بازگشت به خانه

یک فرد با آگاهی از این موضوع، روز14ژانویه گفت: دل، سومین شرکت بزرگ سازنده کامپیوترهای شخصی، در حال گفت‌وگو درباره تصاحب اهرمی سهام شرکت‌های خصوصی TPGکپیتال و سیلور لیک است. سهام شرکت دل طی پنج سال گذشته در مقایسه با افزایش 8/3 درصدی شاخص استاندارد اند پورز 500، تا 43 درصد سقوط کرده است. یک خرید اهرمی (LBO)، دل را از فراز و نشیب‌های بازار سهام آزاد خواهد کرد. دل با کوچک شدن بازار پی‌سی (PC) و ناتوانی‌اش در انطباق با انتقال گسترده صنعتی به بخش تلفن همراه و محاسبات ابری، تاب و تحمل خود را از دست داده است. با خصوصی شدن دل، مایکل دل، مدیر اجرایی این شرکت، ممکن است بتواند انعطاف‌پذیری شرکتش را برای رقابت با اپل و سامسونگ الکترونیک افزایش دهد در حالی که با شرکت‌های اوراکل، سیسکوسیستمز و IBM در بازارتجهیزات دیتا سنتر مبارزه می‌کند. ریچ کوگل تحلیلگر نیدلهام می‌گوید: «این شرکت‌ها می‌توانند مقدار زیادی پول نقد طی سال‌های آتی به دست آورند و می‌توانند به شدت روی یک استراتژی پویا سرمایه‌گذاری کنند. عملکرد آنها در هر فصل توسط سرمایه‌گذاران عمومی عمیقاً مورد بررسی قرار نمی‌گیرد در حالی که این بررسی‌ها قبلاً صورت می‌گرفت.» مردم می‌گویند مذاکرات برای تصاحب همچنین می‌تواند در صورت شکست شرکت در حل و فصل تامین مالی و یا پیدا کردن راهی برای خروج سرمایه‌گذاری، از هم فرو بپاشد. یک چنین تصاحبی نیاز به همکاری برای تامین بیش از 20 میلیارد دلار در سهام و اوراق قرضه دارد. در این روز سهام دل در آلمان با بیش از 15 درصد افزایش به معادل 60/12 دلار رسید. روز قبل از آن نیز سهام این شرکت با 13 درصد افزایش به 29/12 دلار در نیویورک بسته شده بود.

استراتژی سخت: دل، بیش از 7/12 میلیارد دلار طی چهار سال گذشته خرج تامین تقاضای پی‌سی کرده است. هدف دل این است تا از مشتریان انبوه بخش محاسبات بر روی اینترنت با ابزار ذخیره‌سازی پیچیده، نرم‌افزار و خدمات مشاوره‌ای استقبال کند. در حالی که خروج از بخش رایانه‌های شخصی و لوازم الکترونیکی دیگر با میزان سود پایین، می‌تواند باعث افزایش سود، همچنین کاهش درآمد دل شود. آبهی لامبا تحلیلگر اوراق بهادار شرکت اوراق بهادار میزوهو ایالات متحده می‌گوید: دل می‌توانست این بده‌بستان را در صورتی که در هر فصل، مقروض سهامداران عمومی نمی‌شد، سریعاً انجام دهد. لامبا در ادامه می‌گوید: «دل می‌خواهد روی حدود دو‌سوم از کسب و کار خود تاکید کمتری داشته باشد (آنها را کنار بگذارد) و این یک استراتژی سخت برای فشار دادن است. هنگامی ‌که شما در بازار عمومی هستید، این یک استراتژی سخت برای بازی است.» مدیر عامل شرکت دل، کسی که این شرکت را با هزار دلار در سال 1984 تاسیس کرد، در دانشگاه تگزاس در اتاق خوابگاه خود، به عنوان یک فرد بسیار موفق جوان در عرصه صنعت دیده می‌شد. این شرکت در سال 1988 یک پیشنهاد عمومی اولیه داشت. بینش اصلی دل - امکان فروش دستگاه‌های پیشرفته پیچیده‌تر به طور کاراتر و راحت‌تر نسبت به اینکه قبلاً تصور می‌شد- به رونق 20 ساله این شرکت کمک کرده است.

نرخ بازگشت دل: با حذف واسطه‌ها و توسعه و بهبود تولید به طوری که شرکت‌ها و مصرف‌کنندگان دقیقاً همان پیکربندی پی‌سی را که می‌خواستند، دریافت کنند، دل توانست سهم بازار را به چنگ آورد و سودش را حتی با سودهای عملیاتی کمتری نسبت به رقبایی مانند IBM و شرکت کامپیوتری Compaq افزایش دهد. دل در سال 2004 پس از اینکه شرکت موضع قاطع بخش پی‌سی خود را نسبت به شرکت هیولت پاکارد از دست داد و بعد از اینکه درآمدش به کمتر از تخمین‌های اولیه کاهش یافت، نقش مدیرعاملی را به کوین رولینز، رئیس ارشد عملیاتی واگذار کرد، تنها برای اینکه به اوج خود در سال 2007 برگردد. در آن زمان هیات‌مدیره‌، در جست‌وجوی نرخ بازگشت خود در میان رسوایی حسابداری بود که بعد از آن به حل و فصل 100 میلیون دلاری با کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده منتج شد. پس از بازگشت دل، او علناً ​​در مورد کنار گذاشتن بخش کسب و کار پی‌سی خود صحبت‌هایی به میان آورده بود، در حالی که با استفاده از پول نقد حاصل از این بخش این شرکت سعی کرد سریعاً شرکت‌هایی را در بخش شبکه‌های کامپیوتری، ذخیره‌سازی و نرم‌افزار سازمانی خریداری کند.

تلاش برای طراحی: دل همچنین گفته است آماده می‌شود تا حرکت‌های چشمگیری را برای بازسازی‌های آینده شرکت انجام دهد. مدت کوتاهی پس از بازگشت، مدیر عامل شرکت، یک روز طراحان صنعتی را وارد شرکت کرد تا ایده‌هایی را برای چگونگی احیای نام تجاری این شرکت بدهند. گادی آمیت، بنیانگذار طراحی دل جدید ال‌ال‌سی، کسی که در آن روز حضور داشت، می‌گوید: من واقعاً تحت تاثیر خلوص مدیر عامل قرار گرفتم، او واقعاً می‌خواست نام تجاری دل را احیا کند. آمیت می‌گوید او یک تیم طراحی داخلی استخدام کرد، هر چند این تلاش ضعیف باقی ماند. آمیت می‌گوید: «به طور پراکنده، آنها محصولات خوبی تولید می‌کردند اما این کافی نبود.» در سال 2009، پس از دو سال مدیر عاملی، دل 9/3 میلیارد دلار برای خرید شرکت خدمات پرو پرداخت کرد و ​​به بیزنس ویک گفت او برای ایجاد تغییرات بزرگ استراتژیک آماده می‌شود. او در آن زمان می‌گفت: «همه چیز بر روی میز مذاکره قرار دارد.» کوگل می‌گوید: با این حال تکنولوژی روز دنیا تا حد زیادی دل را با تلاش برای کپی‌برداری از طراحی اپل در پخش موسیقی، لپ‌تاپ‌ها و تلفن‌های همراه شناخته است، و همان‌طور که شرکت‌های اینترنتی بزرگی مانند شرکت گوگل و فیس بوک‌، تولید‌کنندگان رقیب را ترجیح می‌دهند، کسب و کار سرور دل آسیب دیده است.

معامله هزینه‌بر: با توجه به اطلاعات وارد‌شده بلومبرگ، حتی پس از اینکه سهام دل در گزارش بلومبرگ بعد از مذاکرات تصاحب افزایش یافت، ارزش 1/19 میلیارد دلاری دل، 4/4 برابر سودش قبل از بهره، مالیات، و استهلاک برای 12 ماه گذشته بود. داده‌ها نشان می‌دهند این یک ارزیابی پایین‌تر از دل نسبت به سازندگان دیگر سخت‌افزار کامپیوتر - برای شرکت‌هایی با ارزش بزرگ‌تر از یک میلیارد دلار- است، البته به جز هیولت پاکارد، که مضربی از 5/3 را داراست. با خصوصی شدن، مدیر عامل توانست این بار با گام‌های بلندتر، گزینه‌های خود را در شکل بسیار جسورانه‌تری جذب کند. تصاحب اهرمی نیاز به افزایش بیشتر سرمایه و بدهی نسبت به هر معامله از سال 2007 خواهد داشت. دل می‌گوید: دل مبلغ 2/14 میلیارد دلار را به صورت نقدی از دوم نوامبر، در خارج از کشور نگاه داشته است. این یک مسوولیت مالیاتی برای هر کسی که در تلاش برای بازگرداندن این میزان پول به میهن است، ایجاد می‌کند. شاو وو، تحلیلگر شرکت استرن اگی و لیچ در یادداشتی تحقیقاتی در تاریخ 14 ژانویه می‌نویسد: «معامله با این مبلغ به احتمال زیاد شامل خرید شرکت‌های PE متعددی خواهد شد. این به تامین مالی قابل ملاحظه‌ای نیاز دارد.»

خصوصی شدن: تصاحب‌های اهرمی بزرگ از زمان بحران مالی نادر بوده است، و سابقه این‌چنین معاملاتی در صنعت فناوری بسیار کم است. شرکت نیمه‌هادی، سازنده چیپ‌های کامپیوتری پس از خصوصی شدن، تلاش کرده است با شرکتی به طور عمومی ‌تجارت کند. شرکت‌های تکنولوژیکی دیگر، از جمله شرکت فناوری سیگیت، سازنده هارد‌دیسک، تلاش کرده‌اند به سمت خصوصی شدن حرکت کنند. این شرکت‌ها تا به حال مذاکراتی برای تصاحب داشته‌اند که بر سر ارزیابی و یا ناتوانی در تامین مالی به نتیجه‌ای نرسیده است. مذاکرات بر سر تصاحب شرکت خدمات اطلاعات ملی در سال 2010 پس از اینکه شرکت به دنبال قیمت بالاتری نسبت به قیمت‌های شرکت‌های خصوصی بود، با شکست مواجه شد. مایکل دل، قبلاً ایده دل خصوصی را مطرح کرده بود. او در سال 2010 به مخاطبی در نیویورک گفت او راجع به این ایده فکر کرده است. هر معامله‌ای برای تصاحب دیگر شرکت‌ها می‌تواند از ثروت شخصی دل و سهام 7/15‌درصدی در این شرکت کمک بگیرد، این ثروت کار تامین مالی را آسان‌تر خواهد کرد. با توجه به شاخص میلیاردرهای بلومبرگ، روز 14 ژانویه صندوق سرمایه‌گذاری شخصی دل، به ارزش 25/9 میلیارد دلار در پایان معاملات می‌رسید.

تپه‌های موشکافی: دل با خصوصی شدن، می‌تواند آنچه را که می‌گیرد، هزینه کند، و در جایی که نیاز است، آن را قطع کند، تا به یک تامین‌کننده چابک در بخش ابزار مرکز - داده تبدیل شود. دل همچنین می‌تواند در بازار تلفن همراه، گزینه‌های دیگری را بررسی کند. خلاص شدن از شر پی‌سی‌ها یکی از این گزینه‌هاست. با این حال، کامپیوترهای رومیزی و لپ‌تاپ‌ها، ده‌ها میلیارد دلار را در فروش سالانه دل شامل می‌شوند. این میزان فروش می‌تواند برای تامین مالی گسترش این شرکت مورد استفاده قرار گیرد. همچنین، این شرکت هنوز هم در تلاش برای رسیدن به رقبایی مانند آی‌بی‌ام و اوراکل است، که سریع‌تر از دل در حال انتقال به بخش محاسبات ابری هستند. دل با تمام مشکلاتش، هنوز دارد در هر فصلی یک میلیارد دلار با درآمد حاصل عملیات به دست می‌آورد. نیدهام کوگل می‌گوید: «پی‌سی دارد کنار گذاشته می‌شود. شرکت‌هایی که برای رایانه‌های شخصی به دل متکی هستند، از این بابت خوشحال خواهند بود. اما آنها به یک استراتژی پویای بهتری نیاز دارند.»

منبع: بلومبرگ