تاریخ انتشار:
تردید خریداران در دقایق پایانی
اقبال پتروشیمی‌ها در وقت اضافه
بازار سهام در هفته آخر آبان‌ماه تحت تاثیر گزارش مالی شرکت‌ها و تصمیم مجلس در خصوص عدم اخذ عوارض یک درصد آلایندگی از پالایشگاه‌ها و واحدهای پتروشیمی با رشد مواجه شد
بازار سهام در هفته آخر آبان‌ماه تحت تاثیر گزارش مالی شرکت‌ها و تصمیم مجلس در خصوص عدم اخذ عوارض یک درصد آلایندگی از پالایشگاه‌ها و واحدهای پتروشیمی با رشد مواجه شد اما با نزدیک شدن به پایان هفته و نشست گروه 1+5 و ایران درباره موضوع هسته‌ای ایران بازار کمی محتاط‌تر شد و خریداران از خریدهای گسترده تا مشخص شدن نتیجه مذاکرات دست کشیدند و بازار در آخرین روز معاملاتی هفته با عرضه همراه شد و صف خرید بیشتر شرکت‌ها را آب کرد. این در حالی است که هر چه از ابتدای هفته به سمت پایان هفته می‌رفتیم اقبال گروه‌های کم‌ریسک بازار؛ بانکی‌ها و خودرویی‌ها و دارویی‌ها بیشتر می‌شد. در آخرین روز معاملاتی بازار، زمان معاملات نیم‌ساعت افزایش یافت. این اتفاق در شرایطی افتاد که سرمایه‌گذاران برای خرید، مردد بودند و این افزایش زمان معاملات چندان به چشم نیامد اما سهام شرکت‌های پتروشیمی به طور نسبی مورد توجه قرار گرفتند. در آخرین روز هفته معامله بلوکی تاپیکو با قیمت 580 تومان انجام شد. شنیده می‌شود بانک رفاه خریدار این بلوک بوده است. همچنین این هفته معامله عمده به ترانس در قیمت 360 تومان نیز صورت گرفت. شاخص کل در هفته منتهی به 29
آبان‌ماه 1491 واحد رشد کرد که بیشترین رشد شاخص در روز سه‌شنبه رقم خورد. روزی که در مجلس طرح اخذ عوارض یک‌درصدی آلایندگی محیط‌زیست از پالایشگاه‌ها و واحدهای پتروشیمی با انتقاد نمایندگان مواجه شد و با تاکید رئیس مجلس بر وارد بودن ایراد قانون اساسی بر این طرح و تصویب نمایندگان، از دستور کار خارج شد. این خبر رونق گروه پالایشی را در‌بر داشت. بدین ترتیب گروهی که طی هفته روند نزولی را طی کرده بود، با این خبر جان تازه‌ای گرفت و با صف خرید همراه شد. بیشتر سرمایه‌گذاران خرد در گروه پالایشی فعال هستند. اما در روز چهارشنبه با افزایش ریسک سیاسی بازار و نزدیکی به مذاکرات، این گروه نیز مورد عرضه قرار گرفتند و حتی پالایش نفت تبریز به منفی کشیده شد. بازار در هفته پایان آبان‌ماه بر گروه ساختمان متمرکز بود. گروه دارو نیز یک اصلاح کوچک را تجربه کرد ولی بلافاصله با گزارش‌های خوب شرکت‌های دارویی، در پایان هفته مورد توجه قرار گرفت. گروه پتروشیمی همچنان به دلیل نرخ خوراک مردد است. برخی شنیده‌ها حکایت از احتمال افزایش 140تومانی نرخ گاز دارد اما به نظر می‌رسد تا پایان سال این افزایش رخ ندهد. با این حال شرکت‌های پتروشیمی از شرایط
بنیادی خوبی برخوردارند و رشد چندانی نداشته‌اند. بزرگان این گروه در این هفته مورد عرضه قرار گرفتند و فارس و تاپیکو کمی عقب‌نشینی کردند اما پارسان کمترین رشد را در بین سه هلدینگ پتروشیمی داشت و در آخرین روز معاملاتی هفته تا آستانه صف خرید پیش رفت. گروه سیمان نیز یکی از گروه‌هایی بود که گاهی نقدینگی بازار را به سمت خود جلب می‌کرد. گزارش مالی شرکت‌های سیمانی بار دیگر توجه سرمایه‌گذاران را به این صنعت جلب کرد. در بین سیمانی‌ها؛ سیمان بهبهان، سیمان ایلام، سیمان قائن و سنیر پربازدهترینهای گروه بودند. در بین نمادها در گروه پالایش، شنفت بیشترین بازدهی را داشت. در گروه دارو، کیمیدارو با تعدیل 221درصدی پیش‌بینی سودش یکی از پربازدهترین نمادها در بازار با 122 درصد بود. در بین دارویی‌ها، داروسازی اسوه، دامین، اکسیر، دتماد، دیران و دابور پربازدهترینهای گروه بودند. در گروه کاشی و سرامیک، کساوه با تعدیل 63درصدی به بازار بازگشت و بازدهی 65درصدی را برای این سهم در هفته‌ای که گذشت به ارمغان آورد. کاشی پارس هم 118 درصد رشد قیمت را تجربه کرد. چینی ایران هم 20 درصد افزایش قیمت را ثبت کرد. در گروه پتروشیمی، شپدیس بعد از
تعدیل سود توانست نظر بازار را جلب کند و به همراه شخارک پربازدهترین نماد گروه شود. البته شاملا هم بازدهی خوبی داشت. در گروه قند؛ قهگمت و قشهد و در گروه غذایی، غچین رشد قیمت قابل توجهی داشتند؛ و در گروه زراعت، زمگسا پربازدهترین نماد بود. بازار سهام در هفته جاری منتظر نتیجه مذاکرات است تا روند خود را در روزهای پیش رو مشخص کند. با رکود بازارهای رقیب بازار سرمایه، نقدینگی زیادی وارد بازار شده است و بیش از 60 درصد از ارزش معاملات روزانه در اختیار سرمایه‌گذاران خرد است. این موضوع می‌تواند تاثیر رفتار هیجانی سرمایه‌گذاران را بر بازار بیشتر کند. در صورت مثبت بودن مذاکرات و حصول توافق بین اعضای گروه 1+5 و ایران، بازار با یک جهش همراه خواهد شد و هفته جاری بازار مثبتی را خواهیم داشت اما اگر توافقی حاصل نشود و مذاکرات ادامه‌دار شود، به نظر می‌رسد بازار با افزایش عرضه هیجانی مواجه شود که البته موقت خواهد بود و به سرعت بازار در مسیر طبیعی خود قرار می‌گیرد. آنچه اهمیت دارد آن است که سرمایه‌گذاران باید به دنبال سهامی با نسبت قیمت بر درآمد پایین باشند که از رشد بازار جا مانده باشد. این گونه سهام قابلیت رشد خوبی دارند.
زیرا اگر مذاکره‌کنندگان به اجماعی نرسند، سرمایه‌گذارانی که در سود هستند، اقدام به فروش سهام خود خواهند کرد ولی سهامی که از نظر بنیادی شرایط خوبی دارد و از رشد بازار جا مانده باشد، قابلیت رشد خواهد داشت.
دیدگاه تان را بنویسید