بـریده روزنامه‌ها (اجتماعی)
مدال‌آور کولبر
قانون نوشت: طاها عاشق دوندگی است و شب‌ها خواب مدال طلای قهرمانی جهان را می‌بیند، اما سپیده‌دمان قد نحیف او زیر بار کولبری خم می‌شود. جوان 23ساله مریوانی که یک مدال نقره آسیا در فکوکا ژاپن در سال 2014، هفت مدال طلای استانی و یک مدال نقره کشوری بر دیوار اتاق تاریک فقر آویزان کرده، از سال 90 ورزش دوندگی را به صورت حرفه‌ای آغاز کرده است. طاها غفاری سال 94 در مقطع کاردانی تربیت‌بدنی از دانشگاه آزاد سنندج فارغ‌التحصیل شد و بعد از پایان خدمت سربازی به کولبری روی آورد. او با 68 کیلو وزن بیش از 40 کیلو بار به دوش می‌کشد و هشت کیلومتر می‌رود تا 160 هزار تومان حق‌الزحمه کولبری بگیرد.
سود سرشار کپی کتاب
فرهیختگان نوشت: فردی که همین چند هفته پیش برای کپی کتاب دستگیر شده، مدت زیادی در همین حوزه فعالیت داشته است. او چند سال پیش در خیابان انقلاب انباری خریده و وقتی متوجه شده با چاپ کتاب‌های کپی می‌تواند پول خوبی به دست بیاورد، شبکه‌ای از افراد فامیل و دوستانش راه‌اندازی کرده است. یک نفر مسوول شناسایی کتاب‌های پرفروش شده و بعد به چاپ و پخش کتاب‌ها در کل کشور اقدام کرده‌اند. این فرد با پول‌هایی که از این طریق به دست آورده، یک پاساژ در تهران خریده و به قول خودش همین کتابی که برای هیچ‌کس نان نداشته، برای او آورده زیادی داشته است. همراه این فرد هفت نفر دیگر هم تحت تعقیب قرار گرفته‌اند.
هشدار درباره مخاطرات واردات زباله
خراسان به نقل از علی مریدی، سرپرست دفتر آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست کشور، درباره ورود 25 هزار تن زباله به ایران از طریق کشورهای همسایه نوشت: این واردات در حالی صورت می‌گیرد که در ایران انواع و اقسام زباله‌ها در طبیعت رها شده‌اند و به صورت غیراصولی در محیط دفع می‌شوند. وقتی در کشور، با رها شدن پلاستیک و پت روبه‌رو هستیم چرا اینها جمع نشود و به دست کارخانه‌های بازیافت نرسد و واردات داشته باشیم؟ آخال و کاغذ مصرف‌شده نیز زباله‌های تجدیدپذیر هستند و آنها را هم از کشورهای همسایه وارد می‌کنیم. بحث دیگر واردات باتری‌های فرسوده است که اگرچه ارزش اقتصادی دارد ولی سرب درون آنها ما را با مخاطرات زیست‌محیطی روبه‌رو می‌کند.
اذعان وزارت بهداشت به بی‌اخلاقی در نظام درمانی
ایسنا درباره خروج برخی داروهای شیمی‌درمانی از شمول بیمه به نقل از ایرج حریرچی، سخنگوی وزارت بهداشت، نوشت: طبق قانون، وقتی داروی تولید داخلی باکیفیت وارد بازار می‌شود، باید واردات داروهای مشابه خارجی آن به حداقل برسد. بیمه‌ها هم داروی داخلی مورد تایید مراجع علمی را تحت پوشش قرار می‌دهند. برخی از مردم فکر می‌کنند داروی خارجی بهتر از داروی داخلی است، در حالی که برخی داروهای خارجی حتی با مهر اروپایی ساخت کشورهای درجه دوم و سوم است. برخی از واردکنندگان و شرکت‌های خارجی با بی‌اخلاقی به تجویزکنندگان وعده‌های مالی می‌دهند و برایشان به اسم دوره آموزشی سفرهای خارجی ترتیب می‌دهند. متاسفانه تعداد اندکی از تجویزکنندگان هم با آنها همکاری و ادعا می‌کنند که داروی داخلی مناسب نیست.
