تاریخ انتشار:
حلقه موافقان و مخالفان وزیر پیشنهادی کار
جایگاه امنیتی با تفکرات چپ اقتصادی
حلقه مخالفان ربیعی همان حلقه مخالفان زنگنه و حجتی و آخوندی است. با این تفاوت که اعضای کمیسیون اجتماعی را هنوز نتوانسته با خود همراه کند.
حلقه مخالفان ربیعی همان حلقه مخالفان زنگنه و حجتی و آخوندی است. با این تفاوت که اعضای کمیسیون اجتماعی را هنوز نتوانسته با خود همراه کند. می‌گویند او نه دیدگاه اقتصادی دارد و نه دیدگاه مناسب به حوزه کار. مخالفانش بیشتر سیاسی هستند اما در این مخالفت اکثریت کمیسیون اجتماعی او را همراهی می‌کنند. در اخبار سایت‌ها تیتروار آمده بود که ربیعی موفق از کمیسیون اجتماعی بیرون آمد اما در نظرسنجی که «تجارت فردا» از اعضای کمیسیون اجتماعی کرد هنوز مخالفان جدی وی در این کمیسیون از نظر خود برنگشته بودند. همراهی این افراد از سوی چهره‌های سیاسی اصولگراست و عموماً هم از سوی سیاسیونی که یا پایداری‌های مجلس هستند یا نمایندگانی با سابقه امنیتی در وزارت اطلاعات و سپاه. چنانچه مخالفان ربیعی از لحاظ فراوانی بعد از کمیسیون اجتماعی متعلق به کمیسیون امنیت ملی است.
او در زمان وزارت آقای دری‌نجف‌آبادی معاون پارلمانی وزارت اطلاعات بوده است و بعد از آن در دوره یونسی موظف می‌شود اقداماتی را در مورد برخورد با عاملان قتل‌های زنجیره‌ای انجام دهد. موضوعی که به شدت از سوی طیف روح‌الله حسینیان در مجلس به آن اشاره می‌شود. از سوی دیگر حسینیان هم به دلیل ماجرای برخورد ربیعی با سعید امامی، در راهروهای مجلس در حال رایزنی برای رای نیاوردن ربیعی است. که در این مورد برخی از نزدیکان وی مانند کوچک‌زاده و رسایی و سالک هم همراهی‌اش می‌کنند. به عنوان نمونه مهدی کوچک‌زاده به «تجارت فردا» می‌گوید: «ما حرف‌مان به آقای ربیعی را در رای منفی که به او می‌دهیم نشان می‌دهیم. ایشان متهم است که بسیاری از نیروهای خدوم و سربازان گمنام را به اسم پاکسازی به خاطر علایق و مرزبندی‌های سیاسی از این مجموعه پاکسازی کرده است.»
همچنین آصفری عضو سپاهی کمیسیون امنیت ملی هم به تجارت فردا می‌گوید: «علی ربیعی به شدت به آقای خاتمی نزدیک است و یکی از کوپن‌های آقای خاتمی محسوب می‌شود. چرا باید وزیری که بعد امنیتی و اطلاعاتی دارد و از قضا از افراد نزدیک به خاتمی است را به عنوان وزیر یکی از کلیدی‌ترین وزارتخانه‌ها انتخاب کنیم؟»
در مورد ربیعی در مجلس شب‌نامه هم پخش شده است. در بخشی از این شب‌نامه‌ها به سخنان آقای فلاحیان وزیر اسبق اطلاعات در گفت‌و‌گو با یکی از روزنامه‌ها اشاره شده و آمده: «فلاحیان نیز در مصاحبه‌ای با روزنامه جام‌جم از تدریس او در دانشگاه امام باقر (علیه‌السلام) که زیر نظر وزارت اطلاعات است به عنوان استاد عملیات روانی یاد می‌کند.» فلاحیان در مصاحبه‌ای نیز از چگونگی خروج وی از وزارت و رفتن به شورای امنیت ملی این‌گونه می‌گوید: «علی ربیعی از بچه‌های خانه کارگر و از بچه‌های چپ بود. یک مقطعی شد مدیرمسوول روزنامه کار و کارگر. در عین حال در وزارت اطلاعات هم بود. ما بهش گفتیم دیگر نمی‌شود که در اطلاعات بمانی. چون رفتی در یک گروه سیاسی. یا آن را انتخاب کن و یا وزارت را. او هم خیلی با من بد شد. علی‌ایحال وقتی کنارش گذاشتیم آقای حسن روحانی او را برد به دبیرخانه شورای امنیت. بعد از انتخابات آقای خاتمی می‌خواست او را وزیر کار بگذارد و خیلی روی این مساله اصرار داشت؛ و در هر حال ربیعی وزیر کار نشد. یکهو گفتند بشود دبیر شورای امنیت. بالاخره با لابی‌‌های پشت پرده قرار شد که حالا رسماً دبیر همین آقای روحانی باشد ولی مسوول اجرایی شورای امنیت عباد شود. البته این پست عباد بسیار کلیدی است در امنیت کشور.» همچنین در بخشی دیگر از این شب‌نامه به قول آقای دری‌نجف‌آبادی آورده‌اند که عباد از نزدیکان خاتمی بوده و... حسینیان هم از ربیعی در این شب‌نامه این طور یاد کرده است: «اوایل تشکیل وزارت اطلاعات چندین سال نماینده دادستان در وزارت اطلاعات بودم و از تمام عملکردهای ایشان با‌خبر هستم. در حقیقت من و آقای محسنی‌اژه‌ای به خاطر عملکردهای خشونت‌آمیز آقای ربیعی، سعید حجاریان و امثال اینها نتوانستیم آنجا بمانیم ...»
این یک بعد از مخالفان علی ربیعی برای تصدی وزارت کار است. بعد دوم مخالفت‌ها به همراهی وی با میر‌حسین موسوی برمی‌گردد. فردی که در بسیاری از برنامه‌ها در کنار آقای موسوی حضور داشت و عکس‌هایی از همین همراهی‌ها هفته گذشته از سوی برخی از نمایندگان به همکاران‌شان نشان داده می‌شد. هر چند مدافعان ربیعی این مسائل را یکسری حاشیه‌های سیاسی ساخته و پرداخته برخی تصفیه حساب‌های سیاسی عنوان می‌کنند و تاکید دارند که نباید اکثریت مجلس توسط این گروه اقلیت تحت تاثیر قرار بگیرد.
عباس صلاحی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی معتقد است علی ربیعی وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی دارای سوابق مرتبط با وزارت کار است که به همین دلیل برای این وزارتخانه کاملاً مناسب است. او برخلاف کاشانی همکارش در کمیسیون اجتماعی مجلس می‌گوید: «حضور در خانه کارگر و سابقه مشاور اجتماعی رئیس‌جمهور در دولت اصلاحات دارای یک رزومه کاری کاملاً مرتبط با وزارت کار است. به همین دلیل آقای ربیعی یکی از گزینه‌های بسیار خوب برای تصدی مسوولیت این وزارتخانه است که به نظر نمی‌رسد برای گرفتن رای اعتماد از مجلس مشکلی داشته باشند.» اما در مقابل الیاس طاهری عضو کمیسیون صنایع و معادن می‌گوید حمایت خانه کارگر از ربیعی یک حمایت سیاسی است، نه صنفی. کاشانی عضو کمیسیون اجتماعی هم به «تجارت فردا» می‌گوید: «باید وزیر از مجموعه وزارت کار و تعاون و رفاه انتخاب می‌شد؛ مدیری آشنا با مشکلات داخلی وزارتخانه.» حسین طلا هم با این طیف همراهی می‌کند. او به «تجارت فردا» می‌گوید: «ربیعی فرد قوی است و باید در شورای عالی امنیت ملی برای آقای روحانی کار کند و وزارت کار، مردی می‌خواست که به مشکلات این حوزه آشنایی داشته باشد. من با کارگران صحبت کردم. آنها از اینکه یک وزیر امنیتی را متصدی وزارتخانه کنند، نگرانند. چه کسی تضمین می‌کند مدیران آقای ربیعی از بدنه امنیتی انتخاب نشوند؟ اگر آقای ربیعی همکاران سابق خود در وزارت اطلاعات را به وزارت کار ببرد، آیا سندیکای کارگری احساس آرامش می‌کند؟»
عباس قائد رحمت، رئیس کارگروه اشتغال کمیسیون اجتماعی هم به «تجارت فردا» می‌گوید: «من به ربیعی رای می‌دهم اما واقعاً حیف شد که ایشان را برای این سمت انتخاب کردند. ربیعی فرد ناآشنایی در وزارت کار بوده و هست. مطمئنم وزارتخانه با او همراهی نمی‌کند.»
جعفری عضو کمیسیون آموزش مجلس هم به «تجارت فردا» می‌گوید: «جنبش کارگری می‌گوید ایشان از کارگری شروع کرده و مدیر شده. اما آن طور که ما می‌دانیم ایشان اول سپاه بودند و بعد هم وزارت اطلاعات و ریاست‌جمهوری، اصلاً با فضای کارگری فاصله دارد. کاملاً فرد آکادمیک است. اقتصادی‌ترین وزارتخانه را نباید دست یک فرد امنیتی داد. ایشان حاشیه‌هایی دارد مثل داستان‌های سیاسی و اجتماعی و موضع‌گیری‌های 88. نباید به او رای داد.» اسماعیل‌نیا عضو کمیسیون کشاورزی مجلس هم معتقد است: «در مورد ربیعی بسیاری از نمایندگان هنوز نظر نهایی را نگرفتند و در حال بررسی هستیم. اما ایشان بیشتر سیاسی هستند و تندرو بوده‌اند. اما آقای روحانی می‌گوید اعتدال. به همین دلیل این انتخاب شبهه‌ناک است.» برومند روحانی هم حرف‌هایی مشابه وی را مطرح می‌کند: «من از دوره سوم مجلس ایشان را می‌شناسم. وقتی که معاون پارلمانی وزیر اطلاعات بود. ایشان تندرو است.»
اما پورابراهیمی از اعضای کمیسیون اقتصادی مجلس می‌گوید ربیعی کاملاً نگاه اقتصادی دارد و می‌تواند به خوبی وزارت کلیدی کار و رفاه را مدیریت کند. وی می‌گوید با رفتن او به این وزارتخانه بسیاری از مفاسدی که در تامین اجتماعی رخ داده، برچیده می‌شود. ایرج ندیمی هم می‌گوید ربیعی را باید در قامت وزیر اقتصادی کابینه دید و در موردش ارزیابی کرد: «او وزیر بسیار خوبی برای این وزارتخانه است. به حاشیه‌های سیاسی ایشان چه کار دارند؟ هر وقت قرار بود ایشان را به عنوان وزیر کشور معرفی کنند بیاییم و بگوییم در اتفاقات کوی دانشگاه فلانی چنین رفتاری کرد. اما الان جای این حرف‌ها نیست. او برنامه قوی برای وزارت کار دارد و باید برای این سمت انتخاب شود.» حسن سبحانی‌نیا هم از مدافعان ربیعی است. او عضو هیات رئیسه است و مانند سید‌شریف حسینی عضو کمیسیون صنایع مجلس می‌گوید: «ربیعی مدیر قوی است و به راحتی می‌تواند برنامه‌های آقای روحانی را برای وزارت کار اجرایی کند.» حسینی هم او را به خاطر تفکرات چپ اقتصادی یک وزیر ایده‌آل برای طبقه کارگری می‌داند. اسماعیلی عضو کمیسیون امنیت ملی هم می‌گوید: «نیاز به بررسی بیشتر است. اگر در مورد سال‌های 1378 و 1388 ایشان سندی دال بر ضدیت با نظام پیدا نکنیم، گزینه مناسبی است.»
با این اوصاف ربیعی هم در روز رای‌گیری با چالش‌هایی روبه‌رو خواهد بود.
او در زمان وزارت آقای دری‌نجف‌آبادی معاون پارلمانی وزارت اطلاعات بوده است و بعد از آن در دوره یونسی موظف می‌شود اقداماتی را در مورد برخورد با عاملان قتل‌های زنجیره‌ای انجام دهد. موضوعی که به شدت از سوی طیف روح‌الله حسینیان در مجلس به آن اشاره می‌شود. از سوی دیگر حسینیان هم به دلیل ماجرای برخورد ربیعی با سعید امامی، در راهروهای مجلس در حال رایزنی برای رای نیاوردن ربیعی است. که در این مورد برخی از نزدیکان وی مانند کوچک‌زاده و رسایی و سالک هم همراهی‌اش می‌کنند. به عنوان نمونه مهدی کوچک‌زاده به «تجارت فردا» می‌گوید: «ما حرف‌مان به آقای ربیعی را در رای منفی که به او می‌دهیم نشان می‌دهیم. ایشان متهم است که بسیاری از نیروهای خدوم و سربازان گمنام را به اسم پاکسازی به خاطر علایق و مرزبندی‌های سیاسی از این مجموعه پاکسازی کرده است.»
همچنین آصفری عضو سپاهی کمیسیون امنیت ملی هم به تجارت فردا می‌گوید: «علی ربیعی به شدت به آقای خاتمی نزدیک است و یکی از کوپن‌های آقای خاتمی محسوب می‌شود. چرا باید وزیری که بعد امنیتی و اطلاعاتی دارد و از قضا از افراد نزدیک به خاتمی است را به عنوان وزیر یکی از کلیدی‌ترین وزارتخانه‌ها انتخاب کنیم؟»
در مورد ربیعی در مجلس شب‌نامه هم پخش شده است. در بخشی از این شب‌نامه‌ها به سخنان آقای فلاحیان وزیر اسبق اطلاعات در گفت‌و‌گو با یکی از روزنامه‌ها اشاره شده و آمده: «فلاحیان نیز در مصاحبه‌ای با روزنامه جام‌جم از تدریس او در دانشگاه امام باقر (علیه‌السلام) که زیر نظر وزارت اطلاعات است به عنوان استاد عملیات روانی یاد می‌کند.» فلاحیان در مصاحبه‌ای نیز از چگونگی خروج وی از وزارت و رفتن به شورای امنیت ملی این‌گونه می‌گوید: «علی ربیعی از بچه‌های خانه کارگر و از بچه‌های چپ بود. یک مقطعی شد مدیرمسوول روزنامه کار و کارگر. در عین حال در وزارت اطلاعات هم بود. ما بهش گفتیم دیگر نمی‌شود که در اطلاعات بمانی. چون رفتی در یک گروه سیاسی. یا آن را انتخاب کن و یا وزارت را. او هم خیلی با من بد شد. علی‌ایحال وقتی کنارش گذاشتیم آقای حسن روحانی او را برد به دبیرخانه شورای امنیت. بعد از انتخابات آقای خاتمی می‌خواست او را وزیر کار بگذارد و خیلی روی این مساله اصرار داشت؛ و در هر حال ربیعی وزیر کار نشد. یکهو گفتند بشود دبیر شورای امنیت. بالاخره با لابی‌‌های پشت پرده قرار شد که حالا رسماً دبیر همین آقای روحانی باشد ولی مسوول اجرایی شورای امنیت عباد شود. البته این پست عباد بسیار کلیدی است در امنیت کشور.» همچنین در بخشی دیگر از این شب‌نامه به قول آقای دری‌نجف‌آبادی آورده‌اند که عباد از نزدیکان خاتمی بوده و... حسینیان هم از ربیعی در این شب‌نامه این طور یاد کرده است: «اوایل تشکیل وزارت اطلاعات چندین سال نماینده دادستان در وزارت اطلاعات بودم و از تمام عملکردهای ایشان با‌خبر هستم. در حقیقت من و آقای محسنی‌اژه‌ای به خاطر عملکردهای خشونت‌آمیز آقای ربیعی، سعید حجاریان و امثال اینها نتوانستیم آنجا بمانیم ...»
این یک بعد از مخالفان علی ربیعی برای تصدی وزارت کار است. بعد دوم مخالفت‌ها به همراهی وی با میر‌حسین موسوی برمی‌گردد. فردی که در بسیاری از برنامه‌ها در کنار آقای موسوی حضور داشت و عکس‌هایی از همین همراهی‌ها هفته گذشته از سوی برخی از نمایندگان به همکاران‌شان نشان داده می‌شد. هر چند مدافعان ربیعی این مسائل را یکسری حاشیه‌های سیاسی ساخته و پرداخته برخی تصفیه حساب‌های سیاسی عنوان می‌کنند و تاکید دارند که نباید اکثریت مجلس توسط این گروه اقلیت تحت تاثیر قرار بگیرد.
عباس صلاحی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی معتقد است علی ربیعی وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی دارای سوابق مرتبط با وزارت کار است که به همین دلیل برای این وزارتخانه کاملاً مناسب است. او برخلاف کاشانی همکارش در کمیسیون اجتماعی مجلس می‌گوید: «حضور در خانه کارگر و سابقه مشاور اجتماعی رئیس‌جمهور در دولت اصلاحات دارای یک رزومه کاری کاملاً مرتبط با وزارت کار است. به همین دلیل آقای ربیعی یکی از گزینه‌های بسیار خوب برای تصدی مسوولیت این وزارتخانه است که به نظر نمی‌رسد برای گرفتن رای اعتماد از مجلس مشکلی داشته باشند.» اما در مقابل الیاس طاهری عضو کمیسیون صنایع و معادن می‌گوید حمایت خانه کارگر از ربیعی یک حمایت سیاسی است، نه صنفی. کاشانی عضو کمیسیون اجتماعی هم به «تجارت فردا» می‌گوید: «باید وزیر از مجموعه وزارت کار و تعاون و رفاه انتخاب می‌شد؛ مدیری آشنا با مشکلات داخلی وزارتخانه.» حسین طلا هم با این طیف همراهی می‌کند. او به «تجارت فردا» می‌گوید: «ربیعی فرد قوی است و باید در شورای عالی امنیت ملی برای آقای روحانی کار کند و وزارت کار، مردی می‌خواست که به مشکلات این حوزه آشنایی داشته باشد. من با کارگران صحبت کردم. آنها از اینکه یک وزیر امنیتی را متصدی وزارتخانه کنند، نگرانند. چه کسی تضمین می‌کند مدیران آقای ربیعی از بدنه امنیتی انتخاب نشوند؟ اگر آقای ربیعی همکاران سابق خود در وزارت اطلاعات را به وزارت کار ببرد، آیا سندیکای کارگری احساس آرامش می‌کند؟»
عباس قائد رحمت، رئیس کارگروه اشتغال کمیسیون اجتماعی هم به «تجارت فردا» می‌گوید: «من به ربیعی رای می‌دهم اما واقعاً حیف شد که ایشان را برای این سمت انتخاب کردند. ربیعی فرد ناآشنایی در وزارت کار بوده و هست. مطمئنم وزارتخانه با او همراهی نمی‌کند.»
جعفری عضو کمیسیون آموزش مجلس هم به «تجارت فردا» می‌گوید: «جنبش کارگری می‌گوید ایشان از کارگری شروع کرده و مدیر شده. اما آن طور که ما می‌دانیم ایشان اول سپاه بودند و بعد هم وزارت اطلاعات و ریاست‌جمهوری، اصلاً با فضای کارگری فاصله دارد. کاملاً فرد آکادمیک است. اقتصادی‌ترین وزارتخانه را نباید دست یک فرد امنیتی داد. ایشان حاشیه‌هایی دارد مثل داستان‌های سیاسی و اجتماعی و موضع‌گیری‌های 88. نباید به او رای داد.» اسماعیل‌نیا عضو کمیسیون کشاورزی مجلس هم معتقد است: «در مورد ربیعی بسیاری از نمایندگان هنوز نظر نهایی را نگرفتند و در حال بررسی هستیم. اما ایشان بیشتر سیاسی هستند و تندرو بوده‌اند. اما آقای روحانی می‌گوید اعتدال. به همین دلیل این انتخاب شبهه‌ناک است.» برومند روحانی هم حرف‌هایی مشابه وی را مطرح می‌کند: «من از دوره سوم مجلس ایشان را می‌شناسم. وقتی که معاون پارلمانی وزیر اطلاعات بود. ایشان تندرو است.»
اما پورابراهیمی از اعضای کمیسیون اقتصادی مجلس می‌گوید ربیعی کاملاً نگاه اقتصادی دارد و می‌تواند به خوبی وزارت کلیدی کار و رفاه را مدیریت کند. وی می‌گوید با رفتن او به این وزارتخانه بسیاری از مفاسدی که در تامین اجتماعی رخ داده، برچیده می‌شود. ایرج ندیمی هم می‌گوید ربیعی را باید در قامت وزیر اقتصادی کابینه دید و در موردش ارزیابی کرد: «او وزیر بسیار خوبی برای این وزارتخانه است. به حاشیه‌های سیاسی ایشان چه کار دارند؟ هر وقت قرار بود ایشان را به عنوان وزیر کشور معرفی کنند بیاییم و بگوییم در اتفاقات کوی دانشگاه فلانی چنین رفتاری کرد. اما الان جای این حرف‌ها نیست. او برنامه قوی برای وزارت کار دارد و باید برای این سمت انتخاب شود.» حسن سبحانی‌نیا هم از مدافعان ربیعی است. او عضو هیات رئیسه است و مانند سید‌شریف حسینی عضو کمیسیون صنایع مجلس می‌گوید: «ربیعی مدیر قوی است و به راحتی می‌تواند برنامه‌های آقای روحانی را برای وزارت کار اجرایی کند.» حسینی هم او را به خاطر تفکرات چپ اقتصادی یک وزیر ایده‌آل برای طبقه کارگری می‌داند. اسماعیلی عضو کمیسیون امنیت ملی هم می‌گوید: «نیاز به بررسی بیشتر است. اگر در مورد سال‌های 1378 و 1388 ایشان سندی دال بر ضدیت با نظام پیدا نکنیم، گزینه مناسبی است.»
با این اوصاف ربیعی هم در روز رای‌گیری با چالش‌هایی روبه‌رو خواهد بود.
دیدگاه تان را بنویسید