هزار راهِ رفته

او را «سلطان سس» یا «پدر صنایع غذایی» ایران خوانده‌اند. طی سال‌های گذشته بارها و بارها برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی به سراغ او رفته‌اند، نشریات گوناگون تصویر او را چاپ کرده‌اند و سخنان او را در مورد موضوعات مختلف مواد غذایی جویا شده‌اند. کتاب‌های کارآفرینی از او به عنوان کارآفرین نمونه یاد کرده و زندگی و تجربیاتش را در قالب کتاب به چاپ رسانده‌اند. اما آیا واقعاً تجربیات او در بیش از نیم‌قرن تلاش در عرصه صنایع غذایی به کار بسته شده است؟ آیا همه کسانی که این روزها در تنگناهای سخت تولید محصول، گرفتار هستند به کیفیت و چگونگی مدیریت او بر یکی از معروف‌ترین برندهای مواد غذایی پرداخته‌اند؟ چرا با وجود تجربیات غنی و آزموده‌های مختلف افرادی چون شاهرخ ظهیری باز هم همگان به دنبال این هستند که چرخ را از نو اختراع کنند؟ چرا درس گرفتن و یادگیری از راه‌های رفته دیگران برای ما تا این اندازه بعید به نظر می‌رسد و هر کسی خود می‌خواهد دوباره راه پیموده شده را برود؟ آیا پاسخ همان عبارت معروفی است که می‌گوید ما از تاریخ درس نمی‌گیریم؟ شاید هم این فرضیه از اساس غلط باشد. با این همه کاری که می‌توان و باید انجام داد؛ گوش دادن مکرر به تجربیات افرادی چون شاهرخ ظهیری است که در سخت‌ترین شرایط، با نوآوری‌ها و تلاش شبانه‌روزی موفق شدند کارهای بزرگی انجام دهند. شاید باید در این روزها که دائماً اخبار رسمی و غیررسمی در مورد محصولات تولیدی داخل، مخصوصاً مواد غذایی، منتشر می‌شود و هر روز شائبه استفاده از مواد غیرمجاز در تولید فرآورده‌های غذایی مطرح می‌شود باید بیشتر و بیشتر از شاهرخ ظهیری‌ها نام برد. کسانی چون او که موفق شدند با تکیه بر تولید محصول باکیفیت، تولیدات‌شان را نه فقط در داخل که در خارج از مرزها هم با اقبال مصرف‌کننده مواجه ببینند. ظهیری، آن معلم سال‌های دور و تولیدکننده اولین سس در بازار مصرف ایران باید بیش از پیش مورد تاسی فعالان صنعت غذا قرار گیرد. مردی که حتی وقتی متوجه شد اختلافات ممکن است بنگاهش، یا به گفته خودش فرزندش، را به بیراهه ببرد دست از او کشید. تاریخ صنایع غذایی ایران شاید تاکنون اندک افرادی چون ظهیری به خود دیده باشد اما چرا نتواند ظهیری‌های دیگری در آینده داشته باشد؟ در صفحات بعد بخشی کوتاه از تجربه‌های کاری و زندگی شاهرخ ظهیری که بحق سلطان سس و پدر صنایع غذایی ایران نامیده شده و حاصل گفت‌وگویی در منزل شخصی اوست، می‌آید. این شماره کافه مدیران تجارت فردا تلاش کرده تا در حد توان شاهرخ ظهیری را بیشتر بشناساند، آن هم به نسلی که اگرچه شاگردان ظهیری بوده‌اند اما نیاز دارند بیشتر و بیشتر از او بیاموزند.