ساکت کردن بروکسل
خروج بریتانیا
ژان کلود جانکر فردی نیست که بتواند جلوی زبانش را بگیرد و هرگاه صحبت از دفاع از اتحادیه اروپا پیش می‌آید، او نمی‌تواند ساکت بماند.
ژان کلود جانکر فردی نیست که بتواند جلوی زبانش را بگیرد و هرگاه صحبت از دفاع از اتحادیه اروپا پیش می‌آید، او نمی‌تواند ساکت بماند. اما در مورد خروج بریتانیا از اتحادیه که مهم‌ترین رویداد دوران ریاست اوست، رئیس کمیسیون اروپا به طرز حیرت‌آوری خاموش است. دلیل این امر آن است که جانکر به دیوید کامرون قول داده است که شاخه اجرایی اتحادیه اروپا خود را از بحث خروج بریتانیا دور نگه می‌دارد. مقامات بروکسل در بریتانیا چهره‌هایی نامطلوب هستند و کامرون تمایلی ندارد این کمیسیونرها به تقویت اتحادیه روی آورند. متاسفانه این امر درباره رئیس کمیسیون هم صدق می‌کند. جانکر فقط توانست کامرون را قانع کند که یک راه گریز کوچک در اختیارش بگذارد: اگر طرفداران خروج بریتانیا در نظرسنجی‌های هفته قبل همه‌پرسی در 23 ژوئن پیشرفت آشکاری داشته باشند، به رئیس کمیسیون اجازه داده شود تا نظرات خود را بیان کند. البته این اقدام برای تغییر افکار عمومی بسیار دیر خواهد بود اما حداقل بدان معناست که نمی‌توان جانکر را متهم کرد که برای پیشگیری از خروج بریتانیا هیچ اقدامی انجام نداده است. جانکر به هیچ‌عنوان حاضر نیست در تاریخ رئیسی معرفی شود که یکی از اعضای
اتحادیه اروپا در دوران ریاستش از آن خارج می‌شود.
انگیزشی از روی ترس
تصویری که اتحادیه اروپا در این روزها نشان می‌دهد قدرتمند نیست. بر عکس به نظر می‌رسد ترس دست بالا را دارد. کمیسیون آقای جانکر با حدود سه هزار کارمند به خاک نشسته و 23 ژوئن در تقویم کارکنان به رنگ قرمز درآمده است. کلیه اقدامات در نهایت احتیاط صورت می‌گیرند تا مبادا بهانه‌ای برای طرفداران خروج بریتانیا فراهم سازند. جانکر از 27 کمیسیونر اروپا خواست هنگام سفر به بریتانیا ملاحظه‌کار باشد. یکی از قربانیان این ملاحظه‌کاری فدریکا موگرینی است که در چند ماه گذشته در حال تدوین پیش‌نویس راهبرد جهانی اتحادیه اروپا بوده است. این راهبرد اولین دستورالعمل جامع سیاست خارجی برای اتحادیه از سال 2003 است. در ابتدا تصمیم بر آن بود که این پیش‌نویس در چند روز آینده ارائه شود اما این امر به تاخیر افتاد. سیاست خارجی و امنیتی هنوز عامل دغدغه دولت‌های عضو اتحادیه است اما هیچ دولتی به اندازه بریتانیا بر حاکمیت خود پافشاری نمی‌کند. علاوه بر این متن پیش‌نویس موگرینی حاوی نظراتی در مورد تقویت توان دفاعی اروپاست. رویکردی بالقوه خطرناک، چرا که رسانه‌های بریتانیایی با هر نوع پیشنهادی برای
تشکیل ارتش اروپایی مخالف هستند. موگرینی اکنون مجبور شده است ارائه خود را تا 24 ژوئن به تاخیر اندازد.
ویروس خروج بریتانیا
همچنین رهبران اتحادیه اروپا به ویروس خروج بریتانیا مبتلا شده‌اند. آنها از قبل برنامه‌ریزی کرده بودند تا اجلاس سران را در 23 و 24 ژوئن برگزار کنند. بدون تردید مسائل اضطراری زیاد هستند اما اجلاس به خاطر همه‌پرسی یک هفته به تاخیر می‌افتد. البته این تاخیر یک مزیت دارد: اگر بریتانیایی‌ها رای به خروج بدهند، رهبران اروپا این فرصت را دارند که عواقب آن را در اجلاس بررسی کنند. ترس از خروج بریتانیا نظام اداری در بروکسل را مختل کرده است. الزامات زیست‌محیطی جدید برای سشوار، توستر و تلفن‌های هوشمند منقضی شده‌اند اما این مقررات طعمه ساده‌ای برای عوام‌فریبان در بریتانیا هستند که از مقررات قبلی اتحادیه در مورد وسایلی مانند مصرف برق لامپ‌ها و جاروبرقی‌ها ناراحتند. حتی اقداماتی عادی مانند توصیه‌های کمیسیون اروپا برای تصاعد دی‌اکسید کربن در حمل و نقل جاده‌ای به تاخیر افتاده‌اند. پیشنهادهای کمیسیون در مورد مسائلی مانند مهاجرت قانونی به اروپا مدت‌هاست که کامل شده‌اند؛ اما مشخص نیست آیا این پیشنهادها طبق برنامه در 7 ژوئن مطرح و تصویب می‌شوند یا خیر. منابع می‌گویند این یک تصمیم
سیاسی است. یکی از نوآوری‌های جانکر در هنگام آغاز صدارت یعنی بررسی دیوان‌سالاری، اکنون به مزیتی برای او تبدیل شده است. معاون هلندی‌تبار جانکر باید هر قانون جدید را یک‌بار دیگر بررسی کند و جانکر نیز حق وتوکردن آن را دارد. این اقدام بدان منظور طراحی شد تا به رهبران اروپا این پیام را برساند که کمیسیون آنها را در برابر قوانین فراگیر و بدون اهداف قانونی حفظ می‌کند. اکنون به نظر می‌رسد این نوآوری باعث شده است کلیه اقداماتی که بریتانیا را عصبانی می‌سازند، با کندی روند مواجه شوند. از زمان آغاز سال 2015 بیش از 80 مصوبه به خاطر این نوآوری متوقف شده‌اند.
سکوت در برلین
اما آقای کامرون هیچ چیزی را به دست شانس نسپرده است. او قصد دارد قبل از همه‌پرسی جلوی هر گونه اقدام غافلگیرانه اعضای اتحادیه را بگیرد. این درخواستی است که بریتانیا مستقیماً به صدراعظم آلمان اعلام کرد. کامرون همچنین از آنگلا مرکل خواست در بحث‌های مربوط به خروج بریتانیا شرکت نکند و حتی نظراتی در حمایت از آن هم بیان نکند. منابع نزدیک به مرکل می‌گویند او قصد دارد به این درخواست احترام بگذارد. برلین در هفته‌های آتی به طور کامل از بحث‌های مربوط به خروج بریتانیا دور خواهد ماند.
اما همگان از دلایل درخواست بریتانیا راضی نیستند. یک دیپلمات بریتانیایی می‌گوید از زمان بحران مهاجران، آنگلا مرکل محبوبیت خود را در بریتانیا از دست داده است. ارزش او در بریتانیا اکنون به اندازه ارزش یک کمیسیونر اروپاست. این دیپلمات افزود: بهتر است مرکل اکنون در کنار ما نباشد.
منبع: اکونومیست
دیدگاه تان را بنویسید