جایگزین‌های فوکر

دهمین و یازدهمین هواپیمای برجامی (ای.تی.آر 72‌سری 600) شنبه گذشته در فرودگاه مهرآباد به زمین نشستند. پیش از این، ششم مهرماه امسال نیز دو فروند هواپیمای ای.‌تی.‌آر به ناوگان هوایی ایران ایر ملحق شده بود. علاوه بر این، چهار فروند ای.تی.آر هم 27 اردیبهشت‌ماه امسال وارد شده بود که ورود این هشت فروند هواپیما در امسال به واسطه قرارداد خرید 20 فروند هواپیمای ای.تی.آر است که فروردین‌ماه سال گذشته منعقد شده بود. این سری از هواپیماها توانایی طی کردن مسافت بین 1500 تا 1600 کیلومتر را دارند و می‌توانند در پروازهای داخلی میان فرودگاه‌های کوچک ایران مورد استفاده قرار گیرند. طبق گزارش ایرنا، در واقع این هواپیماها قرار است در خطوط هوایی داخلی جایگزین برخی از فرسوده‌ترین هواپیماهای موجود نظیر انواع فوکر و MD (مک‌دانل داگلاس) شوند که سال‌هاست در خطوط پروازی داخلی مشغول رفت‌وآمد هستند.

فرزانه شرف‌بافی، مدیرعامل شرکت هواپیمایی ایران‌ایر در حاشیه مراسم ورود هواپیماهای جدید به ایران اعلام کرد که علاوه بر این هشت فروند هواپیمای وارد‌شده، این انتظار وجود دارد که در سال ۲۰۱۸ میلادی نیز ۱۲ فروند هواپیمای دیگر از شرکت ای.تی.آر به ایران تحویل شود. به گفته وی، «با ورود دو هواپیمای جدید میانگین سنی هواپیماهای ایران‌ایر از 1 /21 به 2 /20 سال کاهش پیدا کرده است.»

همچنین با احتساب هواپیماهای جدید واردشده به کشور، تعداد هواپیماهای برجامی اضافه‌شده به ناوگان کشور به ۱۱ فروند رسید. در مجموع ایران‌ایر در قالب سه توافق جداگانه، ۱۰۰ فروند ایرباس، ۸۰ فروند بوئینگ و ۲۰ فروند ATR خریداری خواهد کرد. طبق اظهارات اصغر فخریه‌کاشان،‌ قائم‌مقام وزیر راه و شهرسازی در امور بین‌الملل، «در قراردادهایی که ایران‌ایر با سه شرکت هواپیماساز ایرباس، بوئینگ و ATR بسته است، این شرکت‌ها متعهد شده‌اند بخشی از هواپیماهای این قراردادها را تامین فاینانس کنند که البته رقم آنها و شرایطشان نسبت به فاینانس‌های معمول قدری متفاوت است.» به گزارش ایسنا وی توضیح داد: «آنچه از سوی شرکت‌های هواپیماساز به عنوان فاینانس مطرح می‌شود، به بک‌استاپ فاینانس معروف است. یعنی وقتی خریدار نتواند فاینانس را از محل دیگری تامین کند، این شرکت‌ها خود فرآیند تامین مالی را اجرایی می‌کنند که برایشان سود بیشتری دارد و مدت زمان آن نیز کوتاه‌تر است. البته به دنبال این هستیم که جدای از تعهداتی که این شرکت‌ها در قرارداد خود آورده‌اند، فاینانس را از محل دیگری تامین کنیم که زمان بازپرداخت آن از ۱۰ سال به ۱۲ تا ۱۸ سال افزایش پیدا کند.»