تاریخ انتشار:
آیا مردم از خرید کالای داخلی روی گردانده‌اند؟
اقتصاد سیاسی تعرفه
سرنوشت خودرو نیز همین است؛ یا باید با کیفیت جهانی و به قیمت جهانی عرضه شود یا به زباله‌دان تاریخ بپیوندد. در هیچ قاموسی در دنیا نوشته نشده است که یک ملت و یک جمعیت ۸۰میلیونی فدای اشتغال ۱۰۰ هزار نفر شود.
«در روزگاری نه‌چندان دور در کشور عزیزمان ایران گوشی موبایل صاایران نیز تولید می‌شد ولی به علت بی‌کیفیت بودن و همگام نبودن با تکنولوژی روز به زباله‌دان تاریخ پیوست. روزگاری نه‌چندان دور تلویزیون پارس‌گراندیک نیز تولید می‌شد اما به علت به‌روز نبودن به زباله‌دان تاریخ پیوست. امروز با افتخار گوشی اپل در دست می‌گیریم و در خانه‌هایمان تلویزیون اولترا اچ‌دی سونی تماشا می‌کنیم. سرنوشت خودرو نیز همین است؛ یا باید با کیفیت جهانی و به قیمت جهانی عرضه شود یا به زباله‌دان تاریخ بپیوندد. در هیچ قاموسی در دنیا نوشته نشده است که یک ملت و یک جمعیت 80میلیونی فدای اشتغال 100 هزار نفر شود. در هیچ کجای دنیا یک ملت به اسم حمایت از تولید داخل ذبح نمی‌شود.» حتی قبل‌تر از انتشار چنین پیام‌هایی از سوی کمپین تحریم خرید خودرو داخلی هم میل به مصرف برخی محصولات داخلی با ابهاماتی مواجه بود.
با اما کسی که در خرید لوازم خانگی یا پوشاک، خرید محصولات خارجی را در اولویت قرار می‌داد مانند اکنون در فضاهای مجازی به صورت تقریباً گسترده تبلیغ این نوع رفتار را نمی‌کرد.«کیفیت لباس‌های ایرانی به هیچ عنوان به پای لباس ترکیه‌ای نمی‌رسد و مشتری هم جنس ترکیه‌ای را بیشتر می‌پسندد.» «مشکل لباس‌های ایرانی این است که دوخت و برش لباس ترکیه‌ای را ندارند.» اینها تنها بخشی از توصیف رفتار مصرف‌کننده‌های ایرانی است که مثلاً این گفته‌ها را در گزارش بهمن‌ماه سال گذشته اقتصادنیوز می‌توان مشاهده کرد. موضوعی که در بازار پوشاک بچگانه هم قابل تعمیم است. همین سایت خبری-تحلیلی سه‌شنبه 26 اسفند‌ماه سال گذشته نیز رفتار مصرف‌کنندگان را به نقل از یکی از فروشندگان این‌گونه توصیف کرده بود: اینکه چرا به‌جای پوشاک و کیف و کفش کپی‌شده چینی پوشاک و کیف و کفش کپی‌شده ایرانی عرضه نمی‌شود به این برمی‌گردد که شرکت‌های ایرانی هم تلاش می‌کنند مانند چین از روی برندهای مطرح کپی کرده و آنها را بفروشند ولی هرگز موفق نمی‌شوند حتی آنها را تمیز کپی کنند. در واقع کپی‌کارهای چینی ماهرتر از کپی‌کاران ایرانی هستند و بهتر است ایرانی‌ها از آنان یاد بگیرند! حاصل این حرف‌ها هم این می‌شود که به گفته سعید حسین‌زاده، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی و پوشاک در سال گذشته نزدیک به پنج میلیارد دلار پوشاک قاچاق وارد کشور شد که با وجود بی‌کیفیتی، ایرانی‌ها از آن استقبال کردند.
این ابراز بی‌میلی گسترده اما کم‌سروصدا و آن ابراز و تبلیغ تقریباً گسترده که واکنش مسوولان را هم در پی داشته چقدر به محصولات دیگر قابل تعمیم است؟ در مقابل، مسوولان هم برای تامین این نیازهای مصرف‌کنندگان و هم در نظر گرفتن منافع تولیدکنندگان چه تصمیم‌هایی را و چگونه باید اتخاذ کنند که دیگر شاهد چنین نارضایتی‌هایی نباشند؟
با اما کسی که در خرید لوازم خانگی یا پوشاک، خرید محصولات خارجی را در اولویت قرار می‌داد مانند اکنون در فضاهای مجازی به صورت تقریباً گسترده تبلیغ این نوع رفتار را نمی‌کرد.«کیفیت لباس‌های ایرانی به هیچ عنوان به پای لباس ترکیه‌ای نمی‌رسد و مشتری هم جنس ترکیه‌ای را بیشتر می‌پسندد.» «مشکل لباس‌های ایرانی این است که دوخت و برش لباس ترکیه‌ای را ندارند.» اینها تنها بخشی از توصیف رفتار مصرف‌کننده‌های ایرانی است که مثلاً این گفته‌ها را در گزارش بهمن‌ماه سال گذشته اقتصادنیوز می‌توان مشاهده کرد. موضوعی که در بازار پوشاک بچگانه هم قابل تعمیم است. همین سایت خبری-تحلیلی سه‌شنبه 26 اسفند‌ماه سال گذشته نیز رفتار مصرف‌کنندگان را به نقل از یکی از فروشندگان این‌گونه توصیف کرده بود: اینکه چرا به‌جای پوشاک و کیف و کفش کپی‌شده چینی پوشاک و کیف و کفش کپی‌شده ایرانی عرضه نمی‌شود به این برمی‌گردد که شرکت‌های ایرانی هم تلاش می‌کنند مانند چین از روی برندهای مطرح کپی کرده و آنها را بفروشند ولی هرگز موفق نمی‌شوند حتی آنها را تمیز کپی کنند. در واقع کپی‌کارهای چینی ماهرتر از کپی‌کاران ایرانی هستند و بهتر است ایرانی‌ها از آنان یاد بگیرند! حاصل این حرف‌ها هم این می‌شود که به گفته سعید حسین‌زاده، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنایع نساجی و پوشاک در سال گذشته نزدیک به پنج میلیارد دلار پوشاک قاچاق وارد کشور شد که با وجود بی‌کیفیتی، ایرانی‌ها از آن استقبال کردند.
این ابراز بی‌میلی گسترده اما کم‌سروصدا و آن ابراز و تبلیغ تقریباً گسترده که واکنش مسوولان را هم در پی داشته چقدر به محصولات دیگر قابل تعمیم است؟ در مقابل، مسوولان هم برای تامین این نیازهای مصرف‌کنندگان و هم در نظر گرفتن منافع تولیدکنندگان چه تصمیم‌هایی را و چگونه باید اتخاذ کنند که دیگر شاهد چنین نارضایتی‌هایی نباشند؟
دیدگاه تان را بنویسید