر به خواب کوتاه می‌شود می‌توان با جزئیات بیشتر به صورت زیر خلاصه کرد.

عوامل سلامتی و سبک زندگی

1- شاخص توده بدنی: افرادی با BMIهایی در محدوده اضافه وزن یا چاقی به طور متوسط در روز حدود 5 /2 تا 7 دقیقه کمتر از افرادی با BMI نرمال می‌خوابند.

2- استعمال دخانیات: افراد سیگاری به طور متوسط روزانه 5 دقیقه کمتر از افراد غیرسیگاری می‌خوابند.

3- نوشیدنی‌های قندی: افرادی که بیش از دو لیوان نوشیدنی قندی در روز مصرف می‌کنند به طور متوسط روزانه 4 /3 دقیقه کمتر از افراد دیگر می‌خوابند.

4- فعالیت فیزیکی: افرادی که کمتر از 120 دقیقه در هفته فعالیت فیزیکی دارند در روز به طور متوسط 6 /2 دقیقه کمتر از افرادی که بالاتر از 150 دقیقه در هفته ورزش می‌کنند، می‌خوابند.

5- سلامت روانی: افرادی که با ریسک متوسط یا بالای مواجهه با مشکلات سلامت روان درگیرند به طور متوسط روزانه 2 /17 دقیقه کمتر از افراد دیگر می‌خوابند.

عوامل شخصی و جمعیتی

1- نگرانی‌های مالی: افرادی با نگرانی‌های مالی به طور متوسط 10 دقیقه کمتر از افرادی بدون این نگرانی‌ها می‌خوابند.

2- مراقبت بدون دستمزد: افرادی که بدون دستمزد از خانواده، دوستان و نزدیکان خود مراقبت می‌کنند به طور میانگین حدود 5 دقیقه کمتر از افراد دیگر در روز می‌خوابند.

3- کودکان: افرادی که در خانه خود فرزندان زیر 18 سال دارند روزانه به طور متوسط 2 /4 دقیقه کمتر از خانواده‌هایی می‌خوابند که فرزند زیر 18 سال ندارند.

4- جنسیت: به طور کلی مردان به طور متوسط 9 دقیقه در روز کمتر از زنان می‌خوابند.

5- وضعیت تاهل: بر اساس گزارش‌های به دست آمده، افرادی که جدا از همسران خود می‌خوابند به طور معمول 5 /6 دقیقه در روز نسبت به افرادی که با همسرانشان شب را سپری می‌کنند کمتر می‌خوابند. همچنین افراد مجرد به طور متوسط روزانه 8 /4 دقیقه کمتر از افراد متاهل به خواب می‌روند.

عوامل کاری و فیزیولوژیک محیط کار

1- کمبود انتخاب: افرادی که با کمبود انتخاب در کار روزانه خود مواجهند به طور میانگین 3 /2 دقیقه در روز کمتر از افرادی که انتخاب‌های بیشتری در محیط کار خود دارند، می‌خوابند.

2- فشارهای زمانی غیرواقعی: افرادی که در محیط کاری خود با استرس درگیرند به طور معمول هشت دقیقه کمتر از افرادی با فشارهای زمانی پایین‌تر می‌خوابند.

3- ساعت‌های کاری غیرمنظم: افرادی که به صورت غیرمنظم به محیط کار می‌روند (ساعت کاری شناور دارند) در مقایسه با افرادی که ساعت کاری آنها ثابت است، روزانه به طور میانگین 7 /2 دقیقه کمتر می‌خوابند.

4- رفت و آمد: افرادی که فاصله محل کار تا منزلشان بین 30 تا 60 دقیقه است به طور متوسط در مقایسه با افرادی که کمتر از 15 دقیقه از منزل به محیط کارشان می‌رسند، روزانه 2 /9 دقیقه کمتر می‌خوابند. از سوی دیگر افرادی که روزانه بیش از 60 دقیقه برای رسیدن به محل کارشان در راه‌اند، به طور متوسط 5 /16 دقیقه در روز کمتر از سایر افراد می‌خوابند.

در نگاه اول، برآورد دقایق کمبود خواب ناشی از عوامل مختلف بسیار کوچک به نظر می‌رسد. با وجود این، باید به این نکته مهم تاکید کرد که برآوردهای موجود در خصوص اثر عوامل مختلف بر مدت زمان خواب، با ثابت نگه‌داشتن مابقی عوامل انجام گرفته است. برای مثال، کارمندی که ساعت کاری شناوری دارد، روزانه بین 30 تا 60 دقیقه زمان برای رسیدن به محل کارش صرف می‌کند و در معرض ریسک‌های فیزیولوژیک نظیر استرس‌ها و فشارهای زمانی غیرواقعی قرار دارد، به طور متوسط روزانه 5 /28 دقیقه کمتر از کارمندی با ساعت کاری منظم، بدون استرس‌های کاری و در فاصله کمتر از 15 دقیقه‌ای تا محیط کار، می‌خوابد که این میزان، معادل 173 ساعت در سال کمبود خواب خواهد بود.

ریسک مرگ‌ومیر ناشی از کم‌خوابی

بررسی‌های انجام‌شده در خصوص رابطه میان‌مدت زمان خواب و مرگ‌ومیر نشان می‌دهد در هر زمانی، هر فردی که به طور متوسط کمتر از 6 ساعت در روز بخوابد، 13 درصد بیشتر از افرادی که بین 6 تا 9 ساعت در شبانه‌روز می‌خوابند (مقدار خواب کافی برای سلامت) با خطر مرگ مواجه‌اند. علاوه بر این، افرادی که 6 تا 7 ساعت در شبانه‌روز می‌خوابند، حدود هفت درصد از افرادی که خواب کافی دارند با ریسک مرگ روبه‌رو هستند. این مرگ‌ومیر دربرگیرنده تمام علت‌های مرگ نظیر حوادث رانندگی، سکته، سرطان و بیماری‌های قلبی، عروقی می‌شود.

هزینه‌های کم‌خوابی برای کارفرمایان

یافته‌های تجربی نشان می‌دهد کارمندانی که کمتر از 6 ساعت در روز می‌خوابند در مقایسه با افرادی با مدت زمان خواب 7 تا 9 ساعت حدود 4 /2 درصد با افت بهره‌وری بیشتری مواجه می‌شوند و آنهایی که 6 تا 7 ساعت در روز برای خواب کنار می‌گذارند با کاهش بهره‌وری 5 /1درصدی در مقایسه با افرادی با مدت زمان خواب مناسب روبه‌رو می‌شوند. به منظور درک بهتر این ارقام، فرض کنید در یک‌سال 250 روز کاری وجود داشته باشد، این بدان معناست که کارمندانی با ساعات خواب کمتر از 6 ساعت در روز در مقایسه با افرادی که بین 7 تا 9 ساعت می‌خوابند، در طول سال تقریباً شش روز کاری را به دلیل غیبت یا حضور غیربهینه در محیط کار از دست می‌دهند؛ این رقم برای افرادی که بین 6 تا 7 ساعت در روز می‌خوابند معادل 7 /3 روز کاری خواهد بود.

با در نظر گرفتن توزیع مدت زمان خواب و همچنین جمعیت نیروی کار در پنج کشور مختلف OECD، میزان ساعت‌های کاری از دست‌رفته در هر سال محاسبه شده که آن را در جدول2 مشاهده می‌کنید.

برای مثال، در مقیاس سالانه، ایالات‌متحده در مجموع چیزی حدود 23 /1 میلیون روز کاری را به دلیل کم‌خوابی از دست خواهد داد. رقمی که معادل 9 /9 میلیون ساعت کاری خواهد بود. چنین الگویی در ژاپن نیز مشاهده می‌شود به طوری که این کشور نیز به طور متوسط 6 /0 میلیون روز کاری یا 8 /4 میلیون ساعت کاری را در سال از دست می‌دهد. این مقادیر در بریتانیا و آلمان 2 /0 میلیون روز (65 /1 میلیون ساعت کاری) خواهد بود. در میان کشورهای OECD، کانادا با از دست دادن تنها 08 /0 میلیون روز کاری (6 /0 میلیون ساعت کاری)، کمترین میزان ساعت کاری از دست‌رفته ناشی از کم‌خوابی را به خود اختصاص داده است.

ضرر اقتصادی

به منظور برآورد هزینه‌های اقتصادی کم‌خوابی، یک مدل کلان اقتصادی سفارشی ارائه ‌شده که عوامل متنوعی را در اقتصاد شبیه‌سازی می‌کند. این عوامل شامل افراد، شرکت‌ها و دولت و تعامل‌شان با یکدیگر در طول زمان می‌شود. در این رویکرد تحلیلی، اثر کم‌خوابی بر عرضه واحدهای نیروی کار موثر که افراد در اقتصاد ارائه می‌دهند، مورد بررسی قرار گرفته است. در حقیقت، عرضه نیروی کار از طریق سه مکانیسم بهره‌وری و مرگ‌ومیر مرتبط تحت تاثیر قرار می‌گیرد.

نخست، افراد به دلیل کم‌خوابی احتمال مرگ بیشتری نسبت به افرادی که روزانه بین 7 تا 9 ساعت می‌خوابند دارند و همین موضوع می‌تواند موجب کاهش جمعیت نیروی کار شود. دوم، کارگرانی که با کمبود خواب مواجه‌اند با احتمال بیشتری در مقایسه با دیگران ممکن است در محیط کار حاضر نشوند یا عملکرد ضعیف‌تری داشته باشند. موضوعی که منجر به افت بهره‌وری برای هر واحد نیروی کار عرضه‌شده در اقتصاد می‌شود. سوم، عملکرد تحصیلی شبه‌بهینه در سال‌های جوانی که ناشی از کمبود خواب بوده است می‌تواند مانعی برای پیشرفت مهارت‌های فرد شود. در این پژوهش، این اثر سرمایه انسانی با مدل‌سازی تغییرات موجود در توزیع مهارت در زمانی که فرد نوجوان وارد بازار کار شده است، محاسبه می‌شود.

در مرحله اول، مدل پیش‌بینی اقتصادی هر کدام از این پنج کشور را تحت شرایط موجود یا سناریوی پایه شبیه‌سازی می‌کند. در گام دوم، تحت سناریوهای مختلف «چه می‌شود اگر» (در مقایسه با وضع موجود)، این مدل پیش‌بینی می‌کند که اگر تعداد افرادی که با کم‌خوابی مواجه‌اند در اقتصاد کم شود، تولید اقتصادی و بهره‌وری نیروی کار چگونه تحت‌تاثیر قرار خواهند گرفت. در واقع در این سناریو این موضوع مورد بررسی قرار می‌گیرد که اگر همه افراد خواب کافی داشته باشند، تولید اقتصادی چقدر بیشتر خواهد شد؟

به طور ویژه، سناریوی اول در این تجزیه و تحلیل نشانگر سناریوی خوش‌بینانه است به صورتی که تمامی افراد کم‌خواب، به اندازه کافی بخوابند (بین 7 تا 9 ساعت). سناریوی دوم کمتر ایده‌آل بوده و این‌گونه مطرح می‌شود که افراد دچار کم‌خوابی (کمتر از 6 ساعت) روزانه بین 6 تا 7 ساعت بخوابند. سناریوی سوم نیز مشابه سناریوی دوم است با این تفاوت که پیش‌بینی می‌کند اگر افرادی که بین 6 تا 7 ساعت می‌خوابند تصمیم بگیرند هر روز بین 7 تا 9 ساعت بخوابند، چه سودی به اقتصاد خواهد رسید.

پیش‌بینی‌های اقتصادی انجام‌شده در این گزارش نشان می‌دهد که ایالات‌متحده بیشترین ضرر اقتصادی سالانه را متحمل خواهد شد (چیزی بین 280 تا 411 میلیارد دلار وابسته به سناریوهای مختلف) که ناشی از اندازه اقتصاد این کشور خواهد بود و پس از آمریکا ژاپن هزینه‌ای معادل 88 تا 138 میلیارد دلار را پرداخت خواهد کرد. با وجود این، به نسبت اندازه کل اقتصاد، برآورد می‌شود ضرر اقتصادی ژاپن در واقع بزرگ‌تر از ایالات‌متحده باشد (بین 56 /1 تا 28 /2 درصد برای آمریکا و 86 /1 تا 92 /2 درصد برای ژاپن). این در حالی است که میزان ضرر برای بریتانیا (36 /1 تا 86 /1 درصد)، آلمان (02 /1 تا 56 /1 درصد) و کانادا (85 /0 تا 56 /1 درصد) پیش‌بینی شده است.

این در حالی است که برآورد می‌شود با توجه به اثر کم‌خوابی بر افزایش مرگ‌ومیر و کاهش عرضه نیروی کار، میزان هزینه‌های کلی در سال‌های آینده تحت سناریوهای مختلف افزایش یابد. در واقع، مرگ یک کارگر تنها در همان سال اثر خود را نمی‌گذارد بلکه در سال‌های بعدی نیز به دلیل افت زاد و ولد بالقوه، برای اقتصاد هزینه‌هایی در بر خواهد داشت. برای مثال هزینه‌های کم‌خوابی در سال 2020 برای آمریکا حدود 299 تا 433 میلیارد دلار خواهد بود و این میزان تا سال 2030 به 318 تا 456 میلیارد دلار افزایش خواهد یافت. به طور کلی، پایین‌ترین میزان هزینه‌ها در سناریوی دوم مشاهده شده است، سناریویی که فرض می‌کند افرادی که بین 6 تا 7 ساعت در روز می‌خوابند با خطر افزایش مرگ‌ومیر مواجه نبوده و ساعات کاری بیشتری را به دلیل بهره‌وری کم یا غیبت در محیط کار از دست نمی‌دهند. هزینه‌های مربوط به هر سناریو با جزئیات بیشتر در جدول 3 گردآوری شده است.

یافته‌های تجزیه و تحلیل اقتصادی این گزارش نشان می‌دهد، سطوح بهره‌وری پایین‌تر و ریسک مرگ‌ومیر بالاتر ناشی از کم‌خوابی می‌تواند ضررهای اقتصادی قابل‌توجهی به اقتصادهای مدرن وارد کند. برای مثال، کم‌خوابی میان جمعیت مردم پنج کشور OECD سالانه هزینه‌ای معادل 680 میلیارد دلار بر تولیدات اقتصادی آنها خواهد داشت و با فرض ثابت ماندن نسبت افرادی که با مشکل کم‌خوابی مواجه‌اند این هزینه‌ها در طول زمان افزایش خواهد یافت. در مجموع، کم‌خوابی با تاثیر منفی بر سلامت و رفاه افراد اثرات مخربی بر عملکرد شغلی افراد خواهد گذاشت که در نهایت منجر به ضررهای اقتصادی بزرگی می‌شود.

برای حل مشکل کم‌خوابی چه می‌توان کرد؟

خواب یکی از نیازهای اساسی بشر و هم‌تراز با مواد غذایی است. به منظور بقای نسل بشر همه ما به میزانی از خواب نیاز داریم چراکه کمبود خواب شدید در درازمدت می‌تواند منجر به مرگ شود. با وجود این، برخلاف آگاهی زیاد جوامع بشری از نیازمندی انسان به مواد غذایی، هدف از خواب همچنان موضوع بسیاری از پژوهش‌های علمی به حساب می‌آید. داستان‌های متعددی در خصوص تاجران، مدیرعامل‌ها و سران دولت‌ها وجود دارد که نشان می‌دهد بسیاری از آنها به دلیل فشارهای کاری یا به کل نمی‌خوابند یا از کم‌خوابی رنج می‌برند. مارگارت تاچر، نخست‌وزیر سابق بریتانیا، مدعی بود «خواب برای افراد ترسو»ست و او تنها به زمان کمی برای خواب نیاز دارد، غافل از آنکه خبر نداشت که کمبود خواب و خواب نامنظم می‌تواند اثرات نامطلوبی برای کل جامعه به همراه داشته باشد. کمبود خواب منجر به نتایج سلامت ضعیف‌تری می‌شود. این نتایج سلامت خطر ابتلا به شرایط حادی نظیر دیابت، فشار خون بالا، حمله‌های قلبی، اختلالات روانی و همچنین افسردگی و عصبانیت را افزایش می‌دهد. پژوهش‌های مختلف همچنان نشان می‌دهد که تداوم کم‌خوابی منجر به تصمیم‌گیری‌های ضعیفی می‌شود. کم‌خوابی همچنین بر عملکرد ذهنی و شناختی افراد تاثیر گذاشته و می‌تواند موجب بروز خطاهایی در وظایف محوله افراد شود. این خطاها می‌تواند شامل خطاهای پزشکی و حتی عدم تمرکز در رانندگی شود. خواب ناکافی می‌تواند همچنین موجب مشکلات اجتماعی عمیقی شود. همان‌طور که در این گزارش اشاره شد، کمبود خواب می‌تواند در نهایت منجر به درآمد کمتر و افزایش خطر ابتلا به مشکلات بهداشتی شود. کم‌خوابی همچنین به گسترده‌تر شدن نابرابری در جوامع می‌انجامد. سطوح بهره‌وری پایین‌تر و افزایش ریسک مرگ‌ومیر ناشی از کم‌خوابی هزینه‌ای معادل 680 میلیارد دلار در پنج کشور توسعه‌یافته OECD در بر خواهد داشت. بنابراین، حل مشکل کم‌خوابی می‌تواند موجب ایجاد شرایط «برد-برد» هم برای کارمندان، هم برای کارفرمایان و هم برای کل جامعه شود.

به منظور بهبود شرایط خواب در کل جامعه، این گزارش چندین توصیه برای افراد، کارفرمایان و مقامات دولتی ارائه کرده است که برخی از مهم‌ترین آنها در جدول 4 گردآوری شده‌اند.