تاریخ انتشار:
درباره حملات اخیر به دولت
تخریب‌کنندگان دولت منصف باشند
غلامرضا انصاری / عضو حزب اتحاد ملت
زمانی که انتخابات مجلس دهم برگزار و نتایج آن مشخص شد، بسیاری از بازندگان انتخابات مجلس دهم که نتوانسته بودند، وارد مجلس شوند، رویکرد جدیدی را در دستور کار خود قرار دادند که همانا یک‌دوره‌ای شدن ریاست جمهوری روحانی بود. انتخابات مجلس دهم در واقع موجب شد تا این افراد در انجام سیاست‌های خود ثابت‌قدم شده و تلاش کنند در انتخابات 96 فرد دیگری وارد ساختمان پاستور شود. به هر حال کنار گذاشته شدن از ساختار قدرت موجب شد تا این افراد از هر ابزاری بهره بگیرند تا شاید بتوانند نتایج انتخابات 96 را از خود متاثر ساخته و برنده این رقابت شوند. برای نیل به این هدف، چه سیاستی آنها را به هدف نزدیک می‌کرد؟ در این میان گزینه‌های متعددی وجود داشت اما با توجه به اینکه آقای روحانی از پایگاه اجتماعی بسیار خوبی برخوردار است، لازم بود تا تخریب دولت وی به صورت گسترده انجام شود تا هدف کاستن از سبد رای روحانی و افزودن به سبد رای محافظه‌کاران در سایه تبلیغات گسترده برای ناکارآمد نشان دادن دولت، محقق شود.
این رویکرد در حالی از سوی این افراد اجرایی می‌شود که همه می‌دانند که دولت آقای روحانی در چه وضعیتی کشور را تحویل گرفت. وضعیت به گونه‌ای بود که تورم بسیار بالا و مشکلات اقتصادی و بدهی زیاد توان مردم را گرفته بود. با این حال دولت روحانی تلاش کرد تا شاخص‌های اقتصادی را بهبود بخشیده و رشد اقتصادی منفی را مثبت کند. از سوی دیگر دولت روحانی توانست با برگزاری جلسات متعدد مذاکره، مشکل هسته‌ای را بعد از گذشت 12 سال حل کرده و بستری را فراهم کند تا ایران بتواند با جهان تعامل مثبت و سازنده‌ای داشته باشد. مهم‌تر اینکه بسیاری از مقامات بلندپایه اقتصادی از کشورهای بزرگ و صنعتی دنیا ابراز تمایل کردند تا در ایران حضور یافته و با ایران تفاهمنامه‌های مهم اقتصادی را به امضا برسانند.
با وجود اعلام این شرایط امیدوارکننده در ساختار اقتصادی و اداری کشور مشاهده می‌شد که برخی از افراد منتقد و مخالف دولت دستاوردهای موجود را نادیده گرفته و تخریب دولت را با هدف دستیابی به یک‌دوره‌ای شدن ریاست جمهوری روحانی در اولویت کاری خود قرار دادند. این نکته را باید بار دیگر مورد توجه قرار داد که عملکرد دولت روحانی موجب شد تا ضعف اصولگرایان منتقد دولت بیشتر مشخص شده و جامعه نسبت به آنها موضع منفی بگیرد.
گذر از این مقطع زمانی و حل بحران موجود در کشور این ضرورت را پیش روی بسیاری از فعالان سیاسی و اقتصادی قرار می‌دهد که حساسیت وضعیت کشور را بیشتر درک کرده و دست به دست هم بدهند تا کشور از این شرایط گذر کند. این نکته را مدنظر قرار دهید که کشور در دوران دولت نهم و دهم بسیار آسیب دید. به عبارت دیگر تلاش برای موفقیت دولت روحانی، موضوعی است که تمام فعالان سیاسی روی آن اتفاق نظر دارند. در این شرایط این موضوع قابل قبول نیست که عده‌ای بخواهند برخلاف این جریان رفتار کرده و بحران جدیدی را برای دولت ایجاد کنند. خوشبختانه دولت توان و جسارت برخورد با رفتارهای غیرقانونی را دارد.
در راه نیل به این هدف، مطبوعات به عنوان رکن چهارم دموکراسی بسیار موثر عمل کرده و می‌توانند در این مسیر یاریگر دولت باشند. به عبارت دیگر مطبوعات باید از دامن زدن به برخی از مطالبات نادرست و زیر سوال بردن دولت پرهیز کنند. شاید در میان مطبوعات موجود، بتوان تعدادی را پیدا کرد که این رویه را دنبال می‌کنند اما باید حساب روزنامه‌هایی را که هدفشان تخریب دولت است از سایر روزنامه‌ها جدا دانست. در این وضعیت بهتر است در این مورد تفکیک درستی را انجام داد. در حال حاضر موضوع فیش‌های حقوقی به بحث داغ ستاد تخریب علیه دولت تبدیل شده است. این افراد از انتشار تصاویر این فیش‌ها هدف خاصی را دنبال می‌کنند، حال اگر رسانه‌های دیگر هم ناآگاهانه و نسنجیده به این موضوع ورود کنند، ممکن است در مسیر تخریب دولت به صورت ناخودآگاه نقش ایفا کنند. در برابر ستاد تخریب که تلاش دارد تا ریاست جمهوری یک‌دوره‌ای شود افرادی وجود دارند که با دغدغه بسیار گسترده نسبت به وضعیت کشور و انقلاب مهم‌ترین هدف خود را توسعه همه‌جانبه کشور قرار داده و دوست دارند هر چه زودتر کشور عقب‌ماندگی گذشته در دوران احمدی‌نژاد را جبران کند. این گروه در بیان انتقادها، به
راه‌حل‌ها هم توجه دارند و به طور مثال در ماجرای فیش‌های حقوقی به اثرات ضدتوسعه‌ای حقوق‌های بالا می‌پردازند.
افرادی نیز که تخریب مهم‌ترین کار آنها در این مقطع زمانی است باید به عنوان یک ایرانی تلاش خود را بیشتر صرف سازندگی و گذر از بحران موجود کنند. به هر حال تلاش تخریبی این افراد فایده‌ای ندارد و تنها نتیجه‌اش این است که جو جامعه را متشنج می‌کند. در جو متشنج جامعه به هیچ وجه نمی‌توان کار بزرگ سیاسی و اقتصادی انجام داد بلکه تنها شکاف موجود در سطح جامعه گسترش می‌یابد. در این وضعیت دشمنان خیلی بهتر و راحت‌تر خواهند توانست اهداف خود را محقق کنند. به نظر من بهتر است تا بعد رسانه‌ای دولت تقویت شود. در واقع، خیلی از این مشکلات، ریشه در عدم ارتباط دولت با مردم دارد. تا زمانی که این رویه اصلاح نشود نمی‌توان انتظار داشت که مخالفان دولت، علیه دولت روحانی موضع‌گیری نکنند. این تیم باید حرکت رو به جلو داشته باشد. به عبارت دیگر این تیم رسانه‌ای باید بداند که چه زمانی تبلیغات گسترده را در دستور کار خود قرار دهد و چگونه باید رفتار کند تا این تیم تخریب‌گر نتواند به اهداف خود دست پیدا کند.
این موضوع را مدنظر قرار دهید که تخریب دولت از سوی یک ستاد چندان دور از انتظار نبود. با این حال بهتر است تا آقای رئیس‌جمهور تغییر در ترکیب هیات دولت را با توجه به شرایط اقتصادی روز و ضرورت‌های اقتصادی دوره پسابرجام در اولویت خود قرار دهد. در این صورت دولت خواهد توانست به نیازهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه پاسخ بدهد. در حال حاضر، دوره رکود حاکم در جامعه رو به پایان است و اقتصاد کشور به زودی دوره رونق را تجربه خواهد کرد. رونق اقتصادی نیازمند این است تا مدیران توانمند و شایسته‌ای زمام امور را در دست بگیرند. پس از اعمال این تغییرات، دیگر ستاد تخریب محافظه‌کاران مخالف نمی‌تواند کاری از پیش ببرد و عملکرد دولت یازدهم را در این زمینه ضعیف جلوه بدهد.
در پایان بار دیگر این سوال مطرح می‌شود که مرز بین انتقاد و تخریب کجاست؟ بسیاری این سوال را بارها پرسیده‌اند که آیا می‌توان با رویکردی تنگ‌نظرانه هر گونه انتقادی را تخریب دانست و مانع آن شد.
در پاسخ به این سوال بسیار مهم باید گفت که نقد خیرخواهانه است و فرد نقاد تلاش ندارد صرفاً عملکرد جریان مقابل را زیر سوال ببرد. تخریب‌کنندگان با هدف زیر سوال بردن دولت اتهاماتی را مطرح می‌کنند. به طور مثال در حال حاضر مرتب فیش‌های حقوقی با دریافتی بالا منتشر می‌شود که تلاش دارد دولت را تحت فشار قرار دهد. در این شرایط باید این سوال را پرسید که این افراد چند سال گذشته چه کار کرده و چرا در برابر فیش‌های میلیونی دولت احمدی‌نژاد سکوت می‌کردند اما در این شرایط با جوسازی گسترده تلاش دارند دولت روحانی را به زمین بزنند. لازم است فیش‌های حقوقی مدیران دولت‌های نهم و دهم هم بررسی تا مشخص شود تفاوت از زمین تا آسمان است.
در عین حال انتظار ما از مدیران این است که در چارچوب پذیرفته‌شده در جامعه رفتار کنند. اگر شما ادبیات مورد استفاده تخریبگران را مورد بررسی قرار دهید متوجه خواهید شد که نمی‌توانید نشانی از خیرخواهی در بین آنها پیدا کنید. این افراد تخریب‌گر با این کار خود تیشه به ریشه کشور می‌زنند. آقای روحانی بهتر است در مواجهه با افرادی که تخریب و نه انتقاد را دردستور کار خود قرار داده‌اند، با صبوری برخورد کند و حتی تخریب صورت‌گرفته را در حکم انتقاد دانسته و در آن زمینه پاسخ مستدلی را ارائه کنند. در این صورت رویکرد این افراد بدون نتیجه می‌ماند و نمی‌توانند دولت را بیش از این تخریب کنند. البته می‌توان به این افراد یک توصیه کرد که هنگام تخریب دولت لااقل انصاف را رعایت کنند.
دیدگاه تان را بنویسید